کیست که نام حسین (علیه السلام) را بشنود و حالت انقلاب و انکسار و دلباختگى براى او فراهم نشود؟ محبت حسین (علیه السلام) دلها را به التهاب در آورده و جگرها را گداخته و مذاب مىسازد، و شورش دل و آتش درون را به ریزش قطرات اشک از دیدگان ، آشکارا و عیان مىکند.
اطلاع گذشتگان از شهادت امام حسین علیه السلام
آگاهى گذشتگان و امت هاى پیشین از شهادت حضرت سیدالشهداء علیه السلام در معارف ما به صورت های مختلفی آمده است که ما در این مقاله به چند نمونه از آن اشاره می کنیم:
حضرت زکریا علیه السلام
حضرت زکریا از خدا خواست که نام هاى مقدس آل عبا را به او تعلیم نماید تا در سختى ها به آنها پناه برد. جبرئیل آمد و نام هاى ایشان را به آن حضرت تعلیم نمود. هرگاه حضرت زکریا نام محمّد و على و فاطمه و حسن علیهم السلام را بر زبان جارى مى کرد غم او برطرف مى شد و خوشحال مى گشت و چون نام مبارک امام حسین علیه السلام را به یاد مى آورد، گریه بر او غلبه مى کرد و نمى توانست خوددارى کند.
پس روزى مناجات کرد و سبب را پرسید. خداوند عالم قصه شهادت و مظلومیت آن حضرت را به زکریا وحى نمود و فرمود: کهیعص “کاف” اشاره به کربلا و “هاء” هلاک عترت طاهره و “یاء” یزید که کشنده و ظلم کننده به ایشان و “عین ” عطش و “صاد” اشاره به صبر ایشان بر آن مصیبت هاست .
حضرت ابراهیم علیه السلام
از حضرت امام على بن موسى الرضا علیه السلام روایت است که خدا فرمود: اى
ابراهیم ! گروهى که ادعا دارند از امت محمّدند، حسین و فرزندان او را با ظلم و دشمنى خواهند کشت . چنان که گوسفند را مى کشند به سبب این کار سزاوار خشم من خواهند شد. آنگاه ابراهیم بى تاب شد و دلش به درد آمد و گریان شد.
حضرت نوح چون سوار کشتى شد و کشتى به کربلا رسید، موجى برخاست و کشتى در خطر غرق شدن قرار گرفت ، نوح بسیار ترسید و گفت :پروردگارا! در هیچ زمینى به من نرسید، آنچه در این زمین رسید. پس جبرئیل نازل شد و گفت : اى نوح ! اینجا مکانى است که فرزندزاده خاتم انبیا و فرزند بهترین اوصیاء شهید خواهد شد.
حضرت آدم علیه السلام
چون آدم علیه السلام به زمین آمد براى یافتن حضرت حوا در زمین مى گشت تا آنکه به صحراى کربلا رسید. چون وارد آن صحرا گردید امواج حزن و اندوه به او رو آورد و چون به مقتل امام حسین علیه السلام رسید، پایش به سنگى خورد و خون از پاهایش جارى شد، علت را پرسید، خدا به او وحى کرد: در این زمین برگزیده من حسین شهید خواهد شد، خواستم که تو در آزار و اندوه با او شریک باشى .
حضرت نوح علیه السلام
حضرت نوح چون سوار کشتى شد و کشتى به کربلا رسید، موجى برخاست و کشتى در خطر غرق شدن قرار گرفت ، نوح بسیار ترسید و گفت :پروردگارا! در هیچ زمینى به من نرسید، آنچه در این زمین رسید. پس جبرئیل نازل شد و گفت : اى نوح ! اینجا مکانى است که فرزندزاده خاتم انبیا و فرزند بهترین اوصیاء شهید خواهد شد.
حضرت سلیمان علیه السلام
روزى باد مجلس حضرت سلیمان را بر روى هوا مى برد به صحراى کربلا که رسید، باد سه بار مجلس او را گردانید و ترسید که بیفتد. وقتى که باد آرام گرفت و مجلس بر زمین فرود آمد، علت اضطراب را از باد پرسید؟ گفت : سببش این بود که در این مکان نوردیده احمد مختار و فرزند گرامى حیدر کرار، به دست یزید که زمینیان و آسمانیان او را لعنت مى کنند، شهید خواهد شد. سلیمان دست به دعا برداشت و بر قاتل آن حضرت لعنت و نفرین بسیار کرد و همه آدمیان و جنیان و مرغانى که همراه او بودند آمین گفتند و از برکت آن لعنت بادى وزید و مجلسش را از آن صحرا بیرون برد.
علاوه بر آگاهى گذشتگان و امت هاى پیشین از شهادت حضرت سیدالشهداء علیه السلام حضرت رسول صلّى الله علیه و آله و سلم و حضرت اءمیرالمۆ منین علیه السلام نیز شهادت آن حضرت را خبر داده اند.
حضرت زکریا از خدا خواست که نام هاى مقدس آل عبا را به او تعلیم نماید تا در سختى ها به آنها پناه برد. جبرئیل آمد و نام هاى ایشان را به آن حضرت تعلیم نمود. هرگاه حضرت زکریا نام محمّد و على و فاطمه و حسن علیهم السلام را بر زبان جارى مى کرد غم او برطرف مى شد و خوشحال مى گشت و چون نام مبارک امام حسین علیه السلام را به یاد مى آورد، گریه بر او غلبه مى کرد و نمى توانست خوددارى کند.
حمیرى در قرب الاسناد به سند معتبر از حضرت امام صادق علیه السلام روایت کرده است که حضرت امیرالمۆ منین علیه السلام با دو نفر از یاران خود به صحراى کربلا رسیدند، ناگاه آب از دیده هاى مبارکش فرو ریخت و فرمود: اینجا محل خوابیدن شتران ایشان است و اینجا مکان فرود آمدن بارهاى ایشان است ، در این جا خون هاى آنان ریخته مى شود، خوشا به حال تو اى خاک که خون هاى دوستان خدا بر تو ریخته مى شود.
و به عنوان حسن ختام، این نوشتار را به حدیث ارزشمندی مزین می کنیم:
شیخ طوسى از حضرت امام محمّد باقر و امام جعفر صادق علیهماالسلام روایت کرده است : خداوند در عوض شهادت ، به حضرت امام حسین علیه ال
سلام چیزهایى کرامت کرده است : امامت را در خاندان او قرار داد، در تربت او شفا نهاد، دعا را نزد قبر آن حضرت مستجاب گردانید و روزهاى زائران آن حضرت را در رفتن و برگشت از عمر ایشان حساب نمى کند.
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
منابع:
سایت غدیر
چهره هاى درخشان چهارده معصوم علیهم السلام ـ مۆلف : سید عبدالله حسینى دشتى
آثار و برکات سید الشهدا ـ علیرضا رجالی تهرانی