بركات سخاوت در كلام معصوم عليه السلام

# قال ابوعبدالله عليه السلام : دَاوُوا مَرضَاكُم بِالصَّدَقَه وَ ادفَعُوا البَلاءَ بِالدُّعَاءِ وَ استَنزِلُوا الرِّزقَ بِالصَّدَقَةِ فَإنَّهَا تُفَكُّ مِن بَينِ لُح
ِيِّ سَبعِمِائَه شَيطَانٍ وَ لَيسَ شَي‏ءٌ أثقَلَ عَلَي الشَّيطَانِ مِنَ الصَّدَقَه عَلَي المُؤمِنِ وَ هِيَ تَقَعُ فِي يَدِ الرَّبِّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَي قَبلَ أن تَقَعَ فِي يَدِ العَبدِ
امام صادق عليه السلام فرمود: مريض‌هاي خود را با صدقه معالجه كنيد و با دعا و نيايش بلا را جلوگيري نماييد. به وسيله‌ي صدقه روزي را به طرف خود كشيده پايين آوريد زيرا صدقه از بين چانه‌ي هفتاد شيطان خلاص مي‌شود[يعني شياطين پيوسته مانع انجام صدقه هستند]هيچ چيز بر شيطان سنگين‌تر از صدقه بر مؤمن نيست قبل از آن كه صدقه داخل در دست سائل شود به دست خدا مي‌رسد[يعني مورد قبول او واقع مي‌شود].

# عَن أبِي وَلَّادٍ قَالَ سَمِعتُ أبَا عَبدِ اللهِ عليه السلام يَقُولُ بَكِّرُوا بِالصَّدَقَه وَ ارغَبُوا فِيهَا فَمَا مِن مُؤمِنٍ يَتَصَدَّقُ بِصَدَقَه يُرِيدُ بِهَا مَا عِندَ اللهِ لِيَدفَعَ اللهُ بِهَا عَنهُ شَرَّ مَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاءِ إلَي الأرضِ فِي ذَلِكَ اليَومِ إلاّ وَقَاهُ اللهُ شَرَّ مَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاءِ إلَي الأرضِ فِي ذَلِكَ اليَومِ
عَن أبِي جَعفَرٍ‌ عليه السلام أيضاً قَالَ إنَّ الصَّدَقَه لَتَدفَعُ سَبعِينَ بَلِيَّه مِن بَلايَا الدُّنيَا مَعَ مِيتَه السَّوءِ إنَّ صَاحِبَهَا لا يَمُوتُ مِيتَه السَّوءِ أبَداً مَعَ مَا يُدَّخَرُ لِصَاحِبِهَا فِي الآخِرَه
ابو ولاد گويد از حضرت
صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود: صبحگاه خود را با صدقه شروع كنيد و به آن رغبت نشان دهيد. درباره‌ي اين عمل،هر مؤمني كه به نيّت رسيدن به پاداش خدا صدقه دهد تا خداوند او را از بلاي آن روز محافظت نمايد قطعاً از شرّ آن روز محفوظ مي‌ماند.
حضرت باقر عليه السلام نيز فرمود: صدقه هفتاد نوع گرفتاري از پيشامدهاي دنيا را جلوگيري مي‌كند و از مرگ ناگهاني و ناروا انسان را نگه مي‌دارد. صدقه دهنده به مرگ ناروا هرگز نخواهد مرد علاوه بر ثواب‌هايي كه برايش ذخيره مي‌شود.

# قَالَ رَسُولُ اللهِ صلي الله عليه و آله وسلم الأيدِي ثَلاثٌ يَدُ اللهِ العُليَا وَ يَدُ المُعطِي الَّتِي تَلِيهَا وَ يَدُ المُعطَي أسفَلُ الأيدِي فَاستَعِفُّوا عَنِ السُّؤَالِ مَا استَطَعتُم إنَّ الأرزَاقَ دُونَهَا حُجُبٌ فَمَن شَاءَ قَنَي حَيَاءَ‌هُ وَ أخَذَ رِزقَهُ وَ مَن شَاءَ هَتَكَ الحِجَابَ وَ أخَذَ رِزقَهُ وَ الَّذِي نَفسِي بِيَدِهِ لَأن يَأخُذَ أحَدُكُم حَبلاً ثُمَّ يَدخُلَ عَرضَ هَذَا الوَادِي فَيَحتَطِبَ حَتَّي لا يَلتَقِيَ طَرَفَاهُ ثُمَّ يَدخُلَ بِهِ السُّوقَ فَيَبِيعَهُ بِمُدٍّ مِن تَمرٍ وَ يَأخُذَ ثُلُثَهُ وَ يَتَصَدَّقَ بِثُلُثَيهِ خَيرٌ لَهُ مِن أن يَسألَ النَّاسَ أعطَوهُ أو حَرَمُوهُ
پيغمبراكرم صلي الله عليه و آله وسلم فرمود: دست‌ها بر سه قسمند؛دست خدا بالاترين دست‌ها است. دست كسي كه بخشش مي‌كند بعد از
دست خداوند است. آن دست كه عطا را مي‌پذيرد پايين‌ترين دست‌ها است. تا مي‌توانيد از درخواست و سؤال خودداري كنيد همانا روزي‌هاي مردم در پناه پرده‌هايي پوشيده است هر كس عفّت و شرافت نفس خود را پيوسته حفظ كند روزي‌اش را خواهد گرفت آن كس كه حفظ خويش نكند و پرده‌ي حيا را بدرد و از مردم درخواست كند او نيز به روزي مي‌رسد.
سوگند به آن خدايي كه جانم در دست اوست هر يك از شما ريسماني بردارد و وارد بيابان شود، هيزم جمع‌آوري كند، آن قدر زحمت كشد كه دو طرف ريسمانش از زيادي هيزم به هم نرسد، آنگاه دست‌رنج خود را به ده سير خرما بفروشد يك سوّم آن را براي خويشتن نگه داري و دو سوّم را صدقه دهد. اين رنج و زحمت براي او بهتر است از اينكه از مردم سؤال كند به او بدهند يا ندهند.

شكر نعمت، نعمتت افزون كند

مسمع بن عبدالملك گفت: در منيََ خدمت حضرت امام صادق‌ عليه السلام بوديم،انگور مي‌خورديم،سائلي آمد و تقاضاي كمك كرد. حضرت فرمود: خوشه‌ي انگوري به او بدهيد. خوشه را به او دادند. گفت: اگر درهمي باشد مي‌گيرم. آن جناب فرمود: “يسع الله عليك”يعني خدا به تو وسعت دهد.
سائل رفت براي مرتبه‌ي دوّم برگشته گفت: همان خوشه‌ي انگور را بدهيد. امام صادق‌ عليه السلام به او
چيزي نداده فرمود: خداوند تو را وسعت عنايت كند. فقير ديگري آمد و امام سه دانه از انگورها را برداشته به او دادند. فقير گرفت و گفت: “الحمدالله ربّ العالمين الّذي رزقني”يعني ستايش خدايي را است كه به من روزي عنايت كرد. آن جناب فرمود: بايست،دو دست خود را پر از انگور كرده به او داد. باز گرفت و گفت: “الحمدالله ربّ العالمين”حضرت فرمود: بايست،رو به غلام خود نمود و پرسيد: از درهم چيزي پيش تو هست؟به طوري كه ما حدس زديم قريب بيست درهم همراه غلام بود،همان را به سائل داد. اين مرتبه گرفت و گفت:
الحمدالله الّذي هذا منك وحدك و لا شريك لك
خدايا تو را ستايش مي‌كنم؛ اين نعمت از توست اي پروردگار يكتا و بي‌همتا!
باز حضرت صادق عليه السلام فرمود: جاي خود باش. پيراهني از تن بيرون كرده به او داد و فرمود: اين را بپوش. اين بار گرفت و گفت:
اَلحَمُداللهِ الَّذِي كَسانِي وَ سَتَرَنِي يا اَباعَبدِالله اَو قالَ جَزاكَ اللهُ خَيراً
ستايش مر خدايي را است كه به من لباسي داد و تنم را پوشانيد يا اين طور گفت: خدا به شما جزاي خير بدهد.
فقط همين دعا را براي حضرت صادق‌ عليه السلام نمود و رفت. ما با خود خيال كرديم اگر فقير براي حضرت دعا نمي‌كرد و در هر مرتبه خدا را حمد و ستايش مي‌كرد به او چيزي مي‌داد. زيرا هر بار كه حضرت به او عطايي مي‌نمود؛سائل خدا را شكر مي‌كرد. امام‌ عليه السلام باز هم به او مي‌داد تا مرتبه‌اي كه براي خود حضرت دعا كرد.

صدقه، خاموش كننده‌ي خشم خدا

كان علي بن الحسين عليه السلام يقول: الصَّدَقه تطفي الرَّبّ و كانَ يقبل الصَّدَقه قبل اَن يعطيها السّائل
صدقه دادن خشم پروردگار را فرو مي‌نشاند و صدقه قبل از اينكه به دست فقير برسد،به دست خدا مي‌رسد.

حرام بودن صدقه بر اهل بيت عليهم السلام و سادات

در روايات اهل سنّت آمده است: روزي از روزها امام حسن عليه السلام كه فرزندي خردسال بود خرمايي را از دست شخصي مي‌گيرد و آن را در دهانش مي‌گذارد. در اين هنگام پيامبر گرامي اسلام سر مي‌رسد و انگشتان خويش را در دهان فرزندش امام حسن عليه السلام مي‌گذارد و آن را از دهانش بيرون مي‌آورد و مي‌فرمايد: كخ كخ به درستي كه ما خاندان محمّد صدقه را نمي‌خوريم.
در روايتي نيز آمده است زماني‌كه اهل بيت امام حسين عليه السلام به كوفه وارد شدند اهل كوفه به فرزندان و اطفال روي محمل شترها غذا مي‌دادند. بعضي‌ها خرما و بعضي‌ها نان و گردو مي‌دادند. در اين هنگام امّ كلثوم به م
ردمان كوفه خطاب كرد و گفت: اي مردم كوفه! صدقه بر ما اهل بيت حرام است. پس از دست و دهان كودكان غذاها را گرفت و به زمين انداخت.

سخنان كوتاهي درباره‌ي احسان و صدقه

1. همانا صدقه دادن قضاي الهي(كه تأكيد شده است) را بر مي‌گرداند.
2. صدقه در روز باعث بركت دارايي شده و عمر را زياد مي‌كند.
3. صدقه سپري از آتش است.
4. صدقه بلاي مؤكّد و حتمي را دفع مي‌كند.
5. صدقه چيز شگفت‌آوري است.
6. احسان كردن و صدقه دادن فقر را از بين مي‌برد و عمر را زياد مي‌كند.
7. همانا صدقه دادن قرض را ادا مي‌كند و با بركت دادن جاي او را پر مي‌كند.
8. هيچ مالي با صدقه دادن كم نشده است.
9. اگر بنده‌ي خدا صدقه را به خوبي انجام دهد خدا جايگزين كردن عوض را به وجه بهتر انجام خواهد داد.
10. همانا صدقه در دست بنده‌ي خدا واقع نمي‌شود مگر اينكه(قبلاً) در دست خدا واقع مي‌شود.
11. زمين قيامت آتش است مگر سايه‌ي مؤمن، زيرا صدقه‌اي كه در دنيا داده است بر او سايه مي‌اندازد.
12. بهترين مال و گنج‌ها، مال صدقه است يعني صدقه نسبت به صاحب اموال ديگرش نافع‌تر و سودمندتر و بهتر است و در حقيقت
گنجي است كه براي روز واپسين ذخيره كرده است.
13. بنده‌ي خدا در دنيا به نحو احسن صدقه نمي‌دهد مگر اينكه خدا براي او در اولادش بهترين عوض و پاداش را خواهد داد.
14. البتّه خداوند به وسيله‌ي صدقه هفتاد نوع مرگ بد را دفع مي‌كند.
15. حتماً صدقه‌اي كه در پنهاني داده شود خشم پروردگار را خاموش سازد.
16. بامداد خود را با صدقه شروع كنيد؛ زيرا مانع نزول بلا مي‌شود.
17. از رنج‌ها و غم‌ها به وسيله‌ي صدقه جلوگيري كنيد تا خداوند تعالي پريشاني شما را برطرف كند و براي غلبه بر دشمنان ياري نمايد.
18. صدقه بدهيد كه صدقه ي مايه‌ي آزادي شما از جهنّم است.
19. بهترين راه‌هاي نيكي صدقه دادن است.
20. بيمارانتان را با صدقه مداوا كنيد؛ زيرا كه صدقه از شما بيماري‌ها را دفع مي‌كند و مانع حوادث مي‌شود.
21. صدقه‌ي مرد مسلمان عمر را زياد مي‌كند و از مرگ بد(ناگهاني) مانع مي‌شود و خداوند تعالي هم به وسيله‌ي آن فخر و تكبّر را مي‌برد.
22. بر نزديكان و قوم و خويشان صدقه دادن هم صدقه است و هم صله رحم.
23. اگر مرد در زنده بودن خود يك درهم صدقه بدهد بهتر از يكصد درهم صدقه در موقع مردنش مي‌باشد.
24. صدقه دادن، انسان را از پرتگاه‌هاي بد نگه مي‌دارد.
25. در پنهاني صدقه دادن از برترين نيكي‌هاست.
26. صدقه‌ي پنهاني مال را زياد مي‌گرداند.
27. پيروي كردن از نيكوكاري، كمال جوانمردي و كرم است.
28. صدقات رحمت الهي را نازل مي‌كند.
29. روزي را به وسيله‌ي صدقه از آسمان فرود آريد.
30. ايمانتان را با صدقه دادن حفظ كنيد و امواج بلا را با دعا دفع نماييد.
31. صدقه دارويي است سودمند و شفا دهنده.
32. بر بيمار مستحب است كه با دست خود به فقير صدقه دهد و او را براي دعا كردن در مورد خود وا دارد.
33. هر وقت تنگدست شديد به وسيله‌ي صدقه با خداوند تجارت كنيد.
34. انسان به وسيله‌ي نيكي و احسان بندگي را مي‌پذيرد.
35. خير و بركت مال در اين است كه صدقه داده شود.
36. صدقه‌ي پنهاني(آتش)گناه را خاموش سازد و صدقه‌ي آشكار مال را زياد مي‌كند.

http://safirehedayat.com