بهترین نوع لباس

بهترین نوع لباس‏

منابع : کتاب عرفان اسلامی جلد چھار    نوشته: آیت الله استاد حسین انصاریان 

و بهترین لباس تو، لباسى است که تو را از خداوند عزیزت غافل ننماید، بلکه آن لباس وسیله‏اى باشد که تو را بنده‏اى شاکر و ذاکر و مطیع قرار دهد.

ملا عبدالرزاق لاهیجى در توضیح بسیار مختصرى مى‏گوید:

آن لباسى که تو را از حق غافل نکند، لباسى است که اولًا تحصیل و به دست آوردنش راحت باشد و ثانیاً قیمتش سبک و ارزان تمام شود، چرا که لباس وقتى عزیز الوجود باشد و قیمتش از حد معمول بیشتر باشد، براى تهیه آن عمرى بیشتر و اوقاتى زیادتر و براى خریدنش مال سنگین‏ترى لازم است و بدون شک صرف وقت زیاد و پول سنگین براى به دست آوردن دو قطعه پارچه براى جسم ناقابل موجب غفلت از دوست است؛ علاوه بر این وقتى چنین لباسى با آن همه زحمت و صرف وقت زیاد و پول فراوان به دست آمد و بر
بدن پوشانده شد موجب کبر و خودخواهى خواهد شد!!

اما لباسى که به دست آوردنش وقت زیاد نخواهد و پول فراوان هم لازم نداشته باشد و در حقیقت از پارچه عادى و ارزان به دست آمده باشد، باعث تواضع در برابر خلق خدا و همسان شدن با فقیران و مسکینان و محبوبان خداست و در این‏ لباس عادى است که انسان میلش به اطاعت از دوست و شکر و ذکر او قوى و زیاد است.

انسان، وقتى پوشاک و خوراک و محل زندگى را ساده گرفت، از بسیارى از گناهان در امان خواهد ماند و به بسیارى از فضایل آراسته‏تر خواهد شد.

عاشقان زندگى با تجمل، براى فراهم آوردن تجمل هرگز قناعت به داده حق نمى‏کنند، بلکه براى ارضاى هوى و هوس به انواع محرمات کسبى و اخلاقى و عملى آلوده مى‏شوند، ولى عاشقان حق همیشه بر اساس عشقشان قانع به داده حقند و به خاطر لباس و خوراک و محل زندگى به گناه و آلودگى و خباثت دچار نمى‏شوند، خداشناسان در گرسنگى و سیرى، در دارایى و ندارى، در سلامت و مرض، شاکر و ذاکر و مطیعند و براى رسیدن به وصال در آرزوى پایان عمرند، تا جام شیرین مرگ را در کشیده و مستانه به سوى یار و لقاى حضرت او حرکت کنند.

به قول شوریده میدان عشق، حافظ شیرازى:

 حضرت على علیه السلام در زمانى که عهده دار امور مملکت پهناور اسلامى بود، به‏ قنبر فرمود:

براى من و تو پیراهن لازم است، چ
ون لباس هر دو نفر ما در حدى کهنه شده که قابل استفاده نیست. پس به بازار پیراهن فروشان رفتند و دو پیراهن قیمت کردند یکى به دو درهم و یکى به سه درهم و هر دو را خریدند، چهار درهمى را به قنبر مرحمت کرد و فرمود: بپوش. عرض کرد: على جان! شما عهده دار ریاست کل کشورى پیراهن قیمتى‏تر زیبنده شماست. فرمود: قنبر! من به پیرى نزدیک شده‏ام و تو جوانى، پیراهن کم قیمت‏تر برازنده من و پر قیمت‏تر زیبنده تو است!! «۱» بیایید روش زندگى را در برابر جسم و این بدن خاکى، بدنى که فردا در قبر خوراک ماران و موران است از اولیاى خدا بیاموزیم؛ بیایید قدرى هم براى صفحه دیگر حیاتمان که آخرت است فکر کنیم؛ بیایید با نور هدایت مردان راه حق از ظلمتکده جسم خود را نجات داده و به ساحل کرامت و عظمت و شخصیت برسانیم؛ بیایید خود را از رسوایى و تنگ نظرى نجات داده و میدان فکر و اندیشه را به وسعت عالم وسعت دهیم!

به قول شاعر نکته سنج، سعدى بزرگوار:

</SPAN&gt ;______________________________
(1)- الغارات: ۱/ ۶۶.

 خداوندا! لباس با عظمت تقوا بر روح و جان و بر قلب و نفس ما بپوشان.

پروردگارا! لباس عبودیت بر تمام قامت هستى ما درانداز که هرکس عریان از این دو لباس زندگى کند، دچار خزى دنیا و آخرت خواهد شد.

براى درست زندگى کردن و مؤدب شدن به آداب، تمام انسان ها نیاز به انسان هاى ملکوتى دارند، نیاز به علم و فرهنگ آنان، علم و فرهنگى که سرچشمه‏اش وحى الهى است، با آموختن این علم و فرهنگ و به کارگیرى اراده براى عمل به این علم و فرهنگ، انسان در صراط مستقیم حق قرار خواهد گرفت و از گناه دور خواهد ماند.

ورنه با این عقل و علم محدود، چگونه مى‏توان به تمام حسنات وسیئات احاطه پیدا کرد؟ و چگونه مى‏توان داراى زندگى صحیح شد.

انبیا و امامان علیهم السلام آمدند تا خواسته‏هاى حق و اوامر و نواهى حضرت او و خلاصه راه صحیح زندگى را به انسان ها بیاموزند، اگر انسان توجه به تعلیمات الهى آنان ننماید، در چاهى از ضلالت سقوط خواهد کرد که در آمدنش گاهى محال مى‏شود؛ سعى کنید لباس تقوا و عبودیت را از این خیاطان عالى معنوى دریافت‏کرده و بپوشید و مواظب باشید که تا آخر عمر هیچ قدرتى نتواند این لباس را از اندام هستى شما در آورد.

جز آیین وحى کدام مکتب مى‏تواند شما را به لباس فضایل و حسنات بپوشاند، تنها
مکتبى که از معنویت کامل و روحانیت حقیقى و قواعد جهان شمولى برخوردار است مکتب با عظمت الهى است که با نبوت پیامبر صلى الله علیه و آله و امامت امامان علیهم السلام براى همیشه تمام و کامل شد و هم اکنون تجلى آن کمال در قرآن و روایات پیامبر صلى الله علیه و آله و اهل بیت عزیز اوست.

اثر معنوى این آیین، پرورش انسان حقیقى و افراد درست و نیکوکار است، افراد موحد، دانشمند، راستگو، درست کردار، عادل، کارگر، خیرخواه، فداکار، زاهد، افراد خاندان رسالت از زن و مرد، خدیجه، على، زهرا، زینب، حسن، حسین و گروهى از صحابه و یاران، مانند: سلمان، ابوذر، مقداد، عمار، عبداللّه رواحه، از بهترین نمونه پرورش یافتگان مدرسه اسلامند و در این میانه دسته‏اى از زنان پاکدامن هم مانند: ام سلمه، ام ایمن، حمینه دختر جحش، خنساء، از نمونه‏هاى عالى تربیتى در جنس مؤنث‏اند.

 [وَلا یَحْمِلُکَ فیها إلَى الْعُجْبِ وَالرِّیاءِ وَالتَّزَیُّنِ وَالْمُفاخَرَهِ وَالْخُیَلاءِ فَإِنَّها مِنْ آفاتِ الدّینِ وَمُوَرِّثَهُ الْقَسْوَهُ فِى الْقَلْبِ‏]</P&gt ;

پایگاه عرفان