خصائص حضرت سیدالشهدا علیه السلام

ویژگیهای آن حضرت آنقدر زیاد است که باید گفت: امام حسین علیه‏السلام همه چیزش مخصوص است و با بقیه فرق میکند.

اصلاً حسین جنس غمش فرق می کند                        این راه عشق پیچ و خمش فرق می کند
اینجا گدا همیشه طلبکار می شود                  اینجا که آمدی کرمش فرق می کند
شاعر شدم برای سرودن برایشان                  این خانواده، محتشمش فرق می کند
“صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسین”        عیسای خانواده دمش فرق می کند
از نوع ویژگی دعا زیر قبه اش                         معلوم می شود حرمش فرق می کند
تنها نه اینکه جنس غمش جنس ماتمش           حتی سیاهی علمش فرق می کند
با پای نیزه روی زمین راه میرود                       خورشید کاروان قدمش فرق می کند
من از حسینُ منی پیغمبر خدا                        فهمیده ام حسین همش فرق می کند

اشاره به برخی از این ویژگیهای آنحضرت علیه السلام زینت بخش هر مجلس و محفلی خواهد بود:

۱–امتیاز نور آن بزرگوار در عالم بالا، که این امتیاز در آن عالم به لحاظ نستبی است که با نور رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم دارد، چنانکه فرموده:
«حسین منی و أنا من حسین».
و در این عالم، امتیاز آن سبب حزن و اندوه است چنانه از قضیه حضرت آدم ظاهر می‏شود.
بالاخره امتیاز خاص نور آن بزرگوار در دوران حمل که: والده‏ ی ماجده ‏اش علیهاالسلام فرمود: چون پنج ماه ازحملش گذشت در شب‏ تار احتیاج به چراغ نداشتم.

۲– عظمت جد و پدر و مادر و برادر و خواهر که برای هیچکس جمع نشده است.

۳– محبت شدید رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امیرالمؤمنین علیه ‏السلام و فاطمه زهرا عل
یهاالسلام به حضرت سیدالشهداء علیه‏ السلام.

۴– مقام شفاعت آن بزرگوار را احدی ندارد، چون خداوند عوض شهادت، این مقام را به آن حضرت عطا فرموده است، با اینکه دیگران هم در روز قیامت شفاعت می‏کنند ولی بغیر از چهارده معصوم علیهم ‏السلام همه احتیاج به شفاعت آن بزرگوار دارند. همچون فطرس ملک که صدها سال معذب بود، با شفاعت حضرت سیدالشهداء علیه ‏السلام آزاد شد.
و به روایتی اهل محشر (آنها که نجات پیدا می‏کنند) هزار صف می‏باشند. نهصد و نود و نه صف از آنها به شفاعت امام حسین علیه‏السلام به بهشت می‏روند و یک صف آنها را سایر امامان علیهم‏السلام شفاعت کنند و در آن صف نیز امام حسین علیه‏السلام شریک باشد. [۲] .

۵– ائمه علیهم ‏السلام از نسل آن حضرتند. نه امام که آخرین آنها حضرت مهدی علیه‏ السلام می‏باشد از فرزندان حضرت سیدالشهداء علیه ‏السلام می‏باشند.

۶– شهادت آن بزرگوار را هزاران سال قبل از تولد آنجناب خداوند به جبرئیل خبر می‏دهد، جبرئیل روضه می‏خواند و انبیاء و اوصیاء با خبر می‏شوند. و در هر موقعیتی که پیش می‏آمد حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم و امیرالمؤمنین علیه‏السلام به دیگران گوشزد می‏کردند.

۷– عظمت اصحاب آن بزرگوار که حضرتش فرمودند:
«فانی لا أعلم أصحابنا أوفی و لا خیرا من أصحابی و لا أهل بیت أبر و لا أوصل من أهل بیتی».
«همانا من اصحابی با وفاتر و بهتر از اصحابم سراغ ندارم، و خاندانی نیکوکارتر و مهربانتر از خاندان خود ندانم».

۸&lt ;SPAN dir=ltr>– ویژگی هنگام تولد و حمل آن حضرت که قبلا به آن اشاره شد.

۹– عظمت آن بزرگوار در عالم آخرت.

۱۰– عظمت آن حضرت در برزخ.

۱۱& lt;/SPAN>– برپا شدن عزای آن حضرت در قیامت و تظلم حضرت زهرا علیهاالسلام درباره‏ ی امام حسین علیه‏السلام،

۱۲– اخلاق نمونه و صفات حمیده و برجسته‏ ی آن بزرگوار، چون شجاعت و سخاوت و…
در شجاعت آن بزرگوار روایت شده است که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم شجاعت خود را به امام حسین علیه‏ السلام داد و شکی نیست
که پیامبر از همه‏ ی مردم شجاع‏تر بود، و مشهور است که بعد از واقعه‏ ی کربلا دیگر ذکری از شجاعت امیرالمؤمنین علیه ‏السلام نمی‏شد، و در هر جا ذکر شجاعت حسین بن علی علیه السلام بود.
چون ظهور شجاعت امام حسین علیه‏السلام در روز عاشورا از ظهور شجاعت امیرالمؤمنین علیه‏ السلام در یک روز از ایام جنگ آن حضرت، زیادتر شد. [۳] .

۱۳– عبادات آن حضرت، همچون نماز آن بزرگوار که مخصوص خودش بود.

۱۴– فضائل و ثواب گریه
بر آن حضرت، که صدها حدیث وارد شده – و گریه حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم و امیرالمؤمنین علیه‏ السلام و مادرش فاطمه زهرا علیهاالسلام و برادرش امام مجتبی علیه‏ السلام و ائمه بعد علیهم‏ السلام و گریه انبیاء و اولیاء و ملائکه که برای احدی جز او نقل نشده است.
برای چه کسی این گونه وارد شده که حضرت صاحب الأمر – عجل الله تعالی فرجه الشریف – بفرمایند: «فلأندبنک صباحا و مساء و لأبکین لک بدل الدموع دما».

۱۵– شرف و عظمت کربلای آن حضرت بر تمام زمینها حتی بر کعبه،

۱۶– ثواب زیارت آن حضرت قابل وصف نیست حتی درباره‏ ی هیچ یک از معصومین علیهم ‏السلام به این مقدار وارد نشده، تا آنجا که می‏فرمایند: زائر او خدا را در عرش زیارت کرده است.
همچنین زیارت آن حضرت در روز اربعین یکی از پنج نشانه ‏ی مؤمن معرفی شده است. و در تمام ایام سال و لیالی متبرکه زیارت آن حضرت وارد شده است.

۱۷– سفارش بپا داشتن مجالس عزداری آن حضرت، تا آنجا که حتی قبل از ولادت آن بزرگوار، انبیاء الهی مجالس آن امام مظلوم را برپا می‏کردند و برای آن حضرت عزاداری می‏نمودند.

۱۸<SPAN style="LINE-HEIGHT: 200%; FONT-FAMILY: 'Tahoma','sans-serif'; FONT-SIZE: 9pt" dir=ltr&g t;– توسل به آن حضرت نزدیکترین راه به سوی خداوند است، و همه می‏توانند با آن حضرت ارتباط برقرار کنند.

۱۹– استغاثه به آن حضرت تمام گرفتاریها را برطرف می‏کند. گفتن ۱۲۸ مرتبه یا حسین اغثنی برای رفع هرنوع گرفتاری بسیار مجرب است.

۲۰– امید گنهکاران و باب نجات امت، امام حس
ین علیه‏ السلام است.

۲۱– خداوند در عوض شهادت شفاء را در تربت آن حضرت قرار داده است.

۲۲– فضیلت تربت آن بزرگوار وسجده بر آن، که وارد شده: هرگاه ملکی به زمین می‏آید و بر می‏گردد، ملائکه از او تربت آن حضرت را به عنوان هدیه طلب می‏کنند.
در روایات آمده که سجده بر تربت آن بزرگوار حجابهای هفتگانه را پاره می‏کند و سبب قبولی نماز است& lt;/SPAN>.

۲۳– خوردن هر خاکی حرام است مگر تربت آن بزرگوار به قصد استشفاء.

۲۴– حرم آن حضرت یکی از چهار مکانی است که مسافر می‏تواند در آنجا نماز را تمام بخواند.

۲۵& lt;SPAN dir=ltr>– امام حسین علیه‏السلام یکی از درهای بهشت است، از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده که فرمودند:
«ألا وان الحسین باب من أبواب الجنه، من عانده حرم الله علیه رائحه الجنه».
«آگاه باشید که حسین دری از درهای بهشت است، هر کس با او دشمنی کند خداوند بوی بهشت را بر او حرام می‏سازد». [۴]

۲۶&lt ;/SPAN>- امام حسین علیه‏السلام از هیچ بانوئی شیر نخورد و تغذیه او منحصرا توسط رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم انجام می‏شد، بدین طریق که هر روز حضرت زبان مبارکش را در دهان امام حسین علیه‏السلام قرار می‏داد و او می‏مکید و سیر می‏شد.

۲۷– سالار شهیدان آینه‏ی تمام نمای حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بود، و نقل شده است که آن حضرت از سینه تا قدم از همه ‏ی مردم به رسول خدا شبیه‏تر بود.

۲۸– در شب میلاد آن بزرگوار به احترام حضرتش آتش جهنم خاموش شد.

۲۹– هنگام ولادت امام حسین علیه‏السلام ملائکه به ریاست حضرت جبرئیل گروه گروه بر رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نازل می‏شدند و به آن حضرت تبریک می‏گفتند.

۳۰– اولین مولودی که هنگام ولادت او جد و پدر و مادرش گریستند آن حضرت بود.

۳۱– هر یک از معصومین علیهم‏ السلام نام آن بزرگوار را می‏بردند و می‏گریستند، و مؤمنین کامل نیز چون او را یاد کنند گریه می‏کنند.

۳۲– امام حسین علیه‏السلام آنقدر هیبت و ابهت داشت که امام حسن مجتبی علیه‏السلام هیبت او را در سطح هیبت امیرمؤمنان علیه‏ السلام می‏انگاشت و به او چون پدرش احترام می‏گذاشت.

۳۳– به هنگام شهادت سالار شهیدان بادهای سرخ وزیدن گرفت، هوا تیره و تار شد بطوریکه کسی چیزی را نمی‏دید و تا هفت روز افق سرخ بود، شبها نیز آسمان به رنگ خون می‏شد<SPAN dir=ltr&g t;.
هر سنگی بر می‏داشتند خون جاری می‏شد و ده‏ها آثار و دگرگونی در اجسام که بعضی از آنها هنوز هم ادامه دارد، از جمله:
جاری شدن خون از درخت چنار «زرآباد» – از قصبات قزوین – که هر سال روز عاشورا هزاران نفر برای دیدن چنار خونبار به آنجا می‏روند. و مرحوم آیه الله مرعشی نجفی در حاشیه «عروه» به هنگام شمردن خونهای پاک می‏نویسد: همچنین خونی که از درخت موجود در قریه‏ی «زرآباد» از توابع قزونین خارج می‏شود.

۳۴– عذاب قاتل آن حضرت از همه اهل جهنم بیشتر است، و وارد شده که او اهل تابوت می
‏باشد یعنی نصف عذاب اهل دنیا بر اوست.
و خواهد آمد که خداوند به حضرت موسی فرمود: ای موسی، اگر در مورد اولین و آخرین مرا بخوانی تو را اجابت می‏کنم، مگر در مورد قاتل حسین بن علی که خود انتقام او را از قاتلش خواهم گرفت.

۳۵– مطابق روایات فراوانی، اولین کسی که در رجعت بر می‏گردد، سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین علیه‏السلام می باشد که بعد از حکومت حضرت بقیه الله الأعظم – ارواحنا فداه – چهل هزار سال فرمانروائی می‏کنند.

۳۶– دعا در حرم امام حسین علیه ‏السلام مستجاب است.

۳۷– امام حسین علیه‏السلام وارث (مصائب و فضائل و کمالات) همه پیامبران است، چنانکه در زیارت وارث آمده است.

۳۸– تولد آن حضرت در ماه شعبان است که شهادت هیچکدام از معصومین در آن ماه نقل نشده است. و شهادت آن بزرگوار در ماه محرم است که تولد هیچ یک از معصومین علیهم‏السلام در آن ماه اتفاق نیفتاده است. [۵]&lt ;/SPAN> .

۳۹– صبر آن حضرت، که آن بزرگوار تمام مراتب صبر را دارا بودند، چون حتی در وقتی که بر خاک افتاده، تمام اعضایش پاره پاره، سرش شکافته، قلبش از نیزه سه پهلو چاک، لبهایش از عطش خشک شده، سر و رویش از خون خضاب شده بود، صدای اسغاثه عیال و اطفالش از یک طرف، شماتت دشمنان از طرف دیگر، در آن حال فرمود:
«صبرا علی قضاءک، لا معبود سواک».
«بر قضای تو شکیبائی می‏نمایم، معبودی جز تو نیست».
در زیارت ناحیه ‏ی مقدسه وارد شده:
«لقد عجبت من صبرک ملائکه السموات».
«براستی ملائکه آسمانها از صبر تو به شگفت آمدند».

۴۰– خصوصیات زیارت آن حضرت:
الف: در زیارت حضرت سیدالشهداء علیه‏السلام علاوه بر سلام بر خود آن مظلوم بر اعضاء و جوارح آن بزرگوار سلام داده می‏شود، سلام می‏کنی بر سر بریده ‏ی او، سلام بر سینه‏ ی شکسته ‏اش، سلام بر بدنش، سلام بر محاسن خون آلودش، سلام بر بدن برهنه‏ اش، سلام بر سر بر نیزه‏ اش، سلام بر خون او، و… اما در زیارت پیامبر صلی ا
لله علیه و آله و سلم فقط بر خود آنجناب سلام داده می‏شود، می‏گوئیم:
«السلام علیک یا نبی الله، یا خاتم النبیین»
و هکذا از صفات خودش که راجع به اسم و لقبند. [۶] .

ب: هنگام زیارت آن بزرگوار هفت دفعه باید گفت: «لبیک داعی الله»، و (ممکن است) این هفت لبیک جواب هفت استغاثه‏ ی آن حضرت [۷]  باشد که اختصاص به اهل آن زمان ندارد. [۸]&l t;SPAN style=”LINE-HEIGHT: 200%; FONT-FAMILY: ‘Tahoma’,’sans-serif’; FONT-SIZE: 9pt” dir=ltr> .

ج: درباره‏ ی زیارت امام حسین علیه‏السلام امام به مفضل فرمودند:
«لا تزورن خیر من أن تزورن».
مفضل گوید: عرض کردم: چرا ترک زیارت ما از زیارت کردن بهتر است؟ فرمودند: زیرا هنگامی که به زیارت آن بزرگوار می‏روید خوشحالی می‏کنید، غذاهای لذیذ صرف می‏نمائید، با اینکه حسین بن علی علیه‏ السلام مهموم و مغموم، تشنه و گرسنه شهید شده است… [۹] .
مرحوم شیخ جعفر شوشتری کتاب جداگانه‏ای در این خصوص نوشته است.

پی نوشت:
[۱] جهت تفصیل بیشتر و مطالعه روایات مربوطه به کتاب «الخصائص الحسینیه» و «بحارالانوار» و… مراجعه شود.
[۲] تذکره الشهداء: ۱۶.
[۳] تذکره الشهداء: ۲۳.

[۴] مقتل خوارزمی: ۱۴۵:۱ ف ۷.
[۵] البته تولد حضرت سجاد علیه‏السلام بنا بر قولی در ماه شعبان نقل شده است.
[۶] مجالس الواعظ: ۳۵ م ۴.
[۷] مرحوم شوشتری معتقدند که امام حسین علیه‏السلام در روز عاشورا هفت مرتبه با ندای «هل من ناصر…» استغاثه فرمودند.
[۸] مجالس المواعظ: ۳۶ م ۴.
[۹] مجالس المواعظ: ۸ م ۱.

http://karballa.ir