رضایت به گناه همچون شرکت در ارتکاب گناه
حضرت صالح (علیه السلام) از نظر دستورالعمل در زندگی، به مردمش فرمود: (فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ؛ سوره هود آیه 61)؛ اینک که با معبود خویش آشنا گشتید، در مقام تقرب به او و جلب رضایت او از هرچه که ناپسند اوست دوری بجویید و با عمل به دستورات او خود را به او نزدیک گردانید!
حال مطلبی که قابل تأمّل و درسی برای ماست این که: قرآن فرمود: قوم ثمود ناقه ی صالح (علیه السلام) را کشتند و حال آنکه قوم ثمود آن را نکشتند، تنها یک نفر از قوم ثمود که همان قدّار بن سالف بود، قاتل ناقه بوده است. در عین حال قرآن تمام قوم ثمود را قاتل ناقه می داند! از این معلوم می شود: از نظر قرآن، راضی بودن به گناه کسی، آدمی را همچون مرتکب آن گناه می سازد و لذا قوم ثمود چون راضی به قتل ناقه بوده اند، در قرآن قاتل ناقه به حساب آمده اند! در کلام نورانی امام امیرالمومنین (علیه السلام) نیز آمده است:
ايُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا يَجْمَعُ النَّاسَ الرِّضَا وَ السُّخْطُ وَ إِنَّمَا عَقَرَ نَاقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ وَاحِدٌ فَعَمَّهُمُ اللَّهُ بِالْعَذَابِ لَمَّا عَمُّوهُ بِالرِّضَا (نهج البلاغه فیض، خطبه 192)
ای مردم! بدانید راضی بودن به گناه و خشم کردن ب
ر بندگی خدا، مردم را شریک در عذاب می گرداند.ناقه ی ثمود را یک نفر کشت و خداوند همه ی آنها را محکوم به عذاب کرد؛ از آن جهت که راضی به کار او بودند.
حتی فرموده اند:
َ لَوْ أَنَّ رَجُلًا قُتِلَ بِالْمَشْرِقِ فَرَضِيَ بِقَتْلِهِ رَجُلٌ فِي الْمَغْرِبِ لَكَانَ الرَّاضِي عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ شَرِيكَ الْقَاتِل (وسائل الشیعه جلد 11 صفحه 410)
همانا اگر مردی در مشرق کشته شده و در مغرب مردی راضی به قتل او شده است هر دو نزد خدا شریک در قتل حساب می شوند!!
رضایت به گناه همچون شرکت در ارتکاب گناه
روز قیامت که نامه ی عمل به دستش می دهند می بیند: ای عجب! چند قتل و چند سرقت و چند توهین به اشخاص محترم و انواع جنایت در نامه ی عملش نوشته اند! تعّجب کنان می گوید: این نامه مال من نیست! من اهل این کارها نبوده ام. می گویند: تو راضی از کار عاملان این اعمال بوده ای. از اینکه دزد، اموال همکار و همسایه ات را برده و خاک نشینش کرده است خوشحال شدی.وقتی شنیدی یا در روزنامه خواندی که رقیب انتخاباتی خود یا دوست و فامیلت را با نسبت ناروایی لکّه دار کرده و آبرویش را برده اند؛ در دل صد آفرین به کس یا کسانی گفتی که چنین کرده اند.
الرّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ مَعَهُمْ فِيهِ وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضا بِهِ (وسائل الشیعه جلد 11 صفحه 411)
راضی شونده به کار قومی مانند مرتکب آن کار است، منتهی مرتکب، دو گناه کرده، یک گناه ارتکاب و دیگر گناه رضایت.راضی شونده یک گناه کرده و آن گناه رضایت است.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در حَجَّة الوِداع ضمن خطابه ی تاریخیش عِرض و آبروی یک مسلمان را در ردیف خونش قرارداده و فرموده است:
أَيُّهَا النّاسُ إِنَّ دِمَاءَكُمْ وَ أَعْراضَكُمْ عَلَيْكُمْ حَرَامٌ إِلى أَنْ تَلْقََوْا رَبَّكُمْ
رضایت به گناه همچون شرکت در ارتکاب گناه
ای مردم! خون ها و آبروهای شما بر شما حرام است تا روزی که خدای خود را دیدار کنید!
آنگاه فرمود: (اَلا هَلْ بَلَّغْتُ)؛ آیا پیام خدا را به شما رساندم. مردم گفتند: آری. فرمود: (اَللَّهُمَّ اشْهَدْ) تحف العقول صفحه 29؛ خدایا شاهد باش. این بیان نشان می دهد که ریختن آبروی مسلمان در ردیف ریختن خون م
سلمان است. در زیارت وارث می خوانیم:
رضایت به گناه همچون شرکت در ارتکاب گناه
(لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ)؛
{ای اباعبدالله!} خدا لعنت کند کسانی را که تو را کشتند و خدا لعنت کند کسانی را که به تو ستم کردند و خدا لعنت کند کسانی را که شنیدند این جنایت را و به آن راضی شدند.
بنابراین اگر امروز کسی به جنایت هزار و چهارصد سال قبل قَتَلَه ی کربلا رضایت بدهد، روز قیامت در ردیف آنها محشور خواهد شد و به عذاب همان ها مبتلا خواهد گشت و از این طرف نیز اگر ما به شهدای کربلا راست بگوییم که: (يَا لَیْتَنا کُنّا مَعَکُمْ فَنَفوُزَ فَوْزاً عَظیماً)؛ ای کاش ما هم با شما بودیم و با شما به فوز عظیم و رستگاری بزرگ می رسیدیم.ما هم در ردیف شهدای کربلا محسوب می شویم؛ از آن جهت که راضی به کار آنه ا شده ایم.
رضایت به گناه همچون شرکت در ارتکاب گناه
در جنگ جمل که امام امیرالمومنین (علیه السلام) پیروز شد، یکی از همراهان گفت: یا امیر المومنین! ای کاش برادر من اینجا بود و این پیروزی شما را می دید و خوشحال می شد. فرمود: (اَهَوَی اَخِیکَ مَعَنا)؛ آیا میل قلبی برادرت با ماست؟ گفت: بله یا امیرالمومنین! او دوستدار شماست و دوست داشت اینجا باشد. امام (عیله السلام) فرمود: (فَقَدْ شَهِدَنا)؛ پس به طور حتم او در کنار ما بوده و در ثواب ما شریک شده است.
رضایت به گناه همچون شرکت در ارتکاب گناه
بعد فرمود: نه تنها او با ما بوده بلکه: (وَ لَقََدْ شَهِدَنَا فِي عَسْكَرِنَا هَذَا أقْوَامٌ فِي أَصْلابِ الرِّجَالِ وَ أرْحَامِ النِّسَاءِ)؛ به طور حتم کسانی در این سپاه کنار ما بودند که هنوز به دنیا نیامده اند؛ در صلب مردان و در رحم زنانند! (سَيَرْعَفُ بِهِمُ الزَّمَانُ وَ يَقْوَى بِهِمُ الْإِيمَانُ) نهج البلاغه فیض خطبه 12؛ آینده زمان، آنها را به وجود خواهد آورد و ایمان به وسیله ی آنها نیرو خواهد گرفت { و آنها چون رضا به کار ما می دهند در ثواب ما شریک می شوند }. جامعه قرآنی رسالت و مسئولیت ها صفحه 392 الی صفحه 395 از تالیفات حضرت آیت الله سید محمد ضیاء آبادی
کانال جامع دو نور در ایتا:
https://eitaa.com/twonoor
کانال جامع دو نور در تلگرام:
https://t.me/twonoor
صفحه اصلی – موسسه قرآن و نهج البلاغه
