وجود مولای ما حضرت حجّت – صلوات اللَّه علیه – از مهمترین نعمتهای الهی بر ما است و معرفت داشتن ما نسبت به این نعمت خود نعمت بزرگی است که هیچ نعمتی با آن مقایسه نمیشود
زیرا که جزء تکمیل کننده ایمان و علّت تامّه آن میباشد و تمام نعمتهای ظاهری و باطنی از شاخههای این نعمت بزرگ – یعنی وجود امام – است،
پس بر ما واجب است که بیشترین کوشش و اهتمام را در اداء شکر این نعمت به کار بندیم، تا به نعمتهای بزرگ دیگر هم نایل شویم.
وجود آن حضرت نعمت است!!
عقل و نقل هر دو بر این معنی دلالت دارند:
از دیدگاه عقلی وجود امام از مهمترین و ارزندهترین نعمتهاست زیرا با وجود او خداوند شناخته و عبادت می گردد و بشر با معارف ربّانی و علوم سودمند آشنا شده و به درجات والا و نعمتهای جاودانه اخروی و آنچه از مقامات عالیه و عنایات خاصّه که بخواهد نائل می گردد.
از دیدگاه نقلی نیز در روایات متعددی بر نعمت بودن وجود امام تأکید شده است که دو نمونه از آنها عبارتند از:
**از حضرت امیر المۆمنین علی علیه السلام آورده شده که در تفسیر آیه: «أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ بَدَّلُوا نِعْمَةَ اللَّهِ کُفْراً»؛ (ابراهیم/28) «آیا ندیدی آنان که نعمت الهی را به کفر بدل ساختند.» فرمودند: ما آن نعمت هستیم که خداوند بر بندگانش عنایت کرده، و به سبب ما رستگار شوند آنان که رستگار میشوند روز قیامت. (کافی: 217:1)>
**در غایة المرام از دو تفسیر عیّاشی و قمی از امیر مۆمنانعلیه السلام آمده که درباره آیه: «ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ» (تکاثر/9) فرمودند: ما نعیم هستیم. (غایة المرام: 259)
شکر نعمت واجب و مایه فزونی نعمت است
عقل سلیم به وجوب شکر نعمت حکم میکند و روایات نیز شکر نعمت را مایه فزونی آن می دانند.
آیات قرآن نیز بر شکر نعمت تأکید بسیار دارند «فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَاشْکُرُوا لِی وَلا تَکْفُرُونِ»؛ (البقره/152) پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم و برای من شکر گزارید و [نعمتهای مرا] کفران مکنید.
«وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِی لَشَدِیدٌ» (ابراهیم/7) و بیاد آرید که پروردگارتان اعلام کرد: اگر شکر گزارید شما را میافزایم و اگر کفران ورزید هرآینه عذابم شدید است.
«وَاشْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ»؛ (النحل/114) و شکر نعمت خدای را بجای آورید اگر به حقیقت او را میپرستید.
از حضرت صادقعلیه السلام روایت شده که فرمودند: در تورات نوشته شده هرکه تو را نعمتی داد سپاسگزاری کن، و به هر که تو را سپاس گفت انعام بنمای، که اگر نعمتها شکرگزاری شوند از بین نمیروند، و اگر ناسپاسی گردند پایدار نمانند، شکر مایه فزونی نعمتها و ایمنی از دگرگونیها است. (کافی: 94:2)
شکر احسان نمودن در مقابل احسان است و از اقسام آن شکر قلبی، شکر زبانی و شکر با اعضاء بدن است.
شکر قلبی با شناختن نعمت و دانستن اینکه از سوی خداوند است تحقق میپذیرد، چنانکه از امام صادقعلیه السلام روایت شده که فرمودند: هرکه خداوند نعمتی به او داد پس به قلب و دل خود آن را شناخت، شکرش را ادا کرده است. (کافی: 96:2)
به عبارتی دیگر شناختن به قلب و دل یعنی قدر آن نعمت را بدانیم و متوجه باشیم که نعمت دهنده خداوند است. (مرآة العقول: 157:8)
از آثار این شناخت، در صدد تعظیم آن نعمت بودن، و آشکار نمودن مقصود به زبان و بدن میباشد، و از آثار شکر به زبان، حمد و ثنا گفتن و بازگو نمودن نعمت و دعا کردن برای پایداری آن است و از آثار شکر بدنی، جدّیت و اهتمام به اطاعت و عبادت میباشد.
حال چون وجود مولای ما حضرت حجّت – صلوات اللَّه علیه – از مهمترین نعمتهای الهی بر ما است و معرفت داشتن ما نسبت به این نعمت خود نعمت بزرگی است،
بلکه نعمتی است که هیچ نعمتی با آن مقایسه نمیشود، زیرا که جزء تکمیل کننده ایمان و علّت تامّه آن میباشد و تمام نعمتهای ظاهری و باطنی از شاخههای این نعمت بزرگ – یعنی وجود امام – است، پس بر ما واجب است که بیشترین کوشش و اهتمام را در اداء شکر این نعمت به کار بندیم، تا به نعمتهای بزرگ دیگر هم نایل شویم، که خداوند – عزّوجلّ – وعده داده که هرکه شکر نعمت بجای آورد نعمتش افزون کند، و وعده الهی تخلّفناپذیر است.
دعا برای تعجیل فرج مولایمان حضرت صاحب الزمان – عجّل اللَّه فرجه الشریف – از جمله اموری است که زبان به خاطر آن خلق شده و با این دعا شکر نعمت زبان به انجام می رسد.
البته ادا کردن تمام حقوق این بزرگ نعمت الهی به حکم عقل سلیم برای ما مقدور نیست ولی آنچه از دست ما ساخته است باید انجام دهیم که به چند امر حاصل میشود:
1 – شناخت قلبی و معرفت این نعمت والای الهی.
2 – بیان کردن فضایل و نشر دلایل آن بزرگوار.
3 – صدقه دادن برای سلامتی وجود آن حضرت.
4 – روی آوردن به سوی او، با انجام دادن کارهایی که مورد پسند و مایه نزدیک شدن به درگاهش میباشد.
5 – درخواست معرفت او از درگاه الهی تا از اهل شکر و اقبال به سوی او گردیم.
6 – اهتمام به دعاهای خالصانه برای تعجیل فرج آن حضرت و برچیده شدن پرده ابتلای غیبت.
و این یکی از اقسام شکر نعمت است زیرا این کار تجلیل و تعظیم آن حضرت
است، چنانکه معلوم است که هر آنکه بخواهد بزرگی را تعظیم کند او را به نام دعا میکند و در میان دوستانش یاد او را زنده میدارد و با دعا کردن برای آن حضرت کمال توجه به سوی او حاصل میشود و توجّه نمودن به نعمت از اقسام شکر است.
لذا دعا برای تعجیل فرج مولایمان حضرت صاحب الزمان – عجّل اللَّه فرجه الشریف – از جمله اموری است که می توان با آن بخشی از شکر نعمت بی همتای امامت را به جا آورد.
بخش مهدویت تبیان
منابع:
مکیال المکارم، سید محمد تقی موسوی اصفهانی
مرآة العقول، علامه محمد باقر مجلسی
اصول کافی، شیخ کلینی
http://mahdaviat.tebyan.net
صفحه اصلی – موسسه قرآن و نهج البلاغه
کانال جامع دو نور در ایتا:
https://eitaa.com/twonoor
کانال جامع دو نور در تلگرام:
https://t.me/twonoor
