در سال 1345 هجری قمری در شهر پیشاور پاکستان مجلس مناظره ای بین تنی چند از علمای اهل سنت و عالم برجسته شیعی سلطان الواعظین شیرازی برگزار گردید که طی آن شش نفر از تجار سرشناس و خوانین با نفوذ پاکستان از عقائد باطل خود دست برداشته و به ریسمان محکم الهی چنگ زدند. این نوشتار بخشی از این واقعه است .
حافظ: مطلبی که به نظر من عجیب می آید این است که چرا شخص شریفی مثل شما از راه و روش جد بزرگوارتان منحرف شده اید و رویّه سیاسی ایرانیان آتش پرست را در پیش گرفته اید؟
واعظ: متوجه منظورتان نشدم، مگر رویّه ایرانیان چیست که من پیرو آن شده باشم؟!
حافظ: می دانیم که پس از درگذشت هر یک از پیامبران الهی کتب ایشان مورد دستبرد دشمنان قرار گرفته است؛ اما در مورد قران به دلیل حفظ الهی چنین اتفاقی رخ نداد لیکن برخی از یهود مانند عبدالله بن سبا و کعب الاحبار با ارائه عقاید باطل در قالب احادیث نبوی موجبات انحراف را پدید آوردند. بعضی از این احادیث مربوط است به روایاتی که دلالت بر خلافت بلافصل علی کرم الله وجهه و نادرست بودن خلافت خلفای راشدین دارد. این احادیث تشکیل حزب سیاسی شیعه را موجب گردید که در اثر گسترش فعالیت همین گروه، خلیفه عثمان به قتل رسید. ایرانیان هم که به دنبال بهانه ای بودند تا بر علیه اعراب قیام نمایند این حزب را به رسمیت شناخته و مذهب رسمی خود قرار دادند؛ لذا در یک کلام می توانیم بگوییم که شیعه شعبه ای از یهود می باشد.
واعظ: از شما بعید بود که چنین مطلب نادرستی را در چنین مجلس مهمی بیان کنید</SPAN&g t;. این گفته های شما مشتی مطالب بی پایه و اساس است. اگر اجازه بفرمایید برای روشن شدن مطلب، با دلایلی متقن پاسخ تان را بدهم؟!!
تقاضای من این است که در گفتارتان دقیق باشید تا پس از شنیدن جواب دچار خجالت زدگی نشوید. اولاً شیعه یک مذهب است نه یک حزب؛ و آن هم مذهبی که در زمان رسول مکرّم اسلام پایه ریزی گردید؛ ثانیاً طبق اخبار معتبری که در کتب تفسیری شما نیز وجود دارد اصطلاح «شیعه» در زمان حیات حضرت خاتم الانبیاء (صلی الله علیه و اله وسلم) به دستور آن حضرت به پیروان امیر مومنان علی بن ابیطالب (علیه السلام) اعطا شد.
شیعه یک مذهب است نه یک حزب؛ و آن هم مذهبی که در زمان رسول مکرّم اسلام پایه ریزی گردید
حافظ: کجا چنین خبری بوده است که ما ندیده ایم؟!!
واعظ: اینکه شما ندیده اید دیگر تقصیر ما نیست. ما دیده ایم و حق را یافته ایم. بدانید که خداوند متعال به کتمان کنندگان حق، وعده ی عذاب داده است.
حافظ: ما هم اگر حق را بیابیم روی از آن بر نمی گردانیم. بفرمایید حق چیست تا روشن شویم؟!
واعظ: در کتب خودتان از ابن عباس نقل شده است که وقتی آیه شریفه (ان الذین امنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریه)1 نازل شد، رسول بزرگوار اسلام (صلی الله علیه و اله وسلم) رو به امیر المومنین علی (علیه السلام) کرد و فرمود: «یا علی تو و شیعیانت خیر البریّه هستید؛ در روز قیامت شما از خدا راضی خواهید بود و خدا نیز از شما راضی خواهد بود و دشمنان تو در حالی که دست هایشان به گردن بسته شده است وارد صحرای محشر می شوند».2 صرفنظر از این روایت، مگر شما عمل اصحاب پیامبر را حجت و دلیل نمی دانید؟
حافظ: چرا در حدیث آمده است: «براستی اصحاب من مانند ستارگانند، به هر کدام آنها اقتدا کنید هدایت می شوید.»
واعظ: بسیار خوب؛ آیا در کتب خودتان نخوانده اید که ابوذر و سلمان و مقداد و عمار را با لفظ شیعه می خوانده اند؛ زیرا در روز سقیفه از بیعت با ابوبکر خودداری کردند. آیا در کتاب های خودتان از رسول اکرم (صلی الله علیه و اله وسلم) روایت نشده است
که «خدا مرا به دوستی علی و ابوذر و مقداد و سلمان دستور داده است».3 گویا شما تنها همان چند نفری که در سقیفه بلوا راه انداختند را صحابه می دانید!!
حافظ: چطور می فرمایید که ایرانیان پیرو علی بی ابیطالب (علیه السلام) هستند و حال انکه آنها علی را خدا می دانند؟!
واعظ: باز که بدون تحقیق حرف زدید. شما با این حرف تان تمام شیعیان ایرانی را علی پرست می خوانید و آنها را مشرک و واجب القتل می شمرید. ما علی امیر المومنین (علیه السلام) را بنده ی صالح پروردگار و خلیفه ی منصوب رسول خدا می دانیم و از کسانی که آن حضرت را خدا می دانند بیزاری می جوییم. امام ششم ما می فرماید: «لعنت خدا بر عبدالله بن سبا که قائل به الوهیت امیر المومنین (علیه السلام) گردید؛ به خدا سوگند آن حضرت بنده ی مطیع خدا بود. وای بر کسانی که به ما چیزهایی را نسبت می دهند که ما در حق خودمان نمی گوییم».4 جناب اقای حافظ خوب است همان گونه که ما کتاب های معتبر شما را می خوانیم، شما نیز کتاب های معتبر ما را ببینید تا افترا به شیعیان وارد نسازید.
اهل بیت پیامبر در پن
ج چیز با پیامبر مشترکند؛ اول در سلام، زیرا در قرآن همان گونه که بر پیامبر اسلام سلام فرستاده شده است بر آل او نیز سلام فرستاده شده است؛ دوم در صلوات بر پیامبر در تشهد نماز؛ سوم در طهارت به دلیل آیه تطهیر؛ چهارم در تحریم صدقه و پنجم در وجوب محبت پیامبر.
حافظ: نصایح برادرانه شما را می پذیرم اما خواهش من این است که اجازه بفرمایید تذکری خدمت تان عرض کنم.
شما با اینکه می گویید ما درباره ی امامان خود غلو نمی کنیم ولی در صحبت های تان مکرر در مکرر غلو می کنید و هر باری که نام امامان تان را می برید عوض آنکه بگویید: رضی الله عنهم؛ می فرمایید: صلوات الله علیهم؛ و این بر خلاف نص صریح قرآن است که می فر ماید: (ان الله و ملائکته یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما).5
واعظ: اولاً در این آیه سلام و صلوات بر دیگران منع نشده است؛ ثانیاً در جای دیگر داریم: (سلام علی آل یاسین)6 که (یاسین نام خاتم الانبیاء (صلی الله علیه واله وسلم) می باشد و آل یاسین، آل پیامبر هستند.
حافظ: شما می خواهید با سحر بیان، حرف تان را ثابت کنید. چه کسی این آیه را به این صورت تفسیر کرده است؟
واعظ: خواهشمندم این قدر قاطع صحبت نکنید تا پس از شنیدن جواب، خجل نشوید. ابن حجر به نقل از فخر رازی که همگی شما او را قبول دارید می گوید: «اهل بیت پیامبر در پنج چیز با پیامبر مشتر کند؛ اول در سلام، زیرا در قرآن همان گونه که بر پیامبر اسلام سلام فرستاده شده است بر آل او نیز سلام فرستاده شده است؛ دوم در صلوات بر پیامبر در تشهد نماز؛ سوم در طهارت به دلیل آیه تطهیر؛ چهارم در تحریم صدقه و پنجم در وجوب محبت پیامبر». 7علاوه بر این حدیثی از رسول اکرم (صلی الله علیه واله وسلم) وارد شده است که می فرماید: «صلوات بریده و ناتمام بر من نفرستید. عرض شد: صلوات ناتمام چیست؟ فرمود: اینکه بگویید اللهم صل علی محمد و سپس آل محمد را نگویید».8 پس تصدیق کنید که صلوات بر آل پیامبر نه تنها بدعت نیست بلکه عبادت است.
(مجموع این م
ناظره در سلسله مقالاتی ، طی روزهای آینده به شما دوست عزیز تقدیم می شود. امیدواریم این همراهی زمینه شناخت مذهب حق و گروه رستگاران را فراهم کند )
پی نوشت ها:
1- آنان که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند به حقیقت بهترین اهل عالم هستند.
2- ما نزل من القرآن فی علی، ابو نعیم اصفهانی، ص274؛ و صوائق المحرقه، ابن حجر، ص161، باب11، فصل1.
3- صواعق المحرقه، ابن حجر، ص122، باب9، فصل2 و احمد بن حنبل در مسند، 5/356، مسند بریده
4- بحار الانوار، مجلسی، 25/286، ح40
5- خدا و فرشتگانش بر روان پاک پیامبر درود می فرستند شما هم ای اهل ایمان بر او درود بفرستید؛ آیه 56 سوره احزاب< ;/SPAN>.
6- آیه 130سوره صافات.
7- صواعق المحرقه، ص149، باب11فصل1 آیه3.
8- صواعق المحرقه، ابن حجر مکی، ص146 باب11، فصل1، آیه 2.
بخش اعتقادات شیعه تبیان
منبع :شهابی در شب ، دکتر ضیاء توحیدی ، ص 19- 23
