داستان «ساي بابا»؛ خدايي كه مُـرد

* «ساي بابا» مدعي است كه خداي خالق در او حلول كرده است

«ساي بابا» مدعي است كه خداي خالق در او حلول كرده و معجزه‌اش توليد انبوهي خاكستر با دستش است. وي مردم را به ستايش و پرستش خويش فرا مي‌خواند و فطرت هاي تشنه انقياد و خضوع كه حقيقت را نشناخته‌اند، ناگريز در برابرش زانو مي‌زنند. او به هوادارانش اين متون و اذكار را توصيه مي‌كند، تا در حالت آرامش و توجه كامل در برابر او بخوانند:

خودتان را در حضور من بدانيد، به من مشغول باشيد

جنون «بابا» را در زندگي‌‌تان خلق كنيد، باور كنيد كه از اين جنون شيرين‌تر نيست

مثل كودكي پرورش‌تان دادم. مثل پدر و مادري عاشق، تا رشد كنيد

من فرم برادر و خواهرتان را به خود گرفتم

وقتي خانم جواني شديد، شريك زندگي شما شدم، تا دوست‌تان بدارم و حافظ‌تان باشم

دو پسر زيبا به شما دادم. تا آنها را دوست بداريد و ستايش كنيد

اما امروز با فرم واقعي خودم جلوي شما ايستاده‌ام

بيا عشق مرا بپذير و خودت را رها كن، از اين عشق محدود عذاب‌آور و غم بار، كه تا به حال تجربه كرده‌اي

عشق من مثل دريا نامحدود است

درخشان رو نگين مثل قوس قزح

عشقي كه مي‌بخشد و رشد مي‌كند، و هيچ چيزي در عوض انتظار ندارد

به طرف من بيا مثل نوزادي بي‌گناه

مرا واقعا قبول كن مثل مادرت

با خودت پاكي و صداقت بياور، تا از من ياد بگيري

من در عوض به تو تعليم يك زندگي مي‌دهم، يك زندگي فراسو

كه در آن من و تو با هم سفر مي‌كنيم، به طرف يك نور، و در آن من و تودر هم مي‌آميزيم.

من آمده‌ام تا سعادت بدهم، من آمده‌ام كه ببخشم

هيچ منظور ديگري از موجوديت امروز من نيست

همه اضطراب‌ها و مشكلات خود را به من بسپاريد، و از من آرامش بگيريد بيا و مرا پيدا كن، و خودت را پيدا كن

از نزديك به من نگاه كنيد، به فراسوي فرم بدن و درون را نگاه كنيد

* «ساي بابا» خود را «برهما» خداي خالق و هستي‌بخش مي‌پندارد