ورود

ثبت نام

موسسه قرآن و نهج البلاغه
home-icone
Institute of Quran & Nahjul Balaghah

غیبت پیامبران: حضرت عیسی نبی علیه السلام

فهرست مطالب

نام پیامبر: عیسی بن مریم بن عمران (علیهم السلام)
مدت غیبت: تقریباً تمام عمر 33 ساله شان تا امروز


پیامبر در دوران غیبت:
حضرت عیسی (علی نبینا و آله و علیه السلام)، پیامبری بود که بیشتر اوقات زندگی اش را در تبعید گذراند. ایشان در سن خردسالی (زیر هفت سالگی)، به رسالت مبعوث شدند و پس از آنکه کمی از رسالتشان گذشت، به دستور خداوند، همراه با مادر معصوم خویش، حضرت مریم (سلام الله علیها) و یوسف نجار (همسر حضرت مریم (س)) از مردم شامات دور شدند و در مصر ساکن گردیدند. لازم به تذکر است که یوسف نجّار، پس از تولد حضرت عیسی (ع) با حضرت مریم (س) ازدواج کرده بود.


حضرت روح الله (ع)، 12 سال در مصر بودند و در این مدت مردم مصر، معجزات بسیاری از آن حضرت دیدند. نکته ی مهم اینکه، مردم مصر، قومی نبودند که حضرت عیسی (ع) بر آنها نازل شد. بنابراین حضور آن حضرت در میان آنان، به معنای غایب نبودن ایشان از قوم بنی اسرائیل نیست. به عبارت دیگر، در این 12 سال، حضرت عیسی (ع) از قوم بنی اسرائیل غایب بودند ولی در میان مردم مصر همچنان به تبلیغ دین خداوند می پرداختند.

 پس از مرگ حاکم شامات، هیرودوس، حضرت عیسی (ع) به غیبت 12 ساله ی خود پایان دادند و در «ناصره» زندگی از سر گرفتند. امّا به دلیل وجود دشمنان زیاد، همچنین به دلیل علاقه ی آن حضرت به عبرت گیری، تا 33 سالگی (که سن عروج ایشان به آسمان بود) همیشه در سفر و سیاحت به سر می بردند.


پس از دسیسه چینی کاهنان یهودی و خیانت یکی از حوّاریون، قرار بر این شد که حضرت عیسی (ع) دستگیر شوند و بر صلیب میخکوب گردند. به لطف خداوند، حواری خیانت کار به جای حضرت مسیح (ع) به صلیب کشیده شد و ایشان، نجات یافتند و به آسمان عروج کردند. (1)


خداوند در قرآن به زنده بودن حضرت عیسی (ع) اشاره می کند و می فرماید: «و گفته ايشان كه: “ما مسيح، عيسى بن مريم، پيامبر خدا را كشتيم”، و حال آنكه آنان او را نكشتند و مصلوبش نكردند، ليكن امر بر آنان مشتبه شد؛ و كسانى كه در باره او اختلاف كردند، قطعاً در مورد آن دچار شكّ شده‏اند و هيچ علمى بدان ندارند، جز آنكه از گمان پيروى مى‏كنند، و يقيناً او را نكشتند. بلكه خدا او را به سوى خود بالا بُرد، و خدا توانا و حكيم است.» (2)
 
مردم در دوران غیبت:


چنان چه گفتیم حضرت عیسی (ع) تقریباً به طور دائم از قوم خود غایب بودند. ایشان در گوشه گوشه ی جهان می گشتند بی آنکه کسی ایشان را بشناسد. به همین خاطر بود که شناسایی ایشان جز توسط حواریون ممکن نبود و به صلیب کشیدن ایشان جز با خیانت یکی از حواریون برنامه ریزی نشد.


آخرین باری که مردم ناصری، حضرت عیسی (ع) را
پیش از عروج و غیبت طولانی اش دیدند، زمانی بود که ایشان، شمعون (ع) را وصیّ خود قرار می داد. حضرت شمعون (ع) غیبتی نداشت امّا اوصیای پس از ایشان، همگی در غیبت بودند تا زمانی که پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله) پای بر عرصه ی وجود گذاشتند
.


اوضاع مردم در این 500 سال، آشفته و پریشان بود. شیخ صدوق، دوران سخت را برای مردم 250 سال دوم غیبت می داند. او اوضاع مردم را چنین توصیف می کند: «…گرفتارى بزرگ شد و دين كهنه گرديد و حقوق ضايع شد و واجبات و سنن الهى از ميان رفت. مردم بى ‏رهبر به راست يا چپ پيوستند و حقى را از باطل نمى ‏شناختند.» </SPAN&g t;(3)


امام محمد باقر (علیه السلام) می فرمایند: «ميان عيسى و محمد (ص) پانصد سال فاصله بود كه در 250 سالش پيغمبر و عالمى در ميان مردم ظاهر و با نفوذ نبوديعقوب ابن شعيب، راوى حديث، می گويد: عرض كردم: «مردم در دين دارى خود چه مي كردند؟» حضرت فرمودند: «به دين عيسى (ع) عمل مي كردند.» عرض كردم: «چه حالى داشتند؟ حضرت فرمود: «مؤمن بودند.» (4)



چگونه غیبت به فرج انجامید؟


ظهور حضرت عیسی (ع) و فرود ایشان از آسمان، همزمان با ظهور مهدی فاطمه (عجل الله تعالی فرجه) اتفاق می افتد.
 
نکته خواندنی:
امام صادق (ع) درباره ی شباهت غیبت حضرت عیسی (ع) با غیبت حضرت
حجت (عج) می فرمایند: «و امّا غيبت عيسى (ع): يهود و نصارى اتّفاق كردند كه او كشته شده است، امّا خداى تعالى با اين قول خود آنان را تكذيب فرمود: «او را نکشتند و به صلیب نکشیدند بلکه به اشتباه افتادند
» (5) و غيبت قائم نيز چنين است، زيرا اين امّت به واسطه طول مدّتش آن را انكار مى‏كند، پس گوينده‏اى به هذيان گويد او متولّد نشده است، و گوينده ‏اى ديگر گويد: او مرده است، و گوينده‏ اى ديگر اين كلام كفرآميز را گويد كه يازدهمين ما ائمّه عقيم بوده است، و گوينده ‏اى ديگر با اين كلام از دين خارج شود كه تعداد ائمّه به سيزده و يا بيشتر رسيده است، و گوينده‏ اى ديگر به‏ نافرمانى خداى تعالى پرداخته و گويد روح قائم در جسد ديگرى سخن مى ‏گويد.» (6)


پی نوشت:


1. نهاوندی، علی اکبر، العبقری الحسان، نشر مسجد مقدس جمکران، ج 3، صص 359- 363
2. نساء: 157- 158
3
. كمال الدين / ترجمه كمره‏اى، ج‏1، ص 266؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث نور 3/5
4
. همان، ص 267؛ با استفاده از همان.
5
. نساء، همان.
6
. کمال الدین، همان.
 
پ.میعاد

به این مطلب امتیاز دهید:
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در email

فرصت ویژه برای علاقه مندان به نویسندگی

شما می توانید مقالات خود را با نام خود در وب سایت موسسه منتشر نمائید. برای شروع کلیک نمائید.

نویسنده مقاله باشید