یكی از پیامبرانی كه نامش در قرآن دو بار آمده و در آیه 56 سوره مریم به عنوان پیامبر صدیق یاد شده حضرت ادریس است كه در اینجا نظر شما را به پاره ای از ویژگی های او جلب میكنم:
ادریس كه نام اصلیش ((اخنوخ)) است در نزدیك كوفه در مكان فعلی مسجد سهله می زیست. او خیاط بود و مدت سیصد سال عمر نمود و با پنج واسطه به آدم علیه السلام می رسد. سی صحیفه از كتابهای آسمانی بر او نازل گردید. تا قبل از ایشان مردم برای پوشش بدن خود از پوست حیوانات استفاده می كردند، او نخستین كسی بود كه خیاطی كرد و طرز دوختن لباس را به انسانها آموخت و از آن پس مردم به تدریج از لبسهای دوخته شده استفاده می كردند. او بلند قامت و تنومند و نخستین انسانی بود كه با قلم خط نوشت و بر نجوم و
حساب و هیئت احاطه داشت و آنها را تدریس میكرد. كتابهای آسمانی را به مردم می آموخت و آنها را از اندرزهای خود بهره مند می ساخت، از این رو نام او را ادریس (كه از واژه درس گرفته شده) نهادند.
خداوند بعد از وفاتش، مقام ارجمندی در بهشت به او عنایت فرمود و او را از مواهب بهشتی بهره مند ساخت.ادریس علیه السلام بسیار درباره عظمت خلقت می اندیشید و با خود میگفت: این آسمانها، زمین، خلایق عظیم خورشید، ماه، ستارگان، ابر، باران و سایر پدیده ها دارای پروردگاری است كه آنها را تدبیر نموده و سامان می بخشد، بنابراین او را آن گونه كه سزاوار پرستش است پرستش كن.(1)
امام صادق علی السلام فرمود(2): یكی از فرشتگان مشمول غضب خداوند شد. خداوند بال و پر او را شكست و او را در جزیره ای انداخت. او سالها در آنجا در عذاب به سر میبرد تا وقتی كه ادریس علیه السلام به پیامبری رسید. او خود را به ادریس(ع) رسانید و عرض كرد: ((ای پیامبر خدا! دعا كن خداوند از من خشنود شود، و بال و پرم را سالم كند.))/>
ادریس برای او دعا كرد، او خوب شد و تصمیم گرفت به طرف آسمان صعود نماید اما قبل از رفتن نزد ادریس آمد و تشكر كرد و گفت:آیا حاجتی داری كه می خواهم احسان تو را جبران كنم.
ادریس گفت: آری، دوست دارم مرا به آسمان ببری، تا با عزرائیل ملاقات كنم و با او انس بگیرم، زیرا یاد او زندگی مرا تلخ كرده است.
آن فرشته ادریس(ع) را بر روی بال خود گرفت و بسوی آسمانها برد تا به آسمان چهارم رسید، در آنجا عزرائیل را دید كه از روی تعجب سرش را تكان می دهد.
ادریس به عزرائیل سلام كرد و گفت: چرا سرت را تكان میدهی؟
عزرائیل گفت: خداوند متعال به من فرمان داده كه روح تو را در بین آسمان چهارم و پنجم قبض كنم، به خدا عرض كردم: چگونه چنین چیزی ممكن است با این كه بین آسمان چهارم تا سوم پانصد سال راه فاصله است و بین آسمان سوم و دوم نیز همین مقدار فاصله. (و من اكنون در سایه عرش هستم و تا زمین فاصله فراوانی دارم و ادریس در زمین است چگون این راه طولانی را می پیماید و تا بالای آسمان چهارم می آید!!). آنگاه عزرائیل همانجا روح ادریس علی السلام را قبض كرد. این است سخن خداوند در آیه 57 سوره مریم كه میفرماید:
«وَ رَفَعْناهُ مَكاناً عَلِیّاً»: و ما ادریس را به مقامی بالایی ارتقاء دادیم
پیامبر (ص) فرمود: در شب معراج، مردی را در آسمان چهارم دیدم، از جبرئیل پرسیدم:این مرد كیست؟ جبرئیل گفت:این ادریس است كه خداوند او را به مقام ارجمندی بالا آورده
است. به ادریس سلام كردم و برای او طلب آمرزش نمودم او نیز بر من سلام كرد و برایم طلب آمرزش نمود.
پی نوشت:
1) بحار،ج11، ص 270-280
2) تفسیر نور ثقلین،ج3،ص350 و 349
صفحه اصلی – موسسه قرآن و نهج البلاغه
کانال جامع دو نور در ایتا:
https://eitaa.com/twonoor
کانال جامع دو نور در تلگرام:
https://t.me/twonoor
