بیماری دیسک کمر یکی از بیماری‌های ناتوان کننده‌ای است که متاسفانه امروزه شیوع بالایی پیدا کرده است و بسیاری افراد از ابتلا به آن رنج می‌برند. از طرفی با وجود گسترش وسیع علم پزشکی، روش‌های تشخیص و درمانی جدید و موثری برای آن پیدا نشده است و بی‌توجهی به آن و پیشرفت بیماری می‌تواند عواقب ناخوشایندی به دنبال داشته است.

 بیماری دیسک کمر چیست؟

در حالت کلی منظور از بیماری دیسک کمر، در رفتگی با بیرون زدگی قسمت مرکزی یا هسته دیسک می‌باشد که با پارگی‌های کوچکی که به‌صورت شیارهای باریکی در اطراف آن، کم‌کم ایجاد می‌شود همراه است. این بیرون زدگی‌ها و دررفتگی‌ها روی ریشه‌های عصبی پشت این دیسک فشار می‌آورند و باعث ایجاد درد و سایر عوارض می‌شوند.

عوامل ایجاد کننده بیماری دیسک کمر یا پارگی یا بیرون زدگی دیسک کمر چیست؟

در ایجاد بیماری دیسک کمر عوامل زمینه‌ای مانند ژنتیک مطرح می‌باشد ولی اصولا بیرون زدگی و پاره‌ شدن دیسک در اثر استفاده ناصحیح از مهره‌ها و طرز رفتار ناصحیحی است که افراد با بدن خود انجام می‌دهند. در حیوانات چهارپا اصولا چیزی به نام پارگی دیسک کمر نداریم و این بیماری بهایی می‌باشد که انسان برای راست ایستادنش می‌‌پردازد. به علت فشاری که برآیند نیروهای وزن آدم روی مرکز ثقل وارد می‌کند و فشاری که روی آن ناحیه از مهره‌های تحتانی کمر وارد می‌شود، ستون فقرات بار بیش‌تری را نسبت به سایر قسمت‌ها تحمل می‌کند و علت این که ما بیش‌تر بیماری‌های دیسک را در این نواحی می‌بینیم همین می‌باشد. شایع‌ترین محل درگیری دیسک کمری در کشور ایران مهره‌های 4 و 5 و در کشورهای اروپایی معمولا مهره‌های 5 کمری و یکم خاجی می‌باشد و این تقاوت به علت نوع استخوان بندی می‌باشد. در ایران به طور معمول لگن‌ها برجسته‌تر هستند، ولی در اروپا لگن‌ها صاف‌تر می‌باشند.

پاره شدن دیسک طبق آمارهای موجود در خانم‌ها بیش‌تر است و معمولا در قسمت چپ دیده می‌شود. طرز نشستن، راه رفتن و خوابیدن و نوع بلند کردن اجسام و حمل آن‌ها در ایجاد دیسک کمر بسیار موثر می‌باشد. به عنوان مثال اگر می‌خواهیم کتابی را با خود حمل کنیم، هر چه به بدن نزدیک‌تر نگه داریم فشاری که به دیسک‌ها وارد می‌آید کم‌تر خواهد بود و هر چه دورتر نگه داریم و یا در حالت دولا شدن به سمت جلو، مخصوصا در حالت چرخش، جسم سنگینی را حمل یا جا به‌جا کنیم مانند جا به‌جایی گلدان، امکان آسیب رسیدن به به این قسمت‌ها بیش‌تر می‌یاشد. بنابراین باید سعی شود از این نوع حرکات خودداری شود و اگر مجبور باشید که چیزی را از زمین بلند کنید حتما زانوها را خم کرده و با خم شدن هر دو زانو، آن جسم را کاملا نزدیک به بدنتان بردارید. حتی‌الامکان سعی کنید برای جا به‌جایی اجسام سنگین از وسایل کمکی مثل ریل، چرخ و اهرم استفاده کنید.

کشش کمر و گردن بعنوان درمان غیر جراحی دیسک کمر و گردن

مطالعات نشان می دهد که بیش از 90 درصد مبتلایان به دیسک کمر و گردن با درمان غیر جراحی بهبودی می یابند.کشش کمر یکی از روشهایی است که در درمان دیسک کمر و کمردرد می تواند مفید باشد البته این روش معجزه آسا نبوده و در کنار ورزش درمانی می تواند مفید باشد ولی ضروری نیست.

نظارت دکتر فیزیوتراپ و یا همکاران کارشناس و کارشناس ارشد فیزیوتراپی بر انجام صحیح کشش و ورزشهای اصلاحی بسیار مهم است. باید توجه کرد که هیچ وسیله درمانی جایگزین هنر تیم توانبخشی شامل متخصص طب فیزیکی و توانبخشی، فیزیوتراپیست و… نخواهد شد.

کشش کمر و گردن بعنوان درمان غیر جراحی دیسک کمر و گردن

یکی از روشهایی که در درمان دیسکهای ناحیه کمر و گردن کاربرد دارد کشش است .تبحر در انتخاب نحوه و زاویه کشش و میزان کشش اعمالی در نتیجه درمان موثر است.

انواع کشش

کشش دستی: کشش می تواند بصورت دستی در ناحیه گردن اعمال شود .این نوع کشش معمولا توسط متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی قبل از اعمال درمان اصلاح زاویه ستون فقرات بکار می رود.

کشش مکانیکال: این نوع کشش توسط دستگاه و با نظر متخصص در زاویه مشخص و میزان مشخص که به دستگاه داده می شود اعمال می گردد. در این نوع کشش میزان کشش اعمالی قابل انتخاب و اندازه گیری بوده و کشش بصورت طولانی تری اعمال می گردد. در این روش امکان اعمال کشش بر روی مهره خاص کمری و گردنی وجود دارد و با کشش مهره خاص امکان کاهش فشار روی مهره خاص کمری ایجاد شده و شاهد بهبود بیمار مبتلا به دیسک کمری و گردنی خواهیم بود.& lt;/SPAN>

این نکته قابل اهمیت است که هیچ دستگاهی به تنهایی برای درمان دیسک  کافی نیست و انجام روشهای دیگر مانند استفاده از حمایتهای کمری و گردنی، انتخاب ورزش، بکارگیری روشهای اصلاح ستون فقرات  توسط متخصص توانمند  و در موارد خاص دارو درمانی  لیزر و… در نتیجه درمان بسیار موثر است.

نکات مهم قبل از درمان دیسک کمری و گردنی با کمک کشش

1-ارزیابی بیمار توسط پزشک و تشخیص محل دیسک و مشکلات ناشی از آن: ممکن است پزشک از MRI,EMG (الکترومیوگرافی نوار عصب و عضله)برای ارزیابی بهتر بهره بگیرد.

2-بکارگیری روشهای درمان دستی و اصلاح راستای ستون فقرات توسط متخصص طب فیزیکی و توانبخشی.اصلاح ساختار مکانیکی پا و زانو در صورت نیاز توسط کفی مناسب

3-انتخاب روشهای همراه با کشش مانند فیزیوتراپی و ورزش درمانی توسط پزشک متخصص.

4-مشاوره تغذیه در صورت لزوم.

تعداد جلسات درمانی

تعداد جلسات درمانی باید توسط  متخصص مشخص شود.

معمولا نتیجه مطلوب بین 10 تا 25 جلسه حاصل می شود.

در حین کشش به دستورات فیزیوتراپیست توجه نمایید. پس از کشش به آرامی از تخت پایین آمده و از حرکات اضافی خودداری نمایید. با توجه به کاهش درد و احساس بهبودی پس از کشش، از انجام فعالیت بدون نظر پزشک و فیزیوتراپیست خودداری نمایید.

http://drmoghari.ir