بیماری های مثانه

عفونت مثانه در زنان

عفونت مثانه در زنان عبارت است از التهاب یا عفونت مثانه
علایم شایع
احساس سوزش هنگام ادرار. تکرر ادرار، گرچه مقدار ادرار ممکن است کم باشد. فوریت ادرار. درد در شکم درناحیه ای که مثانه قرار دارد. درد قسمت پایین کمر. وجود خون در ادرار. تب خفیف. بد بو بودن ادرار. درد به هنگام نزدیکی.بی اختیاری ادرار(گاهی). شب ادراری در کودک. تب و تحریک پذیری در شیرخوار
علل
باکتری هایی که از قسمت دیگری از بدن از راه خون به مثانه می رسند. باکتری هایی که از راه پوست اطراف ناحیة تناسلی و مقعدی به مجاری ادراری راه می یابند. آسیب به پیشابراه. استفاده از کاتتر ادراری برای تخلیة مثانه، مثلاً پس از زایمان یا جراحی.
عوامل افزایش دهندة خطر
افزایش فعالیت جنسی. در زنان باعث آسیب رسیدن به پیشابراه می شود. عفونت در سایر بخشهای دستگاه ادراری ـ تناسلی. استرس.بیماری ای که موجب کاهش مقاومت بدن شده باشد. مصرف الکل.پوشیدن لباس زیر تنگ و بدون تبادل هوا. نشستن در وان پر از آبی که حاری نمک های مخصوص یا مواد حباب ساز باشد. شل شدن و افتادگی اجزای دستگاه ادراری ـ تناسلی در زنان. نگاه داشتن ادرار برای مدت خیلی طولانی.
پیشگیری
قبل از نزدیکی یک لیوان آب بنوشید و در عرض پانزده دقیقه پس از آن ادرار کنید. از لوبریکانت (ماده لغزنده کننده) محلول در آب، مثل ژل استفاه کنید. سعی شود به پیشابراه آسیب وارد نشود. به جای استفاده از وان حمام بهتر است دوش گرفته شود. روزانه 8 لیوان آب بنوشید. از کافئین پرهیز کنید، زیرا باعث تحریک مثانه می شود. حتی المقدور از کاتتر استفاده نشود. به هنگام بروز عفونت ادراری باید سریعاً برای درمان مرجعه نمود. از مصرف اسپری ها، دئودورانت اجتناب کنید. بعد از اجابت مزاج، خود را از جلو به عقب خوب پاک کنید، تا باکتری ها به ناحیة تناسلی راه نیابند. لباس زیر بهتر است نخی باشد. ادرار خود را به مدت طولانی نگه ندارید.
عواقب مورد انتظار
با در
مان به موقع، در عرض کمتر از دو هفته خوب می شود. عود این عفونت شایع است.
عوارض احتمالی
ناکافی بودن درمان می تواند موجب عفونت مزمن مجاری ادراری شود، و نهایتاً به نارسایی کلیه بیانجامد.
فعالیت
به هنگام درمان و تا دو هفته پس از رفع علایم از نزدیکی خودداری کنید تا التهاب کاملاً برطرف شود.
رژیم غذایی
روزانه 8-6 لیوان آب بنوشید. از مصرف کافئین و الکل به هنگام درمان خودداری کنید. از آب قره قاط (cranberry) بنوشید تا ادرار اسیدی شود. برخی از داروها وقتی ادرار اسیدی باشد بهتر عمل می کنند.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یایکی از اعضای خانواده تان علایم التهاب و عفونت مثانه را دارید. اگر تب نیز به علایم اضافه شود. اگر خون در ادرار ظاهر شود. اگر ناراحتی و سایر علایم در عرض یک هفته رو به بهبود نگدارند. اگر دچار علایم جدید و غیرقابل کترل شده اید. داروهایی که برای درمان استفاده می شوند ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند

سیستیت (التهاب مثانه)

به التهاب مثانه سیستیت گویند. گر چه اغلب آنرا معادل عفونت مثانه تلقی می کنند ولی این حالت شامل وضعیت تحریک شده غیرعفونی مثانه به وسیله مواد محرک خصوصاً در خانمها نیز می شود. این بیماری شایع بوده و همه سنین را در برمی گیرد.

علائم:

علائم اصلی سیستیت شامل:

 تکرر ادرار

تعجیل در ادرار کردن به محض احساس دفع

سوزش و درد حین ادرار کردن

ادرار بودار

خون در ادرار

بعضی از بیماران علائم غیراختصاصی دیگری مثل سردرد، دردهای عضلانی اسکلتی، علائم گوارشی از خ
ود نشان می دهند.

علل بیماری:

علت اصلی و شایع این بیماری نوعی خاص از باکترهای می باشد ولی علل باکتریایی دیگری هم در ایجاد بیماری می توانند دخیل باشند.

عفونتهای غیرباکتریایی

اثرات تحریکی به مثانه مانند دوره ماه عسل

قرار گرفتن در معرض اشعه X (رادیوتراپی ناحیه لگن)‌

تشخیص:

بهترین وسیله تشخیص پزشک شرح حال کامل بیمار به تنهایی است ولی استفاده از آزمایش ساده و کم هزینه کامل ادرار کمک کننده است.

در صورت آلودگی میکروبی آزمایشات کشت ادرار و بررسی حساسیت آنتی بیوتیک لازم است.

بررسی های بیشتر تشخیصی در صورتیکه پزشک به مشکلات دیگر مشکوک باشد انجام می شود که شامل عکسهای رادیولوژی و یا بررسیهای پیشرفته تر می شود.

پیشگیری:

افزایش مصرف مایعات به حداقل روزی یک و نیم لیتر آب (۶ لیوان)

در بعضی از بیماران مصرف بعضی از غذاها منجر به ایجاد علائم سیستیت می شود مانند گوجه فرنگی،‌ شکلات، کافئین و الکل … که البته از نظر علمی کاملاً اثبات نشده است.

استعمال دخانیات در بعضی از بیماران باعث تشدید علائم می شود.

ورزش و آموزش نگهداری ادرار (تمرین مثانه) از جمله کارهایی هستند که در پیشگیری از بروز ع
لائم سیستیت کمک کننده اند.

درمان:

اولین قدم درمانی نوشیدن مکرر آب می باشد.

تغییر در ph ادرار با تجویز پزشک راه دیگر کمک کننده در درمان می باشد.

مداخلات درمانی دیگر برای کاهش درد و یا رفع عفونت موجود بر عهده و با تجویز پزشک بایستی صورت پذیرد

http://robabnaz19.persianblog.ir