1. بكه (نام دیگر مكه): «إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَكَّهَ مُبارَكاً» (ال عمران / 96) نخستین خانهای كه برای مردم (و نیایش خداوند) قرارداده شد،همان است كه در سرزمین مكه است،كه پربركت است.
2. حنین: «وَ یَوْمَ حُنَیْنٍ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ» (توبه / 25) و در روز حنین (نیز یاری نمود) در آن هنگام كه فزونی جمعیتتان شما را مغرور ساخت.
3. ایكه: «كَذَّبَ أَصْحابُ الْأَیْكَهِ الْمُرْسَلِینَ» (شعراء / 176) اصحاب ایكه (شهری نزدیك مدین) رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ را تكذیب كردند)
4
5. احقاف: «وَ اذْكُرْ أَخا عادٍ إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقافِ » (احقاف / 21) (سرگذشت هود) برادر قوم عاد را یاد كن، آن زمان كه قومش را در سرزمین «احقاف» بیم داد.
6. كهف: «إِذْ أَوَی الْفِتْیَهُ إِلَی الْكَهْفِ» (كهف / 10) زمانی را به خاطر بیاور كه آن جوانان به غار پناه بردند.
7. یثرب: «یا أَهْلَ یَثْرِبَ لا مُقامَ لَكُم» (حزاب / 13) ای اهل یثرب (ای مردم مدینه) اینجا جای توقف شما نیست.
8. مصر: «وَ قالَ ادْخُلُوا مِصْرَ إِنْ شاءَ اللَّهُ آمِنِینَ» (یوسف / 99) و (یوسف) گفت: همگی داخل مصر شوید، كه انشاء الله در امن و امان خواهیدبود.
9. بابل: «وَ ما أُنْزِلَ عَلَی الْمَلَكَیْنِ بِبابِلَ هارُوتَ وَ مارُوتَ » (بقره / 102) و (نیزیهود) از آنچه بر دو فرشته بابل«هاروت» و «ماروت» نازل شد پیروی كردند.
10. حجر: «وَ لَقَدْ كَذَّبَ أَصْحابُ الْحِجْرِ الْمُرْس
َلِینَ» (حجر / 80) و اصحاب حجر (سرزمین قوم ثمود) پیامبران را تكذیب كرد.
11. طور سیناء: «وَ شَجَرَهً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْناءَ» (مؤمنون / 20) و درختی را كه از طور سینا میروید.
12. مدین: «وَ إِلی مَدْیَنَ أَخاهُمْ شُعَیْباً» (اعراف / 85) و به سوی زمین،برادرشان شعیب را (فرستادیم).
13. وادی ایمن: «فَلَمَّا أَتاها نُودِیَ مِنْ شطِئِ الْوادِ الْأَیْمَنِ فِی الْبُقْعَهِ الْمُبارَكَهِ» (قصص / 30) پس چون به آن (ارتش رسید) از جانب راست وادی،در آن جایگاه مبارك ندا آمد.
14. مكه: «وَ هُوَ الَّذِی كَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنْكُمْ وَ أَیْدِیَكُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَكَّهَ» (فتح / 24) و او كسی است كه دست آنها را از شما و دست شما را از آنان در دل مكه كوتاه كرد.
15. مسجد: «یا بَنِی آدَمَ خُذُوا زِینَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ» (اعراف / 31) ای فرزندان آدم زینت خود را به هنگام رفتن به مسجد، با خود بردارید.
16. مسجدالحرام: «فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ» (بقره / 144) پس روی خود را به سوی مسجدالحرام كن.
17. مسجدالاقصی: «سُبْحانَ الَّذِی أَسْری بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَی الْمَسْجِدِ< /SPAN> الْأَقْصَی» (اسراء / 1) پاك ومنزه است خدایی كه بندهاش را در یك شب از مسجدالحرام به مسجدالاقصی سیر داد.
18. مدینه: «یَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَی الْمَدِینَهِ…» (منافقون / 8) آنها میگویند:اگر به مدینه باز گردیم….
19. كعبه: «جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَهَ الْبَیْتَ الْحَرامَ قِیاماً لِلنَّاسِ» (مائده / 97) خداوند،كعبه (بیت الحرام) را وسیلهای برای استواری و سامان بخشیدن به كار مردم قرار داده.
20. صفا و مروه: «إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَهَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ» (بقره / 158) صفاو مروه از شعائر (ونشانههای) خداست.
21. سلسبیل: «عَیْناً فِیها تُسَمَّی سَلْسَبِیلاً» (انسان / 18) از چشمهای در بهشت كه نامش سلسبیل است.
22. روم: «غُلِبَتِ الرُّومُ» (روم / 2) رومیان مغلوب شدند.
23. بهشت: «الْجَنَّهِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ» (فرقان / 15) بهشت جاویدانی كه به پرهیزگاران وعده داده شده.
24. جهنم: «وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ» (ال عمران / 162) و جایگاه او جهنم،و پایان كار او بسیار بد است.
25. مسجد ضرار: «وَ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مَسْجِداً ضِراراً وَ كُفْراً…» (توبه / 107) (گروهی دیگر از آنها) كسانی هستند كه مسجدی ساختند برای زیان (به مسلمانان)، و (تقویت) كفر،...
26. طوی: « إِذْ ناداهُ رَبُّهُ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوی» (نازعات / 16) در آن هنگام كه پروردگارش او را سرزمین مقدس«طوی» ندا داد.
http://howzeh-meybod.ir