ورود

ثبت نام

موسسه قرآن و نهج البلاغه
home-icone
Institute of Quran & Nahjul Balaghah

نشانه های ظهور/2

فهرست مطالب

پرچم هاي سياه در ياري امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ


يکي ديگر از نشانه هاي ظهور که در روايات بدان اشاره شده است پديدار شدن پرچم خراساني است البته آنچه که از سخنان معصومان ـ عليهم السلام ـ بدست مي آيد اين است که پرچم هاي متعددي از شرق يعني بلاد شرقي ايران تا سر حدّ چين قيام مي کنند که ظاهراً محلّ اجتماع آنها خراسان است و خراساني نيز که پرچم مستقلي دارد با کمک آنان حرکت خود را آغاز مي نمايد، پرجم خراساني مهمترين آن پرچمهاست. و به اين اعتبار از همه ي آنها برايات شرقي تعبير شده که داراي پرچم هاي سياه هستند.


نکته ي ديگر اينکه در روايات به سه پرچم از خراسان اشاره شده است که در سه مرتبه قيام مي کنند که دو مورد از آنها تحقق يافته يکي بيرقهاي سياه ابو مسلم خراساني که براي تشکيل دولت بني العباس بوده است و دوم پرچم مغول که از ناحيه خراسان آمد و دولت بني العباس را بر هم زد ليکن سوم باقيما
نده و اوست که متصل به ظهور امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ خواهد بود و با سفياني خواهد جنگيد. حضرت باقر ـ عليه السلام ـ فرمود:


«آنگاه که لشکر سفياني در کوفه مشغول قتل و غارت باشند بيرقهايي از طرف خراسان برسند که منزلها را بسرعت طي کنند و با ايشان چند نفر از اصحاب قائم ـ ارواحنا فداه ـ باشد»([18]).


قال رسول اللّه ـ صلّي اللّه عليه وآله وسلّم ـ :


انا أهل البيت، اختار اللّه لنا الآخرة علي الدنيا وانّه سيلقي أهل بيتي من بعدي تطريداً وتشريداً حتّي ترفع رايات سود من المشرق فيسألون الحقّ فلا يعطون فيقاتلون فينصرون فيعطون الذي سألوا فمن أدرکهم منکم أو من أبنائکم فليأتهم ولو حبواً علي الثلج، فانّها راية الهدي يدفعونها إلي رجل من أهل بيتي يملأ الأرض قسطاً وعدلاً بعدما ملئت جوراً وظلماً([19]).


براي ما اهل بيت خداوند آخرت را بر دنيا برگزيده است. همانا پس از من دودمانم آواره و مطرود مردم واقع خواهند شد تا آنگاه که پرچمهاي سياه از سوي مشرق پديدار شود پس آنان حق را طلب کنند ليکن به ايشان داده نشود پس مي رزمند و پيروز مي شوند پس هر کس از شما و يا نسل شما ايشان را درک کرد بايد خود را به آنان رساند اگر چه بر روي يخها بخزد آنان امر را به مردي از خاندان من مي سپارند که زمين را از عدل و داد لبريز مي سازد پس از آنکه از ظلم و جور مالامال شود.


کسوف و خسوف


يکي ديگر از نشانه هاي ظهور امام مهدي ـ ارواحنا فداه ـ رخداد دو پديده نابهنگام و غير عادي کسوف و خسوف است. اگر چه اين دو پديده از رخدادهاي طبيعي ست ليکن تحقق آنها منوط به شرائط ويژه نجومي مي باشد که در غير اين صورت امر غير عادي خواهد بود.


امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمودند:


پيش از اين امر ـ ظهور قائم آل محمّد ـ عليهم السلام ـ ـ ماه در 25 ماه رمضان و خورشيد در نيمه آن ماه گرفته مي شود آنگاه است که حساب منجمان بر هم مي خورد.


گرفتن خورشيد و ماه، پديده ي جديدي نيست. ولي آنچه که مهمّ است اين است که هميشه کسوف در اوائل ماه و خسوف در اواخر ماه رخ مي دهد. و اين قانوني است که تا بحال نقضي به آن وارد نشده وليکن قبل از ظهور آنحضرت ماه در 25 و خورشيد در 15 ماه رمضان مي گيرد و اين از آيات الهي است که به گفته امام ـ عليه السلام ـ از آنهنگام حساب منجّمين نيز به هم مي خورد([20]).


در اين باب احاديث ديگري ست که مي توان بدان رجوع نمود([21]).


پر شدن زمين از ظلم و جور


در روايات فراواني آمده است که امام مهدي ـ ارواحنا فداه ـ ظهور مي کنند و زمين را از عدل و داد لبريز مي سازد بعد از آنکه زمين از ظلم و جور پر شده است. مرحوم کليني اين مضمون را اين گونه روايت مي کند.


«هو المهدي الذي يملأ الأرض عدلاً وقسطاً کما ملئت جوراً وظلما».([22])


او مهدي ست که زمين را از عدل و داد لبريز ساخته پس از آنکه از ظلم و ستم مالامال شود.


و روايات به اين تعبير از سنّي و شيعه بسيار نقل شده است. ليکن علامت بودن اين نشانه از حتمي است ولي وقوعش حتمي نيست. يعني اگر زمين از ظلم و جور لبريز شد آن هنگام بي ترديد زمان ظهور منجي عالم بشريت حضرت مهدي ـ ارواحنا فداه ـ است وليکن اينطور نيست که حتماً اين شرائط مي بايست تحقق يابد چرا که ممکن است در يک زماني همه ي انسانها با هم يکدل شده و همه يکصدا از خداوند آن حضرت را طلب نمايند که طبق روايات در اين صورت غيبت پايان يافته و خداوند امام ـ ارواحنا فداه ـ را براي هدايت انسانها ظاهر مي کند بدون اينکه ظلم و جور زمين را پر سازد.


شهادت نفس زکيّه


نفس زکيّه لقب فردي از دودمان رسول خدا ـ صلّي اللّه عليه وآله وسلم ـ است وي پس از ظهور و قبل از قيام حضرت بقيّة اللّه ـ ارواحنا فداه ـ مظلومانه به شهادت مي رسد. در روايات از او به «غلام» تعبير شده که شايد حکايت از نوجوان يا جوان بودن وي دارد. نفس زکيّه نيز او را ناميده اند زيرا بدون هيچ جرمي، تنها به خاطر رساندن پيام شفاهي حضرت مهدي ـ ارواحنا فداه ـ به مردم مکه کشته مي شود.


از حضرت باقر ـ عليه السلام ـ روايت شده است:


قائم به ياران خود مي فرمايد: مکّه طالب من نيستند لکن من نزد آنان کسي را خواهم فرستاد تا با ايشان احتجاج کند… آنگاه يکي از ياران خود را مي طلبد و به وي مي فرمايد: نزد مردم مکه برو و به ايشان بگو!… من پيام آور ـ مهدي ـ نزد شمايم. او مي گويد: ما خاندان رحمت و مرکز رسالت و خلافتيم. ما دودمان محمّد و فرزند پيامبران هستيم. همانا ـ در طول زمان ـ بر ما ظلمها روا شده و ما را پايمال کرده و بر ما قهر نموده اند و حق ما را از زمان رحلت پيامبر ـ صلّي اللّه عليه وآله وسلّم ـ تا حال به ستم گرفته اند. ما اينک شما را به ياري مي طلبيم! ما را ياري کنيد!


چون اين جوان پيام را مي رساند او را گرفته و بين رکن و مقام سر مي برند و او نفس زکيه است([23]).


امام صادق ـ عليه ا
لسلام ـ فرمود:


وليس بين قيام قائم آل محمّد وبين قتل النفس الزکيّة إلاّ خمس عشرة ليلة([24]).


بين قيام قائم آل محمّد و شهادت نفس زکيه جز 15 شب فاصله نيست.


غريو آسماني


نداي آسماني از روشنترين علامتها براي ظهور حضرت مهدي ـ ارواحنا فداه ـ و حرکت جهان شمول اوست.


واقعيّت اين است که رخداد پرشکوهي چون ظهور امام مهدي ـ ارواحنا فداه ـ پيش از رخ دادن يک اعلام جهاني آنهم در روشنترين معنا و مفهوم مي طلبد و از آنجا که اين حرکت جهاني بوده و براي تمام جهان بشريت است مي بايست همه در يک زمان از نزديک شدن و قريب الوقوع بودن آن باخبر شوند از امام صادق ـ عليه السلام ـ آمده است که «يسمعه کل قوم بألسنتهم» هر قومي به زبان خود آنرا مي شنود.


حال بجاست که به برخي احاديث در اين باره اشاره کنيم:


از مجموع روايات چنين بدست مي آيد که اين فريادها متعدد است اولين ندا در ماه رجب و دوم در ماه رمضان و سوم در ماه محرم شنيده مي شود. امام رضا ـ عليه السلام ـ فرموده اند:


ينادون في رجب ثلاثة أصوات من السماء صوتاً منها: ألا لعنة اللّه علي الظالمين والصوت الثاني: ازفت الآزفة يا معشر المؤمنين
… والصوت يري بدن في قرن الشمس يقول: انّ اللّه بعث فلاناً فاسمعوا له وأطيعوا([25]).


[مردم] در ماه رجب سه فرياد از آسمان خواهند شنيد نخست آنکه: همانا لعنت خدا بر ظالمان. فرياد دوم: اي مؤمنان! قيامت فرا رسيد. و فرياد ديگر اينکه در کنار قرص خورشيد بدني را مشاهده مي کنند که فرياد مي زند: خداوند فلاني [امام عصر ـ ارواحنا فداه ـ ] را برانگيخته است به فرمانش گوش فرا دهيد و بر اطاعتش گردن نهيد.


امّا پيرامون ندايي که در ماه رمضان در شب بيست و سوم توسط جبرئيل در آسمان طنين مي افکند اين است.


امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمودند:


ينادي مناد من السماء… باسم القائم ـ عليه السلام ـ فيس
مع مَن بالمشرق ومَن بالمغرب، لا يبقي راقدٌ إلاّ استيقظ، ولا قائم إلاّ قعد ولا قاعِد إلاّ قام علي رِجلَيه، فَزَعاً مِن ذلک الصوت، فرحم اللّه من اعتبر بذلک الصوت فأجاب فإنَّ الصوت الأول هو صوت جبرئيل الروح الأمين.


ثمّ قال ـ عليه السلام ـ : «الصوت في شهر رمضان، في ليلة جمعة، ليلة ثلاث وعشرين، فلا تشکّوا في ذلک واسمعوا وأطيعوا.


وفي آخر النهار، صوت الملعون إبليس، ينادي: «ألا! إنّ فلاناً قُتل مظلوماً». ليشکّک النّاس ويفتنهم، فکم في ذلک اليوم مِن شاکّ مُتحيّر قد هوي في النّار.


فإذا سمعتم الصوت في شهر رمضان، فلا تشکُّوا فيه، إنّه صوت جبرئيل وعلامة ذلک أنّه ينادي باسم القائم وإسم أبيه حتّي تسمعه العذراء في خِدرها، فتحرّض أباها وأخاها علي الخروج».


ثمّ قال ـ عليه السلام ـ : «لابدّ مِن هذين الصورتين قبل خروج القائم ـ عليه السلام ـ ».([26])


نداکننده اي از آسمان بنام قائم آل محمّد ـ صلّي اللّه عليه وآله وسلم ـ ندا مي دهد و همه کساني که در شرق و غرب عالم هستند مي شنوند، خفته اي نمي ماند جز اينکه بيدار مي گردد و ايستاده اي جز اينکه مي نشيند و نشسته اي جز اينکه وحشت زده بپا مي خيزد.


پس درود خدا بر کساني که از آن نداي آسماني پند و اندرز گيرند چرا که نداگر اوّل جبرئيل است و ندا، نداي اوست.


آنگاه فرمود: اين ندا، در ماه مبارک رمضان، شب جمعه و در شب 23 ماه خواهد بود از اينرو در آن ترديد نکنيد، آن را بشنويد و اطاعت کنيد. و در پايان روز نداي ابليس طنين مي افکند که مي گويد: «بهوش باشيد که فلاني مظلوم کشته شده». تا بدينوسيله بذر ترديد بيافشاند و مردم را به فتنه افکند و آن روز، ترديدکنندگان حيرت زده اي که به آتش دوزخ سقوط کنند، بسيارند.


بنابراين، هنگامي که نداي آسماني را در ماه رمضان شنيديد، در آن ترديد نکنيد چرا که نداي فرشته ي امين است و علامت آن اين است که بنام قائم ـ عليه السلام ـ و پدر گرانقدرش ندا مي دهد، ندايي که دوشيزگان در سراپرده ي خويش آن را مي شنوند و پدران و برادران خويش را براي حرکت از خانه و پيوستن به امام مهدي ـ عليه السلامـ تشويق مي نمايند.


و امّا ندايي که در ماه محرّم به گوش مي رسد و آن ماهي است که حضرت بقية اللّه ـ ارواحنا فداه ـ از مکّه خروج مي کنند و روز اوّل قيام آن حضرت است که جبرئيل بر صخره اي از بيت المقدس فرود مي آيد (در آن هنگام که سفياني مشغول بدترين جنايات خود در ملأ عام است) و ندا مي دهد:


يا عباد اللّه! اسمعوا ما أقول انّ هذا مهدي آل محمّد خارج من أرض مکّة فأجيبوه([27]).


اي بندگان خدا! آنچه مي گويم بشنويد اين مهدي آل محمّد است که از مکّه ظهور کرده او را پاسخ گوييد و فرمانش را اطاعت کنيد.


وقوع جنگ هاي بزرگ


انبوهي از احاديث با صراحت از نابودي مردم در اثر گرسنگي و قحطي و بيماري و قتل و کشتار خبر مي دهند. آيا اين به معناي جنگ جهاني است که ميليونها انسان را در هم مي کوبد و يا چيز ديگري است. آنچه از روايات استفاده مي شود اينکه جنگهاي ويرانگري واقع خواهد شد.


از اميرالمؤمنين ـ عليه السلام ـ آورده اند که فرمود:


لا يخرج المهدي حتّي يقتل ثلث ويموت ثلث ويبقي ثلث([28]).


و نيز از آن حضرت آورده اند که فرمود:


بين يدي المهدي موت أحمر وموت أبيض… فأمّا الموت الأحمر: فالسيف وأمّا الموت الأبيض: فالطاعون([29]).


قبل از ظهور مهدي مرگ سرخ و سفيد خواهد بود… مرگ سرخ جنگ و خونريزي است و مرگ سفيد طاعون است.


بنابراين بسياري در اثر جنگ و خونريزي از بين مي روند.


حوادث طبيعي


پيرامون رخدادهاي طبيعي که پيش از ظهور امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ روي مي دهد، روايات بسياري در دست است که به برخي از آنها اشاره مي کنيم:


تهاجم ملخها:


بين يدي المهدي موت أحمر وموت أبيض وجراد في حينه وجراد في غير حينه أحمر کالدم…([30]).


پيش از ظهور مهدي مرگ سرخ و سفيد و حمله ملخها در هنگام و نابهنگام که چون خون قرمزند خواهد بود.


طاعون:


فأمّا الموت الأحمر فالسيف وأمّا الموت الأبيض فالطاعون([31]).


مرگ سرخ کشته شدن به شمشير و مرگ سفيد طاعون است.


زلزله:


در حديثي آمده است که سال ظهور سال پيدايش زلزله ها و سرماي شديد است.


عن أميرالمؤمنين ـ عليه السلام ـ قال: رجفة تکون بالشام يهلک فيها أکثر من مائة ألف، يجعلها اللّه رحمة للمؤمنين و عذاباً علي الکافرين([32]).


از امير مؤمنان ـ عليه السلام ـ نقل شده است: زمين لرزه اي در شام رخ خواهد داد که بيش از صد هزار نفر کشته مي شوند و آن را خداوند رحمت براي مؤمنان و عذاب براي کافران قرار داده است.


مسجد شدن قبرستانها:


يکي ديگر از نشانه هايي که براي ظهور امام عصر ـ ارواحنا فداه ـ به صورت کلي مطرح شده است، تبديل گورستانها به
مسجد است در اين باره به حديثي از رسول خدا ـ صلّي اللّه عليه وآله وسلّم ـ توجه نماييد:


در حديث معراج آمده است:


يا محمّد از جمله عطاهايي که بر تو مرحمت فرموديم آن که آشکار خواهم کرد از نسل تو يازده امام که همه ايشان از نسل دختر تو فاطمه اند و آخرين ايشان مرديست که عيسي بن مريم در عقب سر او نماز خواهد خواند و پر مي کند زمين را از عدل و داد بعد از آنکه از ظلم و جور لبريز شود.


آنگاه رسول خدا ـ صلّي اللّه عليه وآله وسلّم ـ به درگاه الهي عرضه داشت:


در چه زماني خواهد بود.


جواب فرمود:


يا محمّد هنگامي که علم از بين رود و ظاهر شود جهل و کشتار بسيار گردد و کم شوند علماء و فقهاء حقيقي و بسيار شوند شاعران و امّت تو گورستانها را مسجد سازند([33]).


سيلاب رود فرات:


يکي از نزديک ترين نشانه هاي ظهور مهدي آل محمد ـ عليهم السلام ـ جاري شدن سيلاب فرات در شهر کوفه است.


عن أبي عبداللّه ـ عليه السلام ـ :
سنة الفتح ينشق الفرات حتّي يدخل ازقة الکوفة([34]).


امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمودند: در سال ظهور آب فرات طغيان کرده به گونه اي که وارد کوچه هاي تنگ کوفه مي شود.


قال ابن عباس: يا أميرالمؤمنين ما اقترب الحوادث الدالّة علي ظهوره؟ فدمعت عيناه وقال: إذا فتق بثق في الفرات فبلغ ازقة الکوفة فليتهيأ شيعتنا للقاء القائم([35]).


ابن عباس مي گويد: به امير مؤمنان ـ عليه السلام ـ عرض کردم: نزديک ترين حادثه که حکايت از ظهور خواهد داشت چيست؟ پس آنگاه چشمانش اشک آلود شد و فرمود: هرگاه شکافي بر کنار رود فرات ايجاد شود و به کوچه هاي کوفه رسد، آنگاه شيعيان ما آماده ملاقات قائم باشند.


نزول ب
ارانهاي پياپي:


هر انسان با ايماني در اين واقعيّت، ذرّه اي ترديد به خود راه نمي دهد که قطرات باران به اراده و خواست و طبق قانون خدا بر زمين فرو مي بارد و اين فرمان فرماي هستي است که قوانين طبيعي را چنين تدوين نموده است:


(وهو الذي أرسل الرّياح بشراً بين يدي رحمته وأنزلنا من السماء ماءً طهورا)([36]).


او کسي است که بادها را بشارت دهندگان از رحمت خويش مي فرستد و ما از آسمان آب پاک نازل مي کنيم.


لکن اين قوانين در واکنش به کردارهاي ناهنجار چهره اي ديگر به خود گرفته و به فرمان خداوند در صدد تنبيه برميآيند. از آن جمله تغيير در نطام بارش و وزش هاست. که در آخرالزمان دستخوش تحولاتي
ميشوند. که در روايات بدان اشاره شده است؛ ما نيز برخي از آنها اشاره ميکنيم:


يکي از نشانه هاي ساعة (ظهور امام زمان ارواحنا فداه) آن است که باران گرم ميبارد([37])


بيايد بر مردم زماني که آسمان ببارد و زمين نرويد([38])


برپا نشودساعة (ظهور) تا ببارد بر مردم باراني که خانه هاي گلي باقي نماند و گل خانه هاي موئين شسته شود ـ چادرهاي صحرائيان ـ ([39])


البته تذکر اين نکته ضروري است که منظور از ساعة زمان ظهور امام زمان ارواحنا فداه است که در روايات بدان تصريح شده است.


پيدايش مدعيان پيامبري و امامت


اعتقاد به نبوت و امامت در جامعه ي مسلمين هميشه به عنوان يک عقيده ي راسخ از زمان پيامبر و امامان نور ـ عليهم السلام ـ مطرح بوده است و آنقدر معروف و مشهور بوده که کسي از مسلمانان هيچ گاه جرأت انکار آن را نداشته است به خاطر استواري اين واقعيت عقيدتي و ديني در جامعه ي اسلامي بود که در تاريخ اسلام، از يک سو با شخصيتهايي روبرو مي شويم که طرفداران افراطي آنان براي پيشرفت دنيوي و سياست خويش، آنان را به عنوان مهدي نجات بخش يا پيغمبر خدا مطرح ساخته اند و از دگر سوي با عناصري آشنا مي شويم که بر اثر انگيزه هاي جاه طلبانه و خيال قدرت و شهرت، به دروغ ادّعاي مهدويّت و نبوّت نموده اند شمار اين افراد با توجه به آمارها به بيش از 50 نفر رسيده است که بيشتر آنها ادّعاي مهدويّت داشته اند و گفته اند مائيم همان مهدي موعود که قرآن نويد آمدنش را مي دهد و چون اکثر آنان ادّعاي مهدويّت و امامت داشته اند ما در اين زمينه سخن مي گوئيم کساني که در تاريخ بدين عنوان شهرت يافته اند به اعتباري بر سه گروه قابل تقسيم اند.


1 ـ کساني که ديگران بر اساس انگيزه هاي خاص آنان را مهدي نجات بخش خواندند مانند محمّد حنفيّه فرزند امير مؤمنان ـ عليه السلام ـ و زيد فرزند امام سجّاد ـ عليه السلام ـ و محمّد بن عبداللّه محض فرزند امام سجاد ـ عليه السلام ـ.


2 ـ کساني که با انگيزه هاي جاه طلبي و قدرت خواهي چنين ادّعايي نموده اند و اين گروه بسيارند از جمله ي آنها، مهدي عبّاسي فرزند منصور دوانيقي است.


3 ـ کساني که طبق نقشه ي استعمار و به اشاره ي بيدادگران، به چنين ترفندي دست يازيدند و بي شرمانه خود را مهدي نجات بخش معرفي کردند از جمله ي آنها بنيانگذار بهائيّت، علي محمّد باب را مي توان نام برد.


پی نوشت:


[18]. بحارالانوار: 52 / 237.


[19]. دلائل الامامة: 235.


[20]. غيبت نعماني: 271.


[21]. کمال الدين: 655 بحارالانوار: 52 / 207 منتخب الانوار: 178 العدد القويه: 66.


[22]. کافي،ج1 ص338


[23]. بحارالانوار: 52 / 307.


[24]. بحارالانوار، ج 52، ص 203 کمال الدين، ج 2، ص 649.


[25]. غيبت طوسي، ص 439 بحار الانوار، ج 52، ص 289.


[26]. غيبت نعماني،ص 254


[27]. غيبت نعماني، ص 254، باب 14، روايت 13 عقد الدرر، ص 105 بحارالانوار، ج 52، ص 230.


[28]. عقد الدرر، ص 65 ؛ غيبت طوسي، ص 267.


[29]. غيبت طوسي، ص 438.


[30]. عقد الدرر، ص 65.


[31]. غيبت طوسي، ص 438.


[32]. غيبت نعماني، ص305.


[33].
کفاية الموحدين، ج 3، ص 847.


[34]. اثبات الهداة، ج 3، ص 733.


[35]. معجم ملاحم و فتن، ج 3، ص 170 صراط مستقيم، ج 2 ص 258.


[36]. سوره ي فرقان، 48.


[37]. کنز العمال، 14، ص 224 و 241


[38]. کنز العمال، 14، ص 243&lt ;o:p>


[39]. بحار الانوار، 52، 212، غيبت طوسي، 269 و کشف الغمة، 2، 460


www.montazeran.ir

به این مطلب امتیاز دهید:
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در whatsapp
اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در email

فرصت ویژه برای علاقه مندان به نویسندگی

شما می توانید مقالات خود را با نام خود در وب سایت موسسه منتشر نمائید. برای شروع کلیک نمائید.

نویسنده مقاله باشید