علامه امینی (ره) (عالم بزرگ معاصر، صاحب كتاب ارزشمند الغدیر) در یكی از سفرها در مجلسی شركت كرد، یكی از علمای اهل تسنّن به او گفت: «شما شیعیان در مورد حضرت علی (علیه السلام) غلو و زیاده‌روی می كنید، مثلاً او را با لقب «یَدُالله»، «عَیْنُ الله» (دست خدا، چشم خدا) و… می خوانید، توصیف صحابه، تا این حد، نادرست است.»
«مردی به طواف كعبه اشتغال داشت، در همان جا به زن نامحرمی، نگاه نامشروع كرد، حضرت علی (ع) او را در آن حال دید، با دست، ضربه به صورت او زد و به این ترتیب او را مجازات كرد.
او در حالی كه دستش را بر صورتش نهاده بود و بسیار ناراحت بود، به عنوان شكایت از علی (ع)، نزد عمر بن خطاب آمد و ماجرا را گفت.
عمر در پاسخ او گفت: قد رای عین الله و ضرب یدالله: «همانا چشم خدا دید و دست خدا زد.»
كنایه از اینكه: چشم علی (ع) آنچه می بیند خطا نمی كند، زیرا چشم او چشمی است كه آمیخته با اعتقاد به خدا است و چنین چشمی، اشتباه نمی كند، و دست علی (ع) نیز جز در راه رضای خدا حركت نمی نماید.»
محمّد محمّدي اشتهاردي-يكصد و يك مناظره، ، ص 197، به نقل از سایت اندیشه قم
http://mastoor.i
