زمان ها در قرآن

زمان ها در قرآن: 1. صبح: «وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ» (تكویر / 18) قسم به صبح ،هنگامی كه تنفس كند.
2. شب: «وَ اللَّیْلِ إِذا عَسْعَسَ» (تكویر / 17) وقسم به شب،هنگامی كه پشت كند و به آخر رسد.
3. شامگاهان: «فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْكَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ» (نور / 37) درخانه هایی كه خدا رخصت داده كه(قدر و منزلت) آنها رفعت یابد ونامش در آنها یاد شود. در آن (خانه) ها هر بامداد و شامگاه او را نیایش می‌كنند.
4. بامداد: «إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كانَ مَشْهُوداً» (اسراء / 78) همانا قرآن فجر (نماز صبح)، مشهود (فرشتگان شب وروز) است.
5. سال: «فَإِنَّها مُحَرَّمَهٌ عَلَیْهِمْ أَرْبَعِینَ سَنَهً» (مائده / 26) خداوند (به موسی) فرمود: این سرزمین (مقدس) چهل سال بر آنها ممنوع است.
6. ماه: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ » (بقره / 185) ماه رمضان (همان ماه) است كه در آن، قرآن فرو فرستاده شده است.
7. جمعه: «إِذا نُودِیَ لِلصَّلاهِ مِنْ یَوْمِ الْجُمُعَهِ» (جمعه / 9) هنگامی كه برای نمازروزجمعه اذان گفته شود .
8. شنبه: «وَ لَقَدْ از حال كسانی از شما ، كه در روز شنبه نافرمانی و گناه كردند، آگاه شده‌اید .
9. عصر، بعد از ظهر: «وَ الْعَصْرِ» (عصر / 1) قسم به عصر و بعداز ظهر.
10. طلوع: « وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ» (ق / 39) و پیش از طلوع آفتاب تسبیح و حمد پروردگارت را بجاآور.
11. غروب: «وَ قَبْلَ الْغُرُوبِ» (ق / 39) و پیش از غروب آفتاب.
12. وقت زوال: «أَقِمِ الصَّلاهَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلی غَسَقِ اللَّیْلِ » (
اسراء / 78) نماز را وقت زوال آفتاب تا اول تاریكی شب بیاد آر.
13. چاشگاه: «أَ وَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُری أَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنا ضُحًی وَ هُمْ یَلْعَبُونَ» (اعراف / 98) آیا اهل شهر و دیار از آن ایمنند كه به روز كه سرگرم بازیچه دنیا هستند عذاب ما آنان را فرا رسد.
14</SPAN&g t;. سپیده دم: «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» (فلق / 1) بگو من پناه می‌جویم به خدای فروزنده صبح روشن.
15. ماه‌های حرام (ذی قعده، ذی‌حجه، محرم، رجب): «فَإِذَا انْسَلَخَ الْأَشْهُرُ الْحُرُمُ» (توبه / 5) پس از آن كه ماه‌های حرام درگذشت.
16. سرخی مغرب: «فَلا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ» (انشقاق / 16) قسم به شفق (هنگام نماز مغرب).
17. شبانگاه: «وَ جاؤُ أَباهُمْ عِشاءً یَبْكُونَ» (یوسف / 16) و برادران شبانه با چشم گریان به نزد پدر بازگشتند.
18. شب تاریك: «وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ» (فلق / 3) و از شر شب تاریك هنگامی كه درآید.
19. فردا: «أَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً» (یوسف / 12) او را فردا با ما به صحرا فرست.
20. روز: «تُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ» (آل عمران / 27) روز را در شب ناپدید گردانی.

http://howzeh-meybod.ir

کانال جامع دو نور در ایتا:
https://eitaa.com/twonoor
کانال جامع دو نور در تلگرام:
https://t.me/twonoor

زمان ها در قرآن زمان ها در قرآن. زمان ها در قرآن. زمان ها در قرآن. زمان ها در قرآن. زمان ها در قرآن. زمان ها در قرآن. زمان ها در قرآن. زمان ها در قرآن

صفحه اصلی – موسسه قرآن و نهج البلاغه -آموزش مجازی قران ونهج البلاغه