1 و 2 – ارضاء غريزه جنسى و تحويل نسل سالم
يكى ارضاء غريزه جنسى بود كه گفتم از نظر روانى، از نظر اسلام، فايده مهمى است. و ديگرى تحويل نسل سالم به جامعه بشريت.
3- آرامش خاطر
فائده سوم كه مورد بحث امروز است اين است كه از نظر قرآن شريف زن براى مرد و مرد براى زن موجب آرامش خاطر است. و اين را يكى از آيات پروردگار عالم حساب كرده است. مى فرمايد:
ومن آياته ان خلق لكم من انفسكم ازواجا لتسكنوا اليها(78)
از آيات و نشانه هاى خدا اين است كه زن را براى مرد و مرد را براى زن خلق كرده است تا در كنار يكديگر آرامش داشته باشند. ما اگر طبيعت را بررسى كنيم بايد
بگوئيم مرد منهاى زن يك عضو ناقصى است و زن منهاى مرد هم يك وجود ناقصى است و در حقيقت زن و مرد با هم يك جفت كاملند و تكيه گاه هر دو به يكديگر است. معمولا جفت همين است كه تكيه گاه هر جفتى به جفت ديگر است. تكيه گاه مرد از نظر قرآن، از نظر طبيعت، از نظر روانى به زن است و تكيه گاه زن به مرد است. در اين جهان هر كسى بايد كسى را داشته باشد تا با او درد دل كند. اگر در قرآن و طبيعت دقت كنيم مى بينيم كسى دلسوزتر از زن و شوهر به يكديگر نيستند. لذا قرآن شريف در همين آيه كه مى فرمايد هركدام موجب آرامش ديگرى اند مى فرمايد تكيه گاه هر كدام نيز به ديگرى است.
وجعل بينكم مودة و رحمة(79)
پروردگار عالم از نظر خلقت زن و مرد را دلسوز يكديگر قرار داده است. از نظر خلقت زن و مرد به يكديگر محبت دارند.
اگر ما اين تكيه گاه را نشكنيم، اگر ما ضربه به اين قرص آرام بخش نزنيم زن و مرد موجب آرامش يكديگرند. و بدا به حال آن خانه اى كه در آن براى مرد يا زن آرامش نيست. و اين نظير فردى است كه خواب ندارد. شما ببينيد اگر كسى را بى خوابى گرفت چقدر ناآرام است فكرش كار نمى كند، جسمش مريض مى شود، قوه تخيلش قوى مى شود. بقول قرآن شريف: خواب براى انسان موجب آرامش است. مى گويد: زن و شوهر براى يكديگر موجب آرامشند. يعنى آن كسى كه زن ندارد نظير اين است كه خانه ندارد. آن كسى كه شوهر ندارد همانند كسى است كه خواب ندارد. و زن و شوهرند كه آرام بخش يكديگرند. و بايد مواظب باشيم اين آرامش را، اين تكيه گاه را نشكنيم.
4- زن و مرد زينت يكديگرند
از نظر قرآن نه تنها زن و مرد آرام بخش يكديگرند بلكه زينت يكديگر نيز مى باشند. قرآن شريف مى فرمايد:
هن لباس لكم و انتم لباس لهن(80)
زنها لباس شما هستند و شما هم لباس زنهائيد. و لباس در اين آيه شريفه دو سه معنى دارد: يكى اين كه زن زينت مرد است چنان چه لباس زينت اوست و مرد زينت زن است چنان چه لباس زينت براى اوست. و شاهد آن هم قرآن است كه اطلاق زينت بر لباس كرده است: مى فرمايد:
يا بنى آدم خذوا
زينتكم عند كل مسجد وكلوا واشربوا ولا تسرفوا انه لايحب المسرفين(81)
يعنى مى خواهيد در اجتماع برويد لباسهاى خوبتان را بپوشيد. وقتى مى خواهيد نماز جمعه برويد، نماز جماعت برويد نظافت كرده و متزين برويد. لذا در اين جا بر لباس اطلاق زينت شده است. و معناى هن لباس لكم و انتم لباس لهن اين گونه مى شود كه زنها زينت شما و شما زينت آنهائيد.
معناى ديگر اين است كه زن سبب مى شود كه مرد انحراف نداشته باشد و مرد سبب مى شود كه زن انحراف نداشته باشد كه اين بحث ديگرى است كه ان شاءالله فردا درباره آن صحبت مى كنم. و معناى سوم اين است كه زن و مرد ساتر يكديگرند. آن مردى كه زن ندارد همانند اين است كه ستر عورت ندارد. و آن زنى كه شوهر ندارد نظير آن است كه ستر عورت ندارد؛ چادر ندارد. و بالاخره اين آيه شريفه مى فرمايد: مرد و زن زينت يكديگرند و بايد اين زينت را مراعات كنيم.
امام صادق (عليه السلام) مى فرمايد: زن مثل گلوبند است. گلوبند براى زن چگونه زينت است؟ زن براى مرد اين گونه است. بعد مى فرمايد: مواظب باش چه زنى انتخاب مى كنى، و در ذيل همين روايت مى فرمايد: اگر زن خوب داشته باشى بدان كه نعمت بزرگى دارى. زيرا زن قيمت ندارد. اگر زن خوب باشد از هر طلا و نقره اى قيمتش بالاتر است. به دنيا ارزش دارد. و اگر زن بد باشد از هر خاكى هم پست تر است. و مرد هم همين طور است. اگر راستى مرد مردانگى داشته باشد و زن از او راضى باشد بايد بداند كه نعمت بزرگى دارد كه از دنيا و آنچه در آن است بزرگتر است.
امام صادق (عليه السلام) مى فرمودند: اگر زن و شوهر با يكديگر سازگار باشند، زينت يكديگر باشند بدانند نعمت دارند نعمتشان بسيار بزرگ است.
5- زن و مرد تفريحگاه يكديگرند
علاوه بر اين كه زن و مرد آرام بخش و زينت يكديگرند خانه تفريحگاه آنها نيز مى باشد. اگر بدرستى خانه آن خانه اى باشد كه اسلام مى خواهد، اگر زن آن زنى باشد كه اسلام گفته است، اگر مرد آن مردى باشد كه اسلام گفته است بهترين تفريحگاه خانه است. شايد در جلسه ما كسانى باشند كه دلشان متوجه منزل است تا بعد از اتمام كار روزانه به منزل رفته و خستگى، بى نشاطى، غم و اندوهشان را در خانه رفع كنند. شايد در مجلس ما خانمى باشد كه منتظر شوهر باشد تا در بزند
و او در را روى شوهر باز كند و خستگى و بى نشاطى و اندوهش را با يك نظر، با يك تبسم رفع كند. از اين جهت پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) مى فرمود:
ما استفاد امرء مسلم فائدة بعد الاسلام افضل من زوجة مسلمة تسره اذا نظر اليها(82)
هيچ فائده اى بعد از اسلام مفيدتر از اين نيست كه انسان زنى داشته باشد كه وقتى به او نگاه مى كند مسرت آميز باشد؛ تبسم زن و مرد در روى يكديگر موجب مسرت باشد. با ملاحظه روايات مى بينيم ارزش زن خوب نه مثل طلا و نقره و همه دنيا كه بعد از اسلام هيچ چيز با ارزشى بهتر از زن خوب نداريم. و آن كسانى كه زن خوب دارند آن كسانى كه شوهر خوب دارند و براستى كه زن و شوهرى كه تفريحگاه يكديگرند خيلى حمد خدا كنند. و اسلام همين را مى خواهد كه خانه هاى ما تفريحگاه باشد. و بهترين مسرتها براى زن اين باشد كه با شوهرش بگويد و بخندد. شما بايد كارى بكنيد كه موجب مسرت خانم باشيد. خانم بايد كارى بكند كه موجب مسرت همسرش گردد.
شخصى خدمت رسول اكرم رسيد و عرض كرد يا رسول الله همسرى دارم كه وقتى به منزل مى روم خود در را باز مى كند و در صورتم تبسم مى كند. با من مى نشيند و مى گويد و مى خندد و بالاخره اگر غمى، اندوهى، خستگى اى داشته باشم رفع مى كند. پيغمبر فرمودند اين زن يكى از عمال خداست او فرشته است و ثوابش هم نظير فرشته و عملش خيلى ارزش دارد.
مرد هم همين طور است. بايد مواظب باشيد اگر اين تكيه گاه را شكستيد ديگر كسى را نداريد با او درد دل كنيد اين همسر است كه مى تواند آرامش بدهد كه ضعف اعصاب پيدا نشود. تبسمهاى يك زن، گفت و شنود با او، درد دل با او منزل را تفريحگاه مى كند. و اگر محبت و دلسوزى در منزل از بين برود محيط خانه فوق العاده آلوده مى شود. آن هم نه آلوده براى خودش. اى كاش اين محيط آلوده براى زن و شوهر تنها بود. براى بچه ها از هر جاى فاسدى فاسدتر مى شود. و اين كه مى بينيد بچه ها استعدادشان كم است حافظه هاشان ضعيف است و روز به روز هم كمتر مى شود بدانيد تقصير شماست اين ناآراميهائى كه در بچه ها پيدا مى شود معمولا تقصير زن و شوهر است. وقتى آرامش در خانه نباشد براى زن سلول است. موجب ضعف اعصاب است. ديگر تفريحگاه نيست.&l t;BR>بعضى اوقات اتفاق مى افتد مرد مى خواهد در گوشه كوچه، قوه خانه، تا نصف شب بنشيند؛ اما خانه نرود. بعضى اوقات زن حاضر نيست به شوهرش نگاه كند. و تقصير خود ماست كه اين تكيه گاه را با اين حرفهاى ناهنجار، توقعات بيجا و بالاخره تحميلها شكستيم يا مى شكنيم. بايد ولو زن و مرد پير شده باشند با جمالترين افراد باشند. شما خيال نكنيد جمال فقط اين است كه كسى آرايش بكند. نه. جمال واقعى آن است كه در چشم انسان داراى جمال باشد.
در داستان ليلى و مجنون كه شايد واقعيت هم نداشته باشد، قضيه ليلى و مجنون يا قضيه شيرين و فرهاد پندهاى خوبى ديده مى شود. مى گويند آوازه عشق ليلى و مجنون به پادشاه آن زمان رسيد و اين دو را خواست. وقتى كه رفتند پادشاه نگاهى به ليلى كرد و ديد يك زن بيابان نشين، سياه، داراى لبهاى بزرگ و يك زن بتمام معنى زشت است. تعجب كرد كه با اين آوازه عشق مجنون به ليلى، ليلى اين است! مجنون متوجه شد يك شعر خواند خيلى عالى كه:
اگر بر ديده مجنون نشينى |
| بغير از حسن از ليلى نبينى |
گفت تو بيا روى چشمهاى من بنشين، از عينك
چشم من نگاه كن، از عينك محبت و عشق من نگاه كن آن وقت كار مى رسد به اين جا، به او مى گفتند مجنون! اين كه سياه است مى گفت: مشك هرچه سياه تر باشد خوشبوتر است و بديهايش توجيه مى شود.
اگر زن به شوهر محبت داشته باشد نمى تواند تصور بديهايش را بكند. ولو اين كه يك كسى هم دلسوزى كند و بگويد كه شوهرت بد است در مقابل او ايستادگى مى كند. ولو مادرش باشد ولو پدرش باشد و دفاع از شوهر مى كند. و اگر مرد به زنش محبت داشته باشد ولو اين زن باجمال نباشد اما براى او باجمالترين زنهاست. لازم نيست زنها پيش جادوگرها بروند تا محبت شوهر را جلب كنند. اين كار غلطى است و گناه بزرگى دارد.
كسى نزد پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) عرض كرد: يا رسول الله! من يك گناه كردم و آن اين بود كه با جادو مى خواستم محبت شوهرم را جلب كنم. پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) عصبانى شدند و فرمودند: آسمان را به زمين بردى و زمين را به آسمان. عالم را سياه كردى. واى به تو! ترسيد. رفت و مشغول عبادت شد. خبر دادند يا رسول الله او همه چيز را رها كرده و مشغول عبادت شده است فرمودند: خدا او را نمى آمرزد(83).
و معناى نيامرزيدن اين است كه توبه او اين است كه برود شوهردارى كند؛ نه ترك زندگى و مشغول عبادت شود.
بقول پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) اگر مى خواهى شوهر به تو نگاه كند و خوشحال شود، تو را بهترين زنها حساب كند، زنى باش شوهردار؛ خانه دار؛ بچه دار. ديگر مسلم است كه اين مرد هرچه بد باشد تو را دوست دارد. اگر محبت خانم را مى خواهى دست از ركاكت زبانت بردار. مواظب باش زبانت ركيك نباشد. و از چيزهائى كه محبت را زود از بين مى برد ركيك بودن زبان است. يعنى العياذ بالله وارد خانه بشوى و بر سر خانم فرياد بزنى! اگر شما غم و غصه در بيرون دارى و مشكلات زندگى بر تو فشار آورده است اين را خانمت نياورده است. به منزل كه مى روى همه را فراموش كن. مواظب باش فرياد به سر بچه ها نزنى؛ فرياد سر همسرت نزنى. فرياد گناهش بزرگ است. يعنى همين فرياد است كه فشار قبر مى آورد.
يكى از اصحاب خاص پيغمبر(صلى الله عليه و آله) مرد. پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) تشييع جنازه اش كردند و به دست مبارك پيغمبر به خاك سپرده شد. مردم گفتند: خوشا به حال او كه به دست پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) دفن شد. پيغمبر(صلى الله عليه و آله) فرمودند: قبر چنان فشارى
به او داد كه استخوانهاى سينه اش در هم شكست. گفتند: يا رسول الله آدم خوبى بود. پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) فرمود: آدم خوبى بود اما فرياد به سر زنش مى زد. بداخلاق در خانه بود.
مسلمان بد زبان نيست. اگر فحش دهد مسلمان نيست. اگر خداى ناكرده مردى پيدا شود كه زن را كتك بزند مردانگى ندارد. مسلمان نيست. نبايد باريك بين باشد. مو را از ماست بكشد. اين ها فشار قبر دارد. و چنين كسى مورد بغض خدا و پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) و ائمه طاهرين است. خداى ناكرده مردى پيدا شود ركاكت زبان داشته باشد يا زنى در مقابل شوهر زبان دراز باشد پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) مى فرمود: دو دسته در محشر زبانهايشان باندازه اى بزرگ است كه روى محشر افتاده و اين زبانها را مردم پايمال مى كنند. گفتند: يا رسول الله اينها كيانند؟ فرمودند: يك دسته افرادى كه پشت سر مردم غيبت و عيبجوئى مى كنند. و دسته ديگر زنانى كه زبان دراز در مقابل شوهرند. آن مردى كه داد مى زند، فحش مى دهد زبانش در خانه ركيك است.
بعضى اوقات مى بينيم راستى يك مرد متشخصى است اما باندازه اى نفهم است كه به بچه اش مى گويد پدر سوخته؛ پدر سگ. يعنى به خودش فحش مى دهد. و معلوم است كه اين پدر سگ، سگ خواهد شد. اتفاقا از چيزهائى كه خيلى راست است همين است. زيرا اگر كسى در خانه بد زبان شد، پرخاشگر شد اين پرخاشگريها برايش ملكه مى سازد و ملكه برايش هويت مى سازد و طبق قانون تجسم اعمال به صورت سگى در مى آيد. اين سگ است اما خودش نمى بيند. اگر چشم بصيرت داشته باشد مى بيند كه سگ است. مى گفت او را به خواب ديدم سگ بود. گفتم تو كه آدم خوبى بودى چرا سگى؟ گفت آه از بداخلاقى در خانه! آه از بداخلاقى در خانه! آه از بداخلاقى در خانه!
اين كه به بچه اش پدر سگ مى گويد يا العياذ بالله به زنش اين گونه جسارتها مى كند اين راستى سگ است. اگر كسانى نظير صدرالمتاءلهين يا علامه مجلسى كه كشف و شهود داشتند به او نگاه كنند مى بينند كه سگ درنده است. خانم! پرخاشگرى نداشته باش. ممكن است تو از نظر جمال، جوانى، شخصيت در ميان مردم مطرح باشى، اما در نزد ملائكه آسمانها و افراد اهل دل يك سگى بيش نباشى. وقتى به تو نگاه كنند ببينند خانم سگ است ولو ظاهرا جوان، داراى جمال و لباس خوب باشد. آقا! مواظب باش يكوقت در ميان مردم خيلى با شخصيتى، خيلى نفوذ اجتماعى دارى، خيلى به تو احترام مى كنند، متم
كن و قدرتمندى، اما در نزد ملائكه آسمانها سگى. وقتى به تو نگاه مى كنند مى گويند سگ. در روايات داريم اين بداخلاقهاى داخل خانه، اين كتك بزنهاى داخل خانه، اين فحش بده هاى داخل خانه وقتى مى ميرند روحشان بايد به ساحت مقدس ربوبى برود – هر كس كه بميرد بايد روحش پيش خدا برود و از آن جا برگردد به بهشت يا جهنم. لذا از آسمان اول و دوم و سوم و چهارم تا به آسمان هفتم به لوح و قلم و بالاخره به عرش پروردگار و عندالله برسد. – آن وقتى كه مى رسد به آسمان اول مى گويند سگ آمد! چه مى كنى؟ يعنى راستى بصورت سگ مى روى نزد خدا!
اما اگر بعكس، بحث امروز را مراعات كنى، اگر خانه محل آرامش باشد، اگر زن و شوهر براى يكديگر آرام بخش باشند، زينت يكديگر باشند، تفريحگاه و موجب مسرت يكديگر باشند وقتى قبض روح مى شوند و بالا مى روند مى گويند: آقا آمد؛ خانم آمد؛ مؤ من آمد. وقتى هم پيش خدا برود از او راضى است. و كسى كه خدا از او راضى باشد معلوم است به كجا مى رود. و كسى هم كه خدا از او راضى نباشد و خدا از او غضبناك باشد معلوم است كه بهنگام برگشت به كجا برمى گردد.
خدايا! به بچه هاى ابى عبدالله الحسين (عليه السلام) قسمت مى دهيم خانه هاى ما را، همسرهاى ما را چه زن و چه مرد براى همه ما موجب مسرت، زينت، آرامش قرار بده. خدايا! بعزت و جلالت به پسر و دخترهاى ما همسر خوب كه نور چشم آنها در دنيا و آخرت باشد كرامت بفرما!
منبع: اخلاق در خانه(1)
مؤلف: استاد حسين مظاهرى
http://javan-islam.com
کانال جامع دو نور در ایتا:
https://eitaa.com/twonoor
کانال جامع دو نور در تلگرام:
https://t.me/twonoor
الصفحة الرئيسية – مؤسسة القرآن و نهج البلاغة
