حضرت عليبن موسيالرضا عليه السلام به حضرت عبدالعظيم فرمودند:
اي عبدالعظيم! سلام مرا به دوستانم برسان و به آنان بگو:
راهي را براي نفوذ و تسلط شيطان برخود باز نگذارند (كاري نكنند كه شيطان بر آنان مسلط شود).و به آنان امر كن در سخن گفتن صداقت داشته باشندو امانت را به صاحبش برگردانند. و به آنان امر كن كه در زندگي خود سكوت پيشه كنند و در آنچه كه به آنان ارتباطي ندارد بحث و مجادله نكنند، حرفهاي بيهوده و بيربط نزنند، بلكه به ديدار يكديگر بروند و با هم رفتار و معاشرت صميمانهاي داشته باشند كه اگر چنين كنند يقيناً به من (كه حجت خدا هستم) نزديك شدهاند (و بدون شك تقرب به معصوم تقرب به خداست) و مبادا شيعيان من به جان هم بيفتند و يكديگر را ضايع كنند كه اگر چنين روشي داشته باشند به جان خودم سوگند در حقشان نفرين ميكنم كه خدا در دنيا آنها را به سختترين عذاب معذّب كند و در آخرت آنان را از زيانكاران قرار دهد!!
اي عبدالعظيم! ضمناً شيعيان مرا به اين نكته آگاه كن؛ كه خداوند متعال نيكوكاران از مؤمنين را بخشيد و از گناهكارانشان درگذشت مگر سه نفر كه مورد آمرزش پروردگار قرار نميگيرند:
اول؛ كسي كه مشرك باشد (و توحيد خالصي نداشته باشد و ديگران را در كنار خدا مؤثر در امور ببيند)
دوم؛ كسي كه موجب اذيت يكي از دوستان (شيعيان) من شود.
سوم؛ كسي كه كينهي برادر مؤمن خود را به دل داشته باشد.
اگر كسي كه به اين سه صفت ناپسند مبتلاست توبه كرد كه هيچ و گرنه (با قهر خداوند) روح ايمان از قلب چنين كسي جدا خواهد شد و از دايرهي ولايت ما اهل بيت بيرون ميرود و نه در دنيا و نه در آخرت از ولايت ما خاندان عصمت و طهارت، حظّ و بهرهاي نخواهد داشت.
و از اين لغزشهاي خطرناك و و گناهان كمرشكن به خدا پناه ميبرم.
نقل از كتاب اختصاص ص 241 / محمدبن النعمان المفيد معروف به شيخ مفيد
http://safirehedayat.com