پیروان اهل بیت(ع) باید با رفتار و گفتار اهل
بیت آشنا شوند و در زندگانی خویش اهل بیت(ع) را اسوه عملی قرار دهند تا در دنیا و آخرت به سعادت برسند. «زندگانی اقتصادی» امامان علیهم السلام بهترین راه توسعه و رشد اقتصادی است. آنان الگوهای عالی «جهاد اقتصادی»اند. احادیث عترت و اهل بیت(ع) سرمایه بی نظیری برای درک جهاد اقتصادی و پیشرفت و ترقی اقتصادی است. باید اصول و سرفصل های اقتصاد برتر و پایه های استقلال اقتصادی و خودکفایی مسلمانان در جهان بشری را از معارف اهل بیت (ع) دریافت و به آن عمل کرد. احکام الهی حدود و مرزهای ثروت حلال و حرام را از یکدیگر نشان داده است. بهره بردن از عقل سلیم و دلایل عقلی خردمندان مومن و مجتهد نیز در تشخیص حلال و حرام شرعی در زمان ها و مکان های متفاوت راهگشا و لازم است. آلودگی به «مال حرام» و ثروت نامشروع، زیان های بزرگ و خطرناکی به همراه دارد؛ به گونه ای که برخی زیان ها هیچ گاه جبران نمی شود. زیربنای «فساد اقتصادی» کسب های حرام و از بین رفتن یا کم شدن قبح و زشتی حرام خواری است. «مال حرام» عامل انحرافات اخلاقی و ناکامی های فراوان است که مانع از رشد و توسعه اقتصادی فردی و اجتماعی می شود و در واقع محور ناکارآمدی اقتصادی است. مفسدان اقتصادی افرادی اندکه بی پروا مال حرام کسب می کنند و حرام خوارانی اند که بی شرمانه، آشکار و پنهان از ثروت نامشروع ارتزاق می کنند و خیر و برکت را از بین می برند.
در سخنان امام دهم امام علی النقی الهادی علیه السلام، آثار منفی و پیامدهای زشت کسب «مال حرام» بیان شده است. تامل درباره زیان های کسب مال حرام که در سخنان امام هادی علیه السلام با
داوود صرمی نهفته است، پیروان اهل بیت علیهم السلام را از کسب مال حرام و ثروت نامشروع باز می دارد. داوود صرمی از اصحاب امام رضا، امام جواد و امام هادی علیهم السلام بوده است. (قاموس الرجال، ج۴، ص۲۴۵).
او گفته است که امام هادی علیه السلام فرمودند: یا داوود! انّ الحرام لا ینمی، و ان نمی لا یبارک له فیه، و ما انفقه لم یوجر علیه، و ما خَلَّفَهُ کان زاده الی النار. (الکافی، ج۵، ص۱۲۵* وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۵۳)؛ ای داوود! حرام رشد و فزونی ندارد، و اگر هم داشته باشد برکت ندارد، و آن چه از حرام انفاق می شود پاداش ندارد، و آن چه از حرام پس از انسان باقی می ماند، زاد و توشه آتش جهنم او خواهد بود. مال حرام فزونی و افزایش و رشد ندارد. کسب ثروت نامشروع هرگز زمینه ساز افزایش مال پایدار و مطلوب برای صاحبانش نخواهد شد. رشد و افزایش معقول مال و ثروت، آرامش، اقتصاد سالم، سودمندی، بهداشت روانی سالم و. . . معلول مال حلال و ثروت پاک است و این ها هیچ گاه با حرام خواری محقق نمی شود. راغب اصفهانی در تعریف برکت نوشته است: برکت ثبوت خیر الهی در شیء است. (المفردات، ص۴۴)؛ مال حرام اگر باعث فراوانی و افزایش شود، برکت نخواهد داشت و هرگز خیر الهی در آن نخواهد بود. سعادت و خوشبختی در برکت مال است و در مال حرام حتی اگر زیاد باشد، برکت نیست. «برکت» به مال انسان سودمندی و کارآمدی می دهد. توسعه حقیقی و برتری واقعی و تکامل معنوی در برکت است و برکت تنها در مال حلال است. صدقه و انفاق و تعاون مالی، تنها از مال حلال ارزش و پاداش الهی دارد. کمک مالی و مواسات از ثروت حلال و مشروع، هم نیاز دیگران را به درستی تامین و گرفتاری های آنان را برطرف می کند و هم برای آنان خیر دارد و هم برای انفاق کننده اجر و پاداش دارد و در دنیا باعث وفور
نعمت و در آخرت موجب برخورداری از نعمت های بی پایان الهی می شود. انجام کار خیر با مال حلال اجر دارد و با مال حرام هیچ پاداشی ندارد. ثروت حرام سرمایه داران حرام خوار، توشه آنان برای آتش جهنم خواهد شد. مال حرامی که از آدمی پس از مرگش باقی می ماند، بهره آن را ورثه می برند و وزرو و بالش برای اوست. ثروت روی هم انباشته شده از راه حرام هیچ سودی در دنیا و آخرت برای انسان ندارد. کسب مال حرام حاصل نافرمانی از دستورات الهی، رسول اکرم(ص) و امامان معصوم(ع) است و اثر گناهان فراوانی است که عقاب و عذاب الهی آن در شب اول قبر و عالم برزخ و در آخرت آدمی را فرا می گیرد.
www.bashgah.net
