بچه محله امام رضا

موره میبینی که شر و با صفایُم

بچه ی محله ی امام رضایُم

زلزلیم، حادثیم، بلایم

بچه ی محله ی امام رضایُم

هر روز جمعه دلومه مبندم

به پینجله طلا و ورمگردُم

کار و بارم ردیفه با خدایم

بچه ی محله ی امام رضایُم

به موبگو بیا به قله قاف

اصلا مو ره بزر همونجه علاف!

قرار مرار هر چی بیگی مو پایم

بچه ی محله ی امام رضایُم

دروغ ، مروغ نیست میون ما باهم

الان به عنوان مثال تو حرم

چند روزه که تو نخ کفترایم

بچه ی محله ی امام رضایُم

چشم موره گیریفته چنتا کفتر

گفته خودش: چنتاشه خواستی وردر

الان درم خادماره مپایم

بچه ی محله ی امام رضایُم

کفتراره که بردم از روگنبد

مرم مو واز تونخ رفت وآمد</P& gt;

تو نخشه او گنبد طلایم

بچه ی محله ی امام رضایُم

گنبده نصب شب مده به دستم

او گفته: هر وخ که بییی مو هستم

مویم که قانع و بی ادعایم

بچه ی محله ی امام رضایُم

وخته میبینم توی عالم همه

ازش میگیرن و مگن واز کمه

گنبدشه اگر بده رضایم

بچه ی محله ی امام رضایُم

گنبد وممبد نموخوام باصفا

سی ساله پای سفره ای آقا

منتظر یک ژتون غذایم

بچه ی محله ی امام رضایُم