زرارة بن اعین: زراره از راویان حضرت امام باقر و امام صادق و امام کاظم (علیهم السلام) بوده است.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
«لَولا زُراره لَظَنَنتُ أنَّ اَحادیثَ أبی سَتَذهَب».[1]
«اگر زراره نبود احادیث پدرم از بین می رفت».
زراره می‌گفت: به هر حرف که از حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) می شنوم ایمان من زیاد می‌شود.
ابن ابی عمیر که از راویان مورد وثوق شیعه است نقد کرده که؛ روزی به جمیل بن دراج (که از اعاظم فقها و محدثان است) گفتم: چه نیکوست و چه زینت دارد مجلس درس و بحث شما! جمیل گفت:
«ای والله ماکنّا حول زراره بن اعین الّا بمنزله الصّبیان فی الکتاب حول المعلّم».[2]
«آری! بخدا سوگند، با این حال نزد زراره بن أعین به منزله بچه مکتبی بودیم نزد معلم و استاد خود».
فضل بن عبدالملک روایت نموده که گفت: از حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) شنیدم که فرمودند:
«محبوب ترین مردم از زنده و مرده شما نزد من، چهارنفرند: برید عجلی، زراره، محمد بن مسلم و احول(مؤمن طاق)».
نیز از آن حضرت (علیه السلام) روایت نموده که فرموده اند:
زراره، ابوبصیر، محمد بن مسلم و برید عجلی از جمله کسانی هستند که خدای تعالی درباره ایشان فرموده است:
«السّابقون السّابقون اولئک المقربون».[3]
علامه حلی در رجال خود نوشته است:
زراره از بزرگان اصحاب در عصر خود، مقدّم بر دیگران، فقیه، قاری قرآن، متکلم، شاعر و ادیب بود. همه خصلتهای پسندیده اخلاقی و دینی در او جمع بود و در آن چه که روایت می کرد صادق و راست بود.
برادران او هم از شاگردان مورد احترام امام باقر (علیه‌السلام) بودند که علمای علم رجال، آنان را به عظمت یاد کرده اند.
درباره حمران بن اعین، امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
«حمران، مؤمن و از اهل بهشت است و به خدا سوگند که هرگز از ایمان خود بر نخواهد گشت».
نیز از آن حضرت (علیه السلام) روایت کرده اند که فرمودند:
«حمران از روی خلوصِ اعتقاد، می‌گفت: رشته امامت از شما تا به صاحب الامر (علیه السلام) ادامه دارد و هر که از آن تجاوز کند، خواه علوی باشد و خواه غیر علوی از او بیزارم».
امام باقر (علیه السلام) خطاب به او فرمودند:
«أنتَ مِن شیعَتِنان فِی الدّنیا و الآخِرَهِ».[4]
«تو از شیعیان و پیروان ما در دنیا و آخرت هستی».
برادر دیگر زراره، عبدالملک بن أعین است. وی عارف به حق ائمه (علیهم السلام) بود و چون خبر وفات عبدالملک به امام صادق (علیه السلام) رسید در حقش دعا کردند و رحمت فرستادند. شیخ ابوجعفر بن بابویه قمی روایت نموده که حضرت صادق (علیه السلام) با اصحاب خود به زیارت قبر ایشان که در مدینه طیبه واقع است می‌آمدند.[5]
برادر دیگر زراره، بکیر بن اعین است. بکیر، از اصحاب و راویان امامین همامین، محمد باقر و جعفر صادق (علیهم السلام)، بود. امام صادق (علیه السلام) بعد از رحلت او فرمودند:
«لقد انزله الله تعالی بین رسوله و بین امیرالمؤمنین».
«به خدا قسم که خدای تعالی او را میان پیغمبر خدا (صلی الله علیه وآله) و امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرود آورد».
[1]– رجال کشی، ص 88.
[2]– معجم رجال الحدیث، ج 7، ص 223.
[3]– مجالس المؤمنین، ج 1، ص 344.
[4]– سفینه البحار، ج 2، ص 424.
[5]– مجالس المؤمنین، ج 1، ص 347.
برچسب ها: زراره بن اعین، حضرت امام باقر ، امام صادق، امام کاظم
عمّار یاسر مجذوب ولایت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام)
جابربن عبدالله انصاری، عاشق ولایت
قیس بن سعد بن عباده انصاری، استوار و جاودانه
ابان بن تغلب بن ریاح سعید البکری
کانال جامع دو نور در ایتا:
https://eitaa.com/twonoor
کانال جامع دو نور در تلگرام:
https://t.me/twonoor
