سلطة جنّيان بر مدّعيان/بخش اول

البتّه از حيث فعليّت، ممکن است الآن يک جنّ از يک انسان مورد نظر ما بالاتر باشد؛ ولي از لحاظ قوا، توانايي و استعداد، همة جنّيان از انسان‌ها ضعيف‌ترند. بنابراين حدّاکثر فعليّت يک جنّ، هميشه از حدّاکثر فعليّت يک انسان پايين‌تر است؛ البتّه اگر اين استعداد فعليّت پيدا کند.

بنابر روايات فراوان، جنّيان چون نمي‌توانسته‌اند بدون رسول باشند، همواره در ارتباط با همة انبيا بوده‌اند و آنها براي طرح سؤالات، رفع شکايات و اختلافات و ديگر کارها مرتّب به سراغ ايشان مي‌آمده‌اند. البتّه جنّيان به سبب بساطتي که دارند، عمرشان به طور طبيعي از انسان‌ها خيلي طولاني‌تر است. آيت‌الله بهجت(ره) مي‌فرمودند: در عالم جنّ اهل تسنّن وجود ندارد؛ چون تعدادي از جنّياني که روز غدير حضور داشته‌اند، هنوز زنده‌اند و جزئياتي را از آن روز به ياد دارند و نقل مي‌کنند که انسان‌ها نقل نکرده‌اند و در کتب نيامده است.

• 
  
  اين رابطه از کدام طرف برقرار مي‌شود؟

دربارة تأثيرگذاري اشاره کردم که علاوه بر امکان برقراري رابطة صحيح و غلط، جنّ و انس مي‌توانند بر هم اثرگذار باشند؛ امّا دربارة انسان کامل و انسان‌‌هاي قوي، مطلب به اين شکل نيست و فقط اين انسان‌ها  هستند كه اثرگذارند. تأثيرگذاري اشياء بر جسم انسان کامل تنها به اذن و اختيار او ممکن مي‌شود. اين مطلب بحث‌‌هاي جنبي ديگري دارد که در جاي خود طرح مي‌شود.

جنّ به علّت بساطت، رابطة قوي‌تري مي‌تواند برقرار کند؛ ولي در حالت اوّليه، خداوند اين قدرت را در او قرار نداده که بتواند در انسان تصرّف کند و خداوند اين راه تصرّف را باز نگذاشته است؛ جز اينکه به واسطة انسسان ديگري محقّق شود. جنّيان ضعيف‌تر از آن هستند که بتوانند در ضعيف‌ترين انسان‌ها اثر گذار شوند. جنّيان داراي کمال و اقوياي آنها که اصلاً دنبال چنين تأثيرگذاري‌هايي نيستند و بيشتر براي تعلّم سراغ انسان‌ها مي‌آيند. آنهايي هم که براي شقاوت و ضلالت سراغ انسان‌ها مي‌آيند باز قدرت تصرّف را ندارند. شياطين رانده شده مي‌توانند به طور مستقيم با انسان‌ها ارتباط برقرار کنند و حساب آنها از جنّيان جداست. جنّيان مَرَده(رانده شده) از طريق ديگر انسان‌ها مي‌توانند با بقيّه رابطه برقرار کنند.

• 
  
  اين رابطه چگونه آغاز مي‌شود؟

چون جنّيان امکان رفت و آمد راحت‌تري دارند، مي‌توانند از برخي اخبار به ظاهر غيبي که از طريق عادي زمان مي‌طلبد تا به شما برسد، مطّلع شوند. علاوه بر آن در ماجراي تخت بلقيس آمده که يکي از بزرگان و سرکردگان (عفاريت) جنّ در محضر سليمان(ع) گفت: قبل از اينکه از جايت بلند شوي آن را برايت مي‌آورم. زماني كه سليمان(ع) بر تخت مي‌نشست تا به امور مردم رسيدگي كند از صبح تا ظهر طول مي‌کشيد. در مقابل او آصف که بخشي از علم الکتاب را داشت و يکي از تابعان سليمان(ع) بود، مي‌گويد: به قدر چشم بر  هم زدني آن را بر
ايت خواهم آورد.8 آصف از خود سليمان(ع) پايين‌تر بود و چنين قدرتي داشت و امثال او در دربار سليمان(ع) فراوان بوده‌اند. تعبير مرحوم علّامه اين است که نگاه يعني، فوق سرعت نور و تبديل به انرژي که در اين حالت شيء در مبدأ معدوم شده و با علم به علل وجودي آن دوباره در مقصد به وجود مي‌آيد. سليمان(ع) هم تا نگاه کرد آن را ديد. برخلاف ما، قرآن بلافاصله در مسائل نظري گريزي به وادي عمل، عبرت و دنبالة کار مي‌زند. سليمان(ع) پس از اين ماجرا بي‌درنگ مي‌گويد: خدا اين صحنه را به من نشان داد تا مرا بيازمايد که اهل شکرم يا ناسپاسي؟9

در روايات آمده است كه، خداوند رحمت کند برادر ما آصف را که با دانستن تنها يک حرف از علم اعظم، عرش عظيم بلقيس را به قدر نگاه کردني جابه‌جا کرد. در اينجا قرآن يکي از سرکردگان و قدرتمندان جنّ را با يکي از انسان‌ها که بهره‌اي از علم الکتاب داشته، مقايسه کرده؛ يعني يک سرکرده را با انساني که عالي‌ترين نبوده، قياس کرده است.

در برقراري رابطه هم لازم است ميان دو طرف سنخيّت به وجود آيد. برخي اذکار، اوراد و ادعيه، انخلاع10 و ضعيف کردن توجّه به بدن، ميان فرد و جنّيان مؤمن سنخيّت ايجاد مي‌کند و او که به دنبال اين سنخيّت و به تصرّف درآوردن آنان نبوده، مي‌تواند از همراهي و ياري آنان که براي رهزني نيامده‌اند، بهره‌مند شود. اگر کسي دنبال اين تصرّفات باشد، دچار ابتلا خواهد شد. يک انسان مي‌تواند تا جايي پيش برود که از ياري ملأئك بالاتر و از آنها نيز بهره مند شود. براي نمونه مرحوم علّامه ماجرايي را
نقل مي‌کنند که در طول اشتغال به فلان ذکر و برنامه به هيچ رؤيت و مطلب حاشيه‌اي دقّت و به آنها که به تو وارد مي‌شوند، اعتنا نکن. در طول اشتغال ايشان به اذكاري، ظاهراً حوريّه‌اي سراغ ايشان مي‌آيد و هرچه جلوه‌گري مي‌کند، مرحوم علّامه اعتنا نمي‌کنند و او با رنجش مي‌رود و علّامه اين صحنة رنجيدن را تا مدّت‌ها در خاطر داشتند.

جنّ در عالم مثال نازل با انسان‌ها رابطه برقرار مي‌کند. در ملکوت اسفل اين رابطه خيلي به چشم مي‌آيد؛ ولي در ملکوت اعلي به همان اندازه رابطه با جنّ عادي است که الآن انسان‌ها با هم رابطه دارند. اين مطلب بحث مفصّلي است که مجال مفصّلي مي‌طلبد.
در مؤمنان اين رابطه خيلي مهم نيست؛ ولي وقتي جنّي با يک غيرمؤمن رابطه برقرار مي‌کند و خبرهايي به او مي‌دهد، براي اوخيلي شادي آفرين مي‌شود.

• 
  
  چرا جنّيان غير مؤمن به دنبال برقراري رابطه با انسان‌ها هستند؟

آنها به دنبال رهزني و گمراه کردن انسان‌ها و تابع خود ساختن افراد هستند. چون خدا اين راه را ساده قرار نداده، بايد اعمال و برنامه‌هاي پليدي را انجام بدهند تا بتوانند با انسان‌‌هاي ضعيف، سنخيّت پيدا کرده و رابطه برقرار کنند. به هر حال همان طور که ما انسان‌ها برقراري رابطه با جنّ را براي خود يک کمال مي‌دانيم، جنّيان هم برقراري رابطه با انسان‌ها و به تسخير درآوردن افراد را براي خود کمال مي‌دانند.
يک نکته را هم در اينجا ياد آور شوم که در دوران کودکي براي بسياري از انسان‌ها امکان برقراري رابطه به وجود مي‌آيد و بعضي آن را چشيده، دنبال مي‌کنند؛ ولي اکثراًٌ آن را فراموش مي‌کنند. البتّه برخي هم با آموزش، اين مطالب را مي‌آموزند و ادامه مي‌دهند و دنبال بعد از آن مي‌افتند؛ چون خبر‌هاي غيبي و مطالبي که از ديد بقيه پنهان است و تأثير گذاشتن در زندگي بقيه براي بروز و ظهور دشمني‌ها، براي آنها خيلي جاذبه دارد و مي‌خواهند خودشان را اشباع کنند.

ادامه دارد…

www.apocalypse.blogfa.com