نگشته لایـق دیـدار روی چـون مه تـو

& lt;P style=”TEXT-ALIGN: center; LINE-HEIGHT: 200%; MARGIN: 0in 0in 10pt; unicode-bidi: embed; DIRECTION: rtl; mso-margin-top-alt: auto; mso-margin-bottom-alt: auto” dir=rtl class=MsoNormal align=center>اَیا، مها، صنمی، که جان جملـه جهـانی

مـدام همدم مایی، رفیـق بخت جوانی

کجاست خاک درت ای همای دشت محبّت؟

که کحل دیده نمایم، بگیرم از تو نشانی

نگشته لایـق دیـدار روی چـون مه تـو

جهـان پر زجفا، زین سبب زدیده نهانی

به جان نازنین تو من خسته از فراق جمالت

شدم مها تو کجایی، که گَرد غم بنشانی؟

اسیر غربت خویشم، دچار غصّه و دردم

مرا چو بلبل عاشق به هر کجا چه پرانی؟

زباغ وصـل جهانی بریـده سوی تو آیم

بـگو به دوزخ هجران چرا مرا تو دوانی؟

همه به شوق لقایند و ما به عشق وصالیم

تـو باغبـان لقـایی هـزار بـهتر از آنـی

به پاس گریه «تائب»، ز راه لطـف و کرامت

بیا شبی به سرایش تـویی که شاه سرانی&lt ;/SPAN>

تائب سیستانی

http://asreshia.com