این خطبه از طرف حضرت امیرالمومنین(ع) در جواب کسانی ایراد شده که او را از سوءقصد و این که ناگهان کشته شود برحذر داشتند و محقق است که آن اشخاص امیرالمومنین(ع) را به درستی نشناخته بودند و اگر او را به درستی میشناختند و به خاطر میآوردند مردی که در جنگهای بدر و احد و جنگهای دیگر به تنهایی به جنگ دهها و حتی صدها تن میرفت از سوءقصد و این که ناگهان کشته شود بیم ندارد و مرگ برای یک چنان مرد موحد و متوکل و دلیر، یک پدیده عادی است و امیرالمومنین(ع) در جواب اشخاص، چنین گفت:
«محقق است که خداوند روی من سپری محکم قرار داده که مرا در دوره زندگی از هرگونه گزند حفظ مینماید.
اما اگر دوره زندگی من به سر آید و روز کوچ من فرا برسد آن سپر از روی من به کنار میرود و در آن روز ، تیری که به سوی من پرتاب گردد، به هدف خواهد نشست و زخمی که بر من وارد بیاید، بهبود نخواهد یافت.»