ابوحمزه ثمالی
ابوحمزه ثمالی: نامش ثابت و کنیه ابو صفیّه است. افتخار دارد که زمان چهار امام را درک کرده است (امام سجاد، امام باقر، امام صادق و بخشی از عصر امامت حضرت موسی بن جعفر (علیهم السلام)).
حضرت رضا (علیه السلام) به وی لقب لقمان (سلمان) عصر خودش را داده بود.
امام صادق (علیه السلام) به وی فرمودند:
«ای ابوحمزه، من هرگاه تو را می بینم، احساس راحتی و آرامش می کنم».
ابوبصیر می‌گوید: حضور امام صادق (علیه السلام) رسیدم، امام احوال ابوحمزه را از من جویا شد. گفتم: وقتی از او جدا شدم بیمار بود! اما صادق (علیه السلام) فرمود:
«وقتی به دیارت رفتی، سلام مرا به او ابلاغ کن و بگو که در ماه … و روز …. چشم از جهان فرو خواهد بست».
ابوبصیر می‌گوید:
از ایشان پرسیدم؛ آیا شیعیان شما با شما خواهند بود (در آخرت)؟
حضرت (علیه السلام) فرمودند:
«آری! به شرط اینکه از خدا بترسند و رهنمودهای پیامبر (صلی الله علیه و آله) را رعایت کنند و از گناه بپرهیزند، کسی که چنین باشد با ما و در رتبه ما خواهد بود.»
اگر وفات ابوحمزه در سال 149 باشد، یک سال از امامت حضرت کاظم (علیه السلام) را درک کرده است، چون شهادت امام صادق (علیه السلام) سال 148 بوده است. عده ای هم وفات ابوحمزه را سال ۱۵۰ نوشته اند.
ابوحمزه ثمالی، ابوبصیر،
عمّار یاسر مجذوب ولایت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام)
جابربن عبدالله انصاری، عاشق ولایت
