علی صالح آبادی
اشاره:
عصر حاضر را با عناوین مختلفی نامگذاری کرده اند. اصولا هر دوره از تاریخ با توجه به برجستگی ها و شاخصه هایی که دارد توصیف می شود.. در فرهنگ های دینی نیز ادوار و اکوار تاریخ از هم جدا شده و هر دوره نام خاص خود را پیدا کرده است.. حتی مکتب هایی که به فلسفه تاریخ پرداخته اند مانند مارکسیسم در مبحث ماتریالیسم تاریخی تاریخ را فصل بندی کرده و به هر دوره نام خاص خود را داده است…
فارغ از این عناوین آن چه برای توصیف عصر حاضر مناسبت دارد این است که این دوره را دوره سقوط اخلاق و معنویت و عصرتجدید سبعیت “مدرن ” بنامیم. روزگاری که انسان ها از یکدیگر سلب اعتماد نموده و ریشه تعاون و همیاری بشری در آن خشکیده است.
… نظری به جامعه خود بیندازیم… با کمال تاسف و علیرغم فرهنگ والا و غنی اسلامی که پیامبرش برای اخلاق و تعالی اخلاق مبعوث شده است شاهد رفتاری خود محور از جانب بسیاری از همین مردم هستیم..بیخ گوشمان اگر دوست و رفیق و همسایه ما از درد و ناراحتی قالب تهی کند حاضر نمی شویم بدون منت گذاشتن قدمی برداریم..
در اینجا تنها به شرح یک مقوله می پردازم و آن سنت خدایی قرض الحسنه است. سنتی که حکم الهی به آن تعلق گرفته و خداوند همه عالمیان جزای خیر آن را خود به عهده گرفته است. خود را به جای کسی نشانیده که نیازمند است و تقاضای قرض می کند.. فرموده درست مثل این است که شما به من قرض می دهید.. آیا روشن تر و واضح تر از این می شود و هم او که خالق عالم و آدم است وعده داده که چند برابر به شما باز می گردانم… اما چه شده که بسیاری از ما حاضر نیستیم این وعده حق را بپذیریم و با کمال بیرحمی آن هم در حق خودمان این همه را با چند تومان آن هم با عنوان کار مزد و عناوین دیگری که اکثرا کلاه شرعی است عوض می کنیم…
من نمی خواهم بگویم عده ای دانسته و آگاهانه ربا خواری می کنند اما آن چه مسلم است بر پول اضافه ای که از مقروض بیچاره می گیرند و از او طلب می کنند نمی توان عنوان دیگری داد.
آدم گرفتاری که در بد ترین شرایط درخواست قرض می کند و واقعا مضطر است اگر به او بگویند شما این پول را بگیر اما چند ماه دیگر باید فلان مبلغ به ما بدهی حتما می پذیرد چون چاره ای غیر از این ندارد.. بیچاره چه می تواند بکند.. این پول برای او به هر دلیل حیاتی است… جالب است که بعضی ها در همان زمان که پول را می دهند می گویند البته ما اهل ربا و نزول خوردن نیستیم.. پول را به مضاربه می دهیم.. بسیاری از آن ها از مضاربه فقط عنوان آن را یاد گرفته اند و شرایط آن را نمی دانند.. می دهند و پس از چند ماه اصل را با فرع دریافت می دارند و مقروض مسکین اگر سر ماه در پرداخت سود پول یک روز که سهل است یک ساعت هم دیر کند او را چنان تلفن پیچ می کنند که از زندگی سیر می شود.چنین است که برکت از زندگی ها رخت بر می بنددو تحلیل گران اقتصادی در مبانی و اصول عل
م الاقتصاد دنبال این علل این گرفتگی و پیدا کردن راه حل اقتصادی برای آن می گردند. هیچ یک به این مقوله توجهی ندارند و این گونه عوامل را غیر علمی قلمداد می کنند.
چرا حلاوت از زندگی بسیاری از ما رفته است ؟ آیا هیچ وقت به مراقبه و محاسبه نشسته ایم که فلان سود و بهمان پول که کسب کرده ایم تا چه اندازه حلال و طیب است ؟ آیا هیچ وقت به مضرات لقمه حرام آن قدر که به بهداشت آن فکر می کنیم فکر کرده ایم ؟ اگر لقمه غذایی از دست ما روی زمین بیفتد با این دلیل که آلوده به میکرب شده از خیر آن می گذریم اما به کنه حلال و یا حرام بودن غذایی که در ظروف چینی و شیک میل می کنیم هیچگاه فکر نمی کنیم…
متاسفانه خیلی از ما تصور می کنیم دیانت و شریعت خلاصه شده در نماز و روزه و حج و.. حال آن که اعمالی چون غیبت کردن ، لقمه حرام و شبهه خوردن ، پول مشکوک به ربا و رشوه گرفتن نیز ارتکاب حرام و سر پیچی از حکم خداوند است. دیانتی که یومن ببعض و یکفر ببعض باشد دین سوداگرانی است که حتی نان دین را به روز می خورند و از شریعت برای خود دکانی ساخته و در طمع سود جویی و مال اندوزی به نام دین مداری سر می کنند..
در جامعه ما آدم های بسیاری قربانی بهره و ربا شده اند.. چه آن ها که گرفته اند و چه کسانی که از سر ناچاری و لاعلاجی مجبور به پرداخت بهره های سنگین شده اندهریک به رنگی در این معامله باخته است. جالب است بسیاری از افراد که حتی اهل نماز هستند با این توجیه که پولمان را به مضاربه داده ایم و حلال و طیب است وارد این جرگه شده اند.. اگر شما به مضاربه سرمایه گذاری کرده اید چرا اگر یک روز ماهانه پولتان دیر شود آسمان را به زمین می دوزید و از در دکان و منزل شریک بیچاره تکان نمی خورید تا او را نقد کنید و بهره مضاربه اتان را از وی باز ستانید.. هیچ چیز زشت تر از کلاه شرعی گذاشتن نیست.. نوعی کلاهبرداری شریعتمدارانه ای است که امروز خیلی ها آن را وسیله مال اندوزی بدون زحمت برای خود کرده اند.. فکر می کنند با یک کلمه که بگویند مضاربه و اظهار نمایند ما اهل نزول خوردن نیستیم کارشان از نظر شرعی سکه می شود و مهر نزول خواری بر آن ها نمی خورد.. اینجا نخورد در قیامت تردید نداشته باشند که باید پاسخگو باشند.. حساب و کتاب الهی با فلان شخص و بهمان آدم که او را فریب می دهند فرق دارد.. او علیم بذات الصدور است و از غیب و شهادت عالم و آدم آگاه…
یکی از معضلات امروز جامعه ما همین نوع برداشت ها از دین و وسیله نمودن شریعت است.. باور کنید این نوع برداشت از دین مسیحیت را در قرون وسطا تبدیل به هیولایی آدمخوار نمود و آدمی چون لنین و مارکس را بر آن داشت تا با قاطعیت بگویند دین افیون توده هاست. قدر مسلم چنین دینی از افیون هم بد تر است..
از نزول خوارهای به ظاهر نماز طاعتی می گفتم.. چند روز پیش یکی از آن ها چنان مصیبتی سر یک بنده خدایی که سر موعد نتوانسته بود اصل و فرع را بپردازد در آورد که بیا و ببین.. پوستین دین به قول مرحوم شریعتی اگر وارونه شود ترسناک خواهد بود و این پوستین وارونه امروز به تن بسیاری از اهل دیانت ، البته دیانت آن چنانی پوشیده شده است.. بر علمای اعلام و حجج اسلام است که با تبیین هر چه بیشتر موضوع ربا جلو این گونه سوء استفاده ها از دین را بگیرند و اجازه ندهند عده ای با نام شریعت خون مردم را بمکند و شیره جان و اندک اندوخته زندگی اشان را بالا بکشند….
نکته: ربا قرض الحسنه اخلاق ربا خواری رشوه نزول لقمه حرام کلاه شرعی
منبع: www.daavar.com < /SPAN>30/1/84
www.porsojoo.info
