یکی از بزرگ‌ترین آرزوهایی که از دوران خردسالی ملکه ذهن کودکان و نوجوانان می‌شود، داشتن صدای خوش است، صدای خوشی که دو راه را پیش روی صاحب خود قرار می‌دهد، موسیقی و آواز یا قاری قرآن شدن، گمشده این گزارش راه‌های قاری بین‌المللی شدن است.
مجموعه گزارش‌های «چگونه قاری بین‌المللی شویم» حاصل مصاحبه‌‌ها و مشاوره‌های گوناگون با اساتید مجرب علم قرائت قرآن کریم است و در آن سعی شده است تا تمام جزئیاتی که برای قاری بین‌المللی قرآن کریم شدن لازم است، معرفی شود و از طریق آن افرادی که خواهان طی طریق در این مسیر هستند، نقشه راهی داشته باشند.
رویاهایی که همیشه همراه هستند
برای شروع هر کاری باید درون مایه همان کار از دوران کودکی در درون فرد باشد، رویاهای زیبای کودکی و نوجوانی چیزی است که رسیدن به آنها سال‌ها در خودآگاه و ناخودآگاه انسان وجود دارد و با گذشت سال‌ها و حتی در دوران کهن‌سالی نیز سودای رسیدن به این آرزوها از ذهن انسان بیرون نمی‌رود، مگر با تجربه حداقل یک باره آن و برای لحظاتی با آن خوش بودن.
وجود برنامه‌ریزی، کمی هم پشتکار و البته مقداری امید چیزهایی هستند که داشتن‌شان می‌تواند راه بسیار زیادی از تحقق آرزوهای دوران کودکی و نوجوانی را مهیا کند، همان چیزهایی که روان‌شناسان نیز بر آن تأکید دارند.
بی‌شک اگر مهندس شدن، معلم شدن، پزشک و خلبان شدن را از آرشیو ذهن کودکان حذف کنیم، یکی از بزرگ‌ترین آرزوهایی که از دوران خردسالی ملکه ذهن این شکوفه‌های زندگی می‌شود، داشتن صدای خوش است؛ نشان به آن نشان که هر کودک و نوجوان ایرانی به محض ورود به یک سالن خالی و جایی که ظرفیت «اکو» دادن به صدا را در خود داشته باشد -مانند حمام- می‌زند زیر آواز و انداختن صدا در سر خود تا شاید استعدادهای داشته و نداشته‌اش را به گوش اهالی خانه و به خصوص پدر و مادر برساند و برای چاره‌اندیشی‌شان جهت شکوفا کردن استعدادهای دلبندشان کاری انجام دهند.
دو راه پیش روی کودکان خوش صدا
در بین این کودکان و نوجوانانی که داشتن صدای خوش انتهای آرزوی‌شان است و بر بالای مناره‌های خیال اسم و رسمی هم برای خود دست و پا کرده‌اند، عده‌ای می‌خواهند این داشته را در راه موسیقی و آواز خرج کنند و عده‌ای دیگر نیز در راه تلاوت قرآن کریم می‌روند، به اینکه درصد کدام یک از این‌ها بیشتر است، کاری نداریم؛ چرا که نگفته هویداست، اما افرادی که راه دوم را در پیش دیدگان ذهن خود قرار می‌دهند با یک تیر دو نشان می‌زنند، هم به آرزوی دنیوی خود می‌رسند و هم لیست اندوخته‌های آخرت خود را کامل می‌کنند.
گروه اول را به حال خود رها و رسیدگی به امور آنها را به سرویس‌های هنری‌تر واگذار می‌کنیم و بیشتر خود را درگیر گروه دوم که سودای قاری قرآن شدن آن هم نه معمولی بلکه بین‌المللی را در قاب خیال خود نقش‌بندی کرده‌اند، می‌کنیم. راستی به
نظر شما تعداد این افراد در جامعه چند درصد است؟
راهی که به دلخوشی به زمزمه نوای نور ختم می‌شود
مطمئناً کودکانی که در دوران کودکی و در مدرسه همیشه نفر اول برای تلاوت قرآن کریم مراسم صبحگاهی بوده‌اند، در صف اول گروه دوم هستند. استعدادهایی بالقوه که نداشتن برنامه‌ریزی، پشتکار و امید، آنها را از رسیدن به شاهراه حامل کلام وحی شدن باز داشته است و به جای قرائت در کرسی‌های کشوری تلاوت قرآن کریم، دنبال زندگی خود را گرفته‌اند و به این قانع شده‌اند که دل خوش به شنیدن نوای ملکوتی عبدالباسط‌ها، المنشاوی‌ها و یا حتی کریم منصوری‌ها باشند و هر از گاهی هم اگر مشکلات زندگی دل و دماغی برایشان باقی گذاشته باشد، همگام با آنها به زمزمه آن آیات بپردازند.
به راستی تا حالا پیش خود فکر کرده‌ایم که راه یک قاری بین‌المللی شدن از چه مسیری می‌گذرد؟ یا برای اینکه بتوانیم به درجه رفیع قاری قرآن شدن از نوع بین‌المللی نائل شویم باید چه کار کنیم؟ از چه مسیری وارد شویم؟ راه میانبری برای ما که همیشه دنبال سهل‌الوصول‌ترین راه‌ها بوده‌ایم هم وجود دارد؟ چه اصولی را باید بیشتر و چه اصولی را کمتر مراعات کنیم؟ و اصلاً چند سال طول می‌کشد تا بتوانیم در قاموس یک قاری بین‌المللی، تکیه بزنیم بر کرسی‌های تلاوت و از این شهر به آن شهر در راه ترویج کلام وحی نوای نور را از نای جان به گوش تشنگان برسانیم.
عده‌ای بر این باورند که قاری قرآن شدن به اندازه‌ای سخت و طاقت‌فرساست که حتی نفس کشیدن را نیز تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد. شاید به زعم بسیاری نفس کشیدن ساده‌ترین و راحت‌ترین کار در سراسر زندگی یک فرد باشد، اما اگر همین افرادی که این کار را کاری ساده می‌دانند، می‌دانستند نفس کشیدن و تنفس کردن نیز دارای اصولی است و یکی از اثرگذارترین اصول برای داشتن صدایی خوش است، ارزش دم و بازدم‌هایی که تاکنون به آن توجهی نکرد‌ه‌اند را بیشتر می‌دانستند، ولو اینکه این دم و بازدم‌ها در هوای خالی از هوای پاک باشد.
رویاهای کودکی را به کناری می‌گذاریم و راه حقیقت و واقعیت در پیش می‌گیرم تا برای نخستین بار سوژه «چگونه قاری بین‌المللی شویم؟» را با استفاده از نظرات قاریان
بین‌المللی و پیشکسوتان جامعه قرآنی تدوین کرده و به سولات اساسی این عرصه پاسخ گفته شود، باشد که راهنمایی برای علاقه‌مندان به حضور و درخشش در محافل و مسابقات قرآن باشد.
توکل اولین راه ورود به عرصه قاری قرآن شدن
اولین مرحله برای ورود به عرصه قاری قرآن شدن نقطه مشترک تمام کارشناسان این عرصه است، «توکل»؛ در واقع زنجیر و حلقه اتصال راه نسبتاً سخت و دشوار قاری قرآن شدن است؛ هر چقدر این گام اساسی و مهم، بلند و باقوت قلب برداشته شود، دسترسی به نتیجه نیز به همان مقدار شیرین و البته راحت‌تر خواهد بود.
اما توکل که اولین درب از درب‌های چندگانه ورود به این عرصه معرفی شده است به چه معناست؟ و یا مگر می‌شود کسی که نیت و آرزوی قاری قرآن ش
دن را در سر داشته باشد، توکل بر خداوند متعال را فراموش کرده باشد، واقعیت این است که در دنیای صفر و یک نمی‌توان در مورد هیچ چیزی به قطعیت سخن گفت و با یقین چیزی را اعلام کرد؛ بنابراین، این امر نیز امر محالی نخواهد بود.
بدون توکل پیشرفت‌ها مقطعی خواهد بود
از تمام حواشی که عبور کنیم به اصل کلمه توکل خواهیم رسید و این که این توکل که چراغ راه همه راه‌ها عنوان شده است به چه معناست؛ توکل در لغت معنایی جز تکیه کردن و اعتماد کردن ندارد، اعتماد به ذات باریتعالی از مهم‌ترین خصوصیات قاریان قرآن است و به همین دلیل است که به عنوان راه ورود به آن معرفی شده است، اگر فردی بخواهد قاری قرآن شود و مرحله توکل را از برنامه‌ریزی خود حذف کند، به هیچ پیشرفتی در آن زمینه نخواهد رسید، اگر پیشرفتی هم حاصل شود، مقطعی است و به دور از ماندگاری خواهد بود.
توکل در قرآن کریم نیز از جمله واژه‌های مهم معرفی شده است و گواه آن نیز تعداد تکرار آن در قرآن است، این واژه و مشتقات آن در قرآن کریم ۷۰ مرتبه در ۲۹ سوره و در ۶۱ آیه آمده است. از جمله آیات معروف در این باب، آیه سه سوره مبارکه «طلاق» است، که خداوند در آن می‌فرماید: «هرکه برخدای خود اعتماد و توکل کند، وی او را بس است». «وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا».
خبرگزاری ایکنا www.iqna.ir
