آثار سوء تاخیر در ازدواج دختران

 به هر حال این یك مشكل جدّی و دامنگیر در جامعه ما است، كه باید ریشه‌یابی و مشكل گشایی كرد. در نگاه اوّل، علّت اصلی مشكلات این است كه جامعه، هنوز از اسلام ناب محمّدی فاصله زیادی دارد. دریغا! كه هنوز چهره اسلام، در بسیاری از مسائل پشت پرده مانده است. و پرده‌های جهل، خرافات و آداب و رسوم جاهلی جلوی خورشید درخشان اسلام را گرفته است. اگر در ازدواج، اسلام معیار و ملاك بود، اكثر یا همه این مشكلات وجود نداشت. مگر نشنیده‌ایم كه پیامبر بزرگوار اسلام(ص) در یك جلسه و در عرض چند دقیقه، تمام مراحل یك ازدواج از قبیل: خواستگاری، تعیین مهریه، خواندن عقد و… را اجرا فرمود و دست زن و شوهر را به هم داده و روانه منزلشان می‌كردند؟!

*علت های مهم دیگر:

1. از علل و ریشه‌های دیگر این مشكل، خود ما و خانواده‌ها هستند، چرا كه اگر از همان زمان و در سن مناسب ازدواج به فكر بودیم، دیگر بعد از این‌كه كار از كار گذشت و سن بالا رفت، دچار مشكل نمی‌شدیم.

راه چاره:

واقعیّت این است كه خود دختر و خانواده‌اش باید در امر ازدواج و انتخاب همسر سهیم باشند. در تاریخ صدر اسلام نقل شده است كسانی كه دختر دم بخت داشتند، در حضور پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ و در مسجد به صورت علنی برای عموم مطرح می‌كردند و هیچ گونه عیب و ایرادی هم نداشت. شاید امروزه دیگر نتوان به صورت علنی مطرح كرد، امّا می‌توان به صورت غیر مستقیم و با راهكارهایی مسئله را بیان كرد. مثلاً از فردی متدیّن و رازدار خواست كه مسأله را به فرد مورد نظر و به شكل غیر مستقیم بیان نماید.

2. تعلل و ایده آل گرایی برخی خانواده ها و خصوصاً خود دختران باعث می شوند تا موقعیت ها را از دست بدهند. بعضی مواقع افكاری مانند: «شاید خواستگار مناسبتر و ایده آل برایم بیاید!»، «شاید خواستگاری از طبقه بالا و فرهنگی، پولدار و با تحصیلات بالا برایم بیاید!» و… باعث می شود خواستگار كنونی را كه تا حدودی با شرایط همخوانی دارد، رد كند.

* چاره کار:

باید خود دختر و خانواده اش، واقعیت گرا باشند. خود را آن گونه كه هست قبول كند و فردی را كه معیارها و شرایط اصلی ازدواج دارد و تقریباً شبیه خود و از طبقه خود است، به خواستگاری او آمده، رد نكند.

*اكنون چه باید كرد؟

اوّل این‌كه در جامعه فرهنگ سازی كرده و دستورات اصیل اسلام عملی شود. سطح توقعات پایین آورده شود و شرایط ازدواج سخت گرفته نشود.

دوّم این‌كه تك تك ما باید ایمان خود را تقویت كنیم، چرا كه اگر كسی ایمانش قوی باشد و به امدادهای الهی ـ كه خود خداوند وعده داده است ـ امیدوار و اطمینان داشته باشد، دیگر از ازدواج به علّت فقر كناره‌گیری نمی‌كند. چرا كه خداوند فرموده است: «وَ أنْكِحُوا الْایامی مِنْكُمْ… إنْ یَكُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِم اللهُ مِن فَضْلِهِ؛ جوانان بدون همسر را همسر دهید… اگر فقیر باشند خداوند به فضل و رحمت خود، آنان را غنی و بی‌نیاز می‌كند.»[1] و پیامبر اكرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ در تأیید این آیه می‌فرماید: «كسی كه ازدواجش را از ترس فقر و ناداری ترك كند همانا به خداوند گمان بد برده است».[2] این فقط وعده نیست؛ چرا كه در زندگی روزمره، افراد بسیار زیادی را كه فقیر بودند و بعد از ازدواج از لطف الهی تمكّن مالی پیدا كرده‌اند، را می‌بینیم.

سوم: اقدام بزرگترها و افراد خیّر، برای آشنایی دختر و پسر و همسریابی آنها و ك
مك خداپسندانه در این راه:

یكی از بهترین عبادات و كارهایی كه موجب خشنودی خداوند می‌شود و در سعادت دنیا و آخرت انسان نقش دارد، «وساطت در امر ازدواج و فراهم كردن مقدّمات و اسباب تشكیل خانواده جوانان» ‌است.[3] چرا كه پیامبر اكرم ـ صلی الله علیه و آله ـ می‌فرماید: «… خداوند به كسی كه برای ازدواج دیگران اقدام نماید، برای هر قدمی كه بردارد و هر كلمه‌ای كه بگوید، اجر و ثواب عبادت یك سال كه روزها روزه‌دار باشد و شب‌ها نماز بخواند، به او عطا می‌فرماید».[4]

پس لازم است افرادی در این راه خیر، قدم در راه اقدامات خداپسندانه بردارند و هیچ ترسی به دل راه ندهند. البته در بعضی شهرها از جمله قم، مؤسساتی بدین منظور تأسیس شده است كه اقدامات خوب و خداپسندانه‌ای در زمینه مشاوره و آموزش شیوه‌های همسرداری و خانه‌داری و كمك در همسریابی و آشنایی دختر و پسر دارند. 

*راهكارها و توصیه‌های عملی بعد از بروز مشكل:

1. امید به لطف و گشایش‌های الهی داشته باشید و در این راه از دعا و نذر و نیاز به درگاه الهی دریغ نفرمایید.

2. توسّل به ائمه اطهار ـ علیهم السّلام ـ داشته باشید و آنها را واسطه قرار دهید، چه بسا كسانی كه حاجاتشان را در امر ازدواج، از حضرت فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ گرفته‌اند.

3. تلاش بیشتر و روزافزون برای شكوفایی استعدادها و توانایی‌های خود و یادگیری فنون و هنرهای مختلف و پر كردن اوقات فراغت داشته باشید. دخترانی كه شایستگی های لازم در زمینه های اخلاقی، اجتماعی، مهارت های زندگی و امتیازات ویژه دیگر در جامعه كسب می كنند، نسبت به دیگر دختران خواهان بیشتری دارند.

4. نیكو كردن اخلاق حسنه و خوش برخورد بودن در محیط اطراف به خصوص خانه با اهل منزل با كمال متانت و گذشت و فداكاری رفتار كرده، به آنها كمك نمایید.

5. صبور و بردبار باشید؛ چرا كه صبر و شكیبایی كلید معنویات و گشایش‌ نعمت‌ها و الطاف الهی است.

6. توجّه به ضعف‌ها و خصلت‌های ناپسند خود و رفع آنها؛ چه بسا به دلیل وجود یك صفت بد یا یك رذیله اخلاقی و رفتاری در ما، خداوند نعمتی و یا لطفی را از ما دور كند.

7. توجه نكردن به حرف و حدیث های مردم و برخورد كردن با آنها به صورت سعه صدر و گذشت از آنها با كمال بزرگواری.

8. حضور در جمع ها با شركت كردن در مجالس مذهبی- فرهنگی- هنری و… و نشان دادن توانمندی های و كمالات روحی و اخلاقی خود.

9. سفارش مستقیم یا غیر مستقیم به یك مؤسسه یا افراد دلسوز و مورد اعتماد.

10. توجه به این مطلب كه دنیا به آخر نرسیده و اساساً هدف اصلی و نهایی زندگی كه ازدواج كردن نیست. با ازدواج نكردن نیز می توان با آن اهداف متعالی دست یافت.

11. اگر سن خیلی بالا رفته و احساس می شود كه دیگر خواستگار ازدواج نكرده به سراغش نمی آید، بهترین گزینه این است كه به یك مرد زن از دست داده ولی مناسب و متدین جواب بلی بدهد.

12. در نظر داشته باشید كه در جامعه هستند جوانان مناسبی كه به هر دلیلی مثل شما هنوز هم ازدواج نكرده اند و دنبال مورد مناسبند.

حرف آخر این كه: توجه به امتحانات و آزمایش های الهی داشته باشیم مبادا با بی صبری، اجر خود را از دست داده و مشكلات را بیشتر نماییم، ضمن اینكه خداوند متعال كسانی را كه به هر جهت اسباب و امكانات ازدواجشان فراهم نشده و نتوانسته‌اند ازدواج كنند، دستور داده كه تقوی و پاكدامنی پیشه كنند تا خداوند از فضل خود آنان را بی‌نیاز گرداند. «وَلْیَسْتَعْفِفِ الَّذینَ لا یَجِدُونَ نِكاحاً حَتّی یُغْنِیَهُم اللهُ مِنْ فَضْلِهِ»[6]. پس آنچه كه در زندگی در درجه اول اهمیّت دارد، بندگی و اطاعت خداوند و حفظ پاكدامنی و عفّت است.

منابع:

1. تشكیل خانواده در اسلام، دكتر علی قائمی، ا
نتشارات امیری، 1373.

2. انتخاب همسر، ابراهیم امینی، سازمان تبلیغات اسلامی، 1372.

3. همسران، زندگی الگوی بالندگی، احمد لقمانی، انتشارات عطر سعادت، 1380.

پی نوشت:

[1]. نور/32.

[2]. حرّ عاملی، محمدحسن، وسائل الشیعه، تهران، مكتبه الاسلامیه، 1384 هـ.ق، ج14، ص24.

[3]. مظاهری، علی اكبر، جوانان و انتخاب همسر، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1375، ص 96.

[4]. وسائل الشیعه، همان، ج14، ص 27.

[6]. نور/33.