منهال قصّاب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است:
چون جوان با ايمانى قرآن را تلاوت كند، قرآن با گوشت و خون او بياميزد و خداوند او را با فرشتگانى كه سفير حضرت حقّند و بزرگوار و نيكوكارند همراه كند، و قرآن در روز قيامت از رفتن او در آتش جهنّم جلوگيرى مى كند و مى گويد:
پروردگارا! هر خدمتكارى به جز خادم من دستمزد خويش را گرفته است، پس گراميترين بخششهاى خود را بر او ارزانى دار، پس خداوند دو جامه از جامه هاى بهشتى بر اندام او مى پوشاند، و تاج كرامت بر سر او نهاده مى شد،آنگاه به قرآن خطاب مى شود كه: آيا تو را به خاطر اين جوان خشنود ساختيم؟
و قرآن در پاسخ مى گويد: پروردگارا! من بيش از اين (از رحمت تو) در باره او آرزو داشتم، پس امان نامه اى را به دست راست، و منشور جاودانگى او در بهشت در دست چپ او قرار مى دهند، وارد بهشت مى شود و به او گفته مى شود: بخوان و يك درجه بالا برو،
و به قرآن خطاب مى شود: آيا او را به پاداشى كه مى خواستى نواختيم، و تو را از اين موهبت خشنود ساختيم؟
قرآن در پاسخ مى گويد: آرى اى خداوندگار من!
امام عليه السّلام فرمود: كسى كه آن را زياد بخواند، و علي رغم سختيهايى كه دارد (قرآن) را به خاطر بسپارد، خداوند دو بار اين پاداش را به او عنايت فرمايد.
پی نوشت: پاداش نيكيها و كيفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال، ص: ۲۶۴ .
منبع: افکار
http://aghigh.ir
