شرکت

شرکت (Company) به اجتماع دو یا چند نفر به قصد شراکت، که هر یک امکاناتی را با خود به درون اجتماع آورده اند و فعالیت مشترکی انجام می دهند و هدف آن ها از این اجتماع کسب سود و تقسیم آن بین شرکا است، می گویند. به هر یک از افراد تشکیل دهنده ی شرکت شریک می گویند. در قانون تجارت از شرکت تعریف واضحی نیامده است اما در قانون مدنی شرکت چنین تعریف شده است:

اجتماع حقوق مالکانه متعدد در شئ واحد به نحو اشاعه.

واحد اقتصادی

واحدهای اقتصادی (Economic Units) مؤسساتی هستند که با ترکیب عوامل مختلف اقتصادی به دنبال کسب منفعت برای مالکین خود هستند. طبقه بندی واحدهای اقتصادی به شکل زیر است:

·      از نظر مالکیت

1.    واحدهای عمومی: این واحدها یا مستقیما یا غیر مستقیم در مالکیت دولت قرار دارند؛ مانند سازمان تأمین اجتماعی.

2.    واحدهای تعاونی: واحدهایی هستند که برای رفع احتیاجات و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضای آن به وجود می آیند و در مالکیت اعضاء هستند؛ مانند شرکت های تعاونی.

3.    واحدهای خصوصی: این واحدها به بخش عمومی ارتباط ندارند در مالکیت یک یا چند نفر هستند؛ مانند فروشگاه ها.

·      از نظر هدف فعالیت

1.    واحدهای غیر انتفاعی: هدف از تشکیل این واحدها کسب سود و منفعت مادی نیست. هدف این شرکت ها قدم برداشتن در راستای منافع جامعه است؛ مانند مدارس غیر انتفاعی.

2.    واحدهای انتفاعی: هدف از تشکیل این واحدها کسب سود و منفعت مادی است؛ مانند شرکت ها.

واحدهای انتفاعی خود به دو دسته ی کلی تقسیم می شوند:

الف. واحدهای تجاری انتفاعی که افراد یا مؤسساتی هستند که به قصد کسب سود به عملیات تجاری می پردازند؛ مانند تجار.

ب. واحدهای غیر تجاری انتفاعی که اشخاص یا مؤسساتی هستند که به قصد تحصیل سود به عملیات غیر تجاری اشتغال دارند؛ مانند دفاتر حقوقی یا دفاتر حسابرسی.

·      از نظر نوع فعالیت

واحدهای خدماتی: مؤسساتی هستند که خدمات به مردم ارائه می کنند و عموما در قبال خدماتی که ارائه می دهند منفعت کسب می کنند؛ مانند بانک ها.

واحدهای بازرگانی: این مؤسسات به خرید و فروش کالاها، مواد خام و یا فرآورده ها اشتغال دارند؛ مانند فروشگاه ها.

واحدهای تولیدی: این بنگاه ها به ساخت کالاهای اقتصادی با استفاده از عوامل تولید می پردازند؛ مانند کارگاه ها.

·      از نظر تعداد مالک

واحدهای انفرادی: این واحدها به یک نفر تعلق دارند؛ مانند مغازه ها.

واحدهای غیر انفرادی: این واحدها به چند نفر شریک تعلق دارد. افراد با سرمایه گذاری در کنار همدیگر این مؤسسات را تشکیل می دهند؛ مانند شرکت ها.

از نظر قانون اشخاص به دو دسته تقسیم می شوند.

1.    اشخاص حقیقی: هر انسان یا هر کسی که دارای ذات طبیعی است، از نظر قانون شخص حقیقی نام دارد.

2.    اشخاص حقوقی: اشخاص حقوقی دارای ذات قانونی هستند و وجودشان فرضی است. این وجود فرضی به موجب قانون دارای شخصیت خاص و مستقل است و هیچ گونه ارتباطی با شخصیت تشکیل دهنده خود ندارد. مانند شرکت ها.

عناصر تشکیل دهنده شرکت

همکاری دو یا چند نفر

1.    آوردن حصه یا سهم الشرکه یا سرمایه ی مناسب (آوردن نقدی و غیر نقدی)

2.    ماهیت حقوقی شرکت

3.    طرز تقسیم سود و زیان

مراحل ثبت شرکت ها

کلیه ی شرکت ها باید در اداره ی ثبت شرکت ها و مؤسسات غیر تجاری به ثبت برسند.

مرحله اول

با توجه به نوع شرکت ها، مدیران آن ها باید مدارک لازم را تسلیم مرجع ثبت شرکت ها نمایند. برای تشکیل شرکت باید قراردادی بین افراد تشکیل دهنده ی آن منعقد شود. در این قرارداد، روابط همکاری بین افراد آن، قصد تشکیل، موضوع مشارکت، و اختصاص مبلغی به عنوان سرمایه درج می شود. این قرارداد اساس نامه یا شرکت نامه نامیده می شود.</SPAN& gt;

مرحله دوم

·      انتخاب چهار نام پیشنهادی برای شرکت.

تکمیل فرم تعیین نام و ارائه به قسمت مربوطه

تذکر: موارد ذیل در تعیین نام رعایت گردد

1.    اسامی پیشنهادی سابقه ثبت نداشته باشد

2.    & lt;SPAN dir=rtl>از نام و نام خانوادگی و اسامی خاص استفاده نگردد

3.    دارای معنا و مفهوم باشد و با فرهنگ اسلامی مطابقت داشته باشد

4.    لاتین نباشد

5.    عدد نباشد

6.    مفرد (از دو کلمه کمتر نباشد)

7.    از کلماتی نظیر ایران – جهان – شاهد – شهید  – مرکز – بنیاد – سازمان – اسامی متبرکه –آزاده – جانباز – بهزیست – نظام – انتظام – دادگستر – موزه – تکنیک – الکترو – خدمات خودروئی- تکنولوژی- مختصات کامپیوتری – پلی – پاریز – اینترنت – کارگشا – چند منظور- گمرک – پاستور -هیمالیا – بوف – آی تک – کیش – نیرو انسانی استفاده نگردد.

8.    از فرهنگ لغات فارسی استفاده و در صورتی که نام پیشنهادی متداول نمی باشد  تصویری از مستند ضمیمه گردد.

·      پرداخت مبلغی به حساب اداره ی ثبت شرکت ها بابت هزینه تعیین نام با این توضیح که شرکت های تعاونی و موسسات از پرداخت هزینه معاف می باشد.

·      دریافت پاسخ تعیین نام از طریق سایت بخش پاسخ تعیین نام ثبت شرکت ها.

مرحله سوم</SPAN&gt ;

·      تکمیل یک نسخه اساسنامه و یک برگ از اظهارنامه با مداد و ارائه به قسمت تاسیس جهت کنترل و رفع ایرادات آن ها.

·      تکمیل نهائی کلیه نسخه های اساسنامه اظهارنامه پس از کنترل و گرفتن امضا از سهامداران و بازرسین زیر تمام صفحات اساسنامه و اظهارنامه و صورتجلسات ضمیمه اساسنامه.

0D;

مرحله چهارم

شخصی که برای تأسیس شرکت مراجعه کرده است باید پس از انتخاب یکی از نام های پیشنهادی، برای گرفتن نامه معرفی به بانک برای افتتاح حساب به قسمت تأسیس مراجعه کند و پس از واریز مبلغ سرمایه اولیه شرکت گواهی بانک را اخذ و با سایر مدارک تکمیل شده به قسمت تاسیس ارائه نماید.

تذکر: نام های تأیید شده از تهران از تاریخ تأیید به مدت سه ماه اعتبار دارند. اگر شرکت در این مدت ثبت نشود نامه تأیید شده ساقط اعتبار می شود در صورتی که بع

د از این تاریخ شرکت برای تأسیس شرکت دوباره اقدام نماید باید بعد از پرداخت هزینه تعیین نام، نام تائید شده را جهت تمدید تحویل قسمت تعیین نام ثبت شرکت ها نماید.

مرحله پنجم

پرونده تشکیل شده توسط مسئول کنترل خوانده شده و در صورت کامل و صحیح بودن آن در دفتر اندیکاتور ثبت می شود و شخص برای پرداخت حق الثبت به حسابداری مراجعه و بعد برای ورود اطلاعات در سیستم برون سازمانی به متصدی تحویل داده می شود و پس از ورود اطلاعات متقاضی باید تمام موارد وارده را دقیق کنترل کند و زیر نسخه را امضاء کند.

تذکر: بعد از تأیید اطلاعات توسط شخص متقاضی هیچ گونه تغییری در اطلاعات شرکت اصلاح، حذف یا اضافه نمی شود. متقاضی برای تغییر در مشخصات شرکت پس از ثبت شرکت باید توسط صورتجلسه قانونی درخواست تغییر نماید.

مرحله ششم

ارسال اطلاعات پرونده از سیستم برون سازمانی به سیستم درون سازمانی و کنترل موارد وارده شده در سیستم با پرونده تشکیل شده توسط کارشناس ثبت شرکت ها صورت می گیرد. در صورتی که اطلاعات فاقد اشکال باشد انجام مراحل مورد نیاز در سیستم درون سازمانی توسط کارشناس تاسیس تا اختصاص شماره ثبت به شرکت و صدور پیش نویس آگهی تاسیس توسط مسئول ثبت شرکت ها انجام می گیرد.

مرحله هفتم

ثبت شرکت در دفتر ثبت شرکت ها زیر شماره ثبت اختصاص یافته به شرکت در سیستم و مراجعه کلیه اعضای هیأت مدیره شرکت یا وکیل رسمی ایشان ( با کارت شناسائی ) جهت امضاء زیر دفتر.

مرحله هشتم

صدور آگهی تاسیس و ارجاع پرونده به قسمت دفتر اندیکاتور جهت ثبت آگهی در دفتر مذکور که

پس از ثبت آگهی در دفتر اندیکاتور مسئول مربوطه یک نسخه از مدارک (اعم از اساسنامه – اظهار نامه و صورت جلسات) تحویل متقاضی می نماید و نسخه های آگهی مربوطه به ارشاد (جهت معرفی به دفتر روزنامه محلی ودرج  آگهی در روزنامه) بانک – شرکت و روزنامه رسمی (جهت ارسال به روزنامه رسمی) به متقاضی تحویل می گردد.

بدیهی است در صورت عدم مراجعه به موقع متقاضی به مراجع اعلام شده (خصوصا روزنامه رسمی) و عدم درج آگهی در روزنامه اعتبار شرکت متزلزل می باشد و واحد ثبت شرکت ها و دفتر پستی هیچ گونه تعهدی در قبال عدم درج آگهی صادره دارا نمی باشد.

توجــــه کنید که

بر طبق ماده&nbs

p; 48  قانون مالیات های مستقیم مراجعه به دارایی جهت پرداخت دو در هزار سرمایه اولیه شرکت بابت حق  تمبر الزامی است و پلمپ دفاتر شرکت ظرف یک ماه از تاریخ ثبت شرکت الزامی است.

انواع شرکت های تجاری

طبق ماده 20 قانون تجارت شرکت های تجاری به هفت قسم زیر تقسیم می شوند:

1.     شرکت تضامنی

این شرکت دارای حداقل 2 شریک ضامن است. هر یک از آن دو شریک مسئول پرداخت تمام طلب شرکت هستند و مسئولیت آن ها محدود به سرمایه آن ها نیست. هرگاه طلبکاران شرکت نتوانند با مراجعه به شرکت طلب خود را وصول کنند می توانند بعد از انحلال شرکت به یکی از شرکا مراجعه کنند و شریک نیز باید از دارایی خود طلب طلبکار را پرداخت کند.

2.     شرکت تعاونی تولید و مصرف

شرکت های تعاونی

الزاما تجاری نیستند بلکه فقط اگر موضوع فعالیت آن ها تجاری باشد، شرکت تجاری محسوب می شوند.

3.     شرکت سهامی

شرکت های سهامی خود به دو دسته تقسیم می شوند:

·         شرکت سهامی خاص

این شرکت باید حداقل سه شریک داشته باشد و هر یک از سهامداران شرکت دارای اوراق سهام هستند و نه اینکه سهم الشرکه داشته باشند. در این نوع شرکت سرمایه به سهام تقسیم شده و هر یک از شرکا مالک تعدادی از این سهام است. در این شرکت مسئولیت شرکا محدود به مقدار سهام آن هاست. مؤسسان شرکت یعنی شرکای اولیه نمی توانند با پذیره نویسی و مراجعه به عموم مردم سرمایه ی شرکت را تأمین کنند و تمام سرمایه باید توسط خودشان تأمین شود.

·         شرکت سهامی عام

شرکت سهامی عام مانند شرکت سهامی خاص است و دو تفاوت آن ها با هم این است که سهامداران باید حداقل پنج نفر باشند؛ و مؤسسان شرکت می توانند با پذیره نویسی و مراجعه به عموم سرمایه اولیه شرکت را تأمین کنند.

4.     شرکت مختلط غیر سهامی

این شرکت ترکیبی از شرکت تضامنی و شرکت با مسئولیت محدود است. یعنی یک یا چند نفر از شرکا دارای مسئولیت تضامنی و تعدادی دیگر دارای مسئولیت محدود به آورده خود هستند. البته شرکایی که دارای مسئولیت محدود هستند به عنوان شریک نه حق اداره کردن شرکت را دارند نه این موضوع جزء وظایف آن ها شمار می رود.

5.     شرکت مختلط سهامی

این نوع شرکت ترکیبی از شرکت تضامنی و شرکت سهامی خاص است. یعنی یک یا چند نفر از شرکا دارای مسئولیت محدودند و عده ای دیگر مسئولیت محدود به سرمایه دارند. تفاوت این شرکت با شرکت مختلط غیر سهامی این است که سرمایه شرکت به سهام تقسیم شده است؛ اما شرکای سهام دار حق دخالت در امور شرکت را ندارند و مدیریت شرکت به دست شرکای ضامن است.

6.     شرکت نسبی

شرکت نسبی شبیه شرکت تضامنی است، اما مسئولیت شرکا نسبت به مالکیت آن ها در سرمایه تعیین می شود.

7.     شرکت با مسئولیت محدود

این شرکت از حداقل دو شریک تشکیل می شود و مسئولیت هر یک از آن ها به میزان آورده ی آن ها به شرکت است. وجه اشتراک این شرکت با شرکت های تضامنی و نسبی این است که سرمایه شرکت به صورت سهام نیست و هر شریک درصدی از سرمایه را مالک است که به آن سهم الشرکه می گویند. و دیگر اینکه هیچ شریکی بدون رضایت سایر شرکا نمی تواند سهم الشرکه خود را به شخص دیگری انتقال دهد.

مشخصات شرکت های بازرگانی

1.    دارای نام مخصوص می باشند.

2.    دارای محل و اقامتگاه مخصوص می باشند.

3.    دارای تابع

یت معین که این تابعیت الزاما غیر از تابعیت شرکا یا سهامداران است. مثلا چنانچه چند نفر خارجی یک شرکت را در ایران تشکیل دهند، تابعیت این شرکت ایرانی است در حالی که تابعیت سهامداران آن می تواند غیر ایرانی باشد.

4.    ورشکستگی شرکت، موجب ورشکستگی شرکا و بالعکس نیست.

5.    حساب دارایی های شرکت از دارایی های شخصی سهامداران آن جدا است.

منابع و پیوندها

مرکز اطلاعات اصناف و مشاغل ایران

اداره کل ثبت اسناد و املاک استان کرمان

موسسه ثبت ونک

 www.wikipg.com