![]() |
شيرزاد عبداللهی، كارشناس تعليم و تربيت و مشاوره دفتر برنامهريزی و تأليف كتب درسی ـ گروه علوم قرآن آموش و پرورش، در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) گفت: قائل شدن نمره را برای درسی مانند قرآن جايز نيست؛ اين امر يعنی رفع تكليف. درصد قابلتوجهی از دانشآموزان نمرات ضعيفی از درس قرآن میآورند و آن عده كمی هم كه نمرات قابل قبولی میآورند نه از اين بابت كه به اين درس علاقهمند شده باشند، بلكه تنها به اين دليل است كه نمیخواهند نمرات درج شده در كارنامه تحصيلیشان كه شايد همگی متوسط رو به بالاست مخدوش شود و لذا برای كسب نمره مطلوب به هر مستمسكی دست مياويزند كه اين يعنی رفع تكليف و گذر از درسی كه به نظر من و بسياری به شرط پرداخت در خور قرآن تمام علوم دنيوی و اخروی را يكجا در خود مستتر دارد.
وی گفت: درس قرآن نيز بايد همانند ساير دروس ارائه شده در نظام آموزش و پرورش متناسب با سن و توانايی ادراك دانشآموز ارائه شود و او با اين محتوا حس قرابت داشته باشد.
عبداللهی ادامه داد: البته يك نظريه در آموزش و پرورش مطرح است و آن اينكه بايد نسبت به درسهايی كه به دين و عقايد و باورهايمان مرتبط هستند توجه ويژهای داشته باشيم اما بايد اين نكته را نيز از نظر دور نكرد كه نگاه ويژه به چنين دروسی به معنی نگاه سخت و انتزاعی و پرداختن به محتوايی سنگين و ثقيل نيست.
ازدياد حجم ساعات تدريس و مطالب محتوايی قرآن درسی به صلاح نيست
اين مدرس علوم قرآنی و دينی با اشاره به نظام آموزش قرآن و دروس دينی در مدارس گفت: شايد تصور شود كه اگر مثلاً حجم ساعات آموزش قرآن بيشتر شود و به فرض حفظ آيات بيشتری از قرآن و انجام تكاليف بيشتری از سوی دانشآموز در خصوص اين درسها مدنظر باشد، مراد همان توجه ويژه است، اما بايد بگويم كه چنين ديدگاهی تنها منجر به خستگی و كسالت دانشآموز و دلزدگی آنان از درس مهمی همانند قرآن میشود.
لزومزمينهسازیبرایورودبهآموزشقرآن |
با زمينه سازی و طرح داستانهای مذهبی، ابتدا مراد از نزول قرآن و جايگاه و شأن و منزلت آن را درابعاد مختلف زندگی عنوان كرده و زين پس به اين مسئله بپردازيم كه حال چرا بايد قرآن را به زبان عربی و مرجع آن خواند و آموخت. |
عبداللهی در مقايسهای به نظام آموزش در قديم و وضعيت فعلی آموزش پرداخت و گفت: براساس نظام قديم آموزش، ما بيشتر تأكيد بر محفوظات و ارتقای سطح معلومات دانشآموز داشتيم، چيزی كه شايد اكنون هم بشود، آن را حس كرد و تحصيلكردههای قديمی در ذهن خود محفوظات زيادی دارند كه اغلب آنها به كارشان نمیآيد اما چيزی كه اكنون در نظام جديد آموزشی مطرح است پرداختن به مجموعه اطلاعات مفيد و كارآمد است.
وی افزود: براساس مدل آموزشی كنونی كه آن را در مورد آموزش قرآن نيز میتوان تعميم داد، به جای پرداختن و دامن زدن بر انبوه دانستهها و معلومات بايد به فكر آموزش شيوههای مؤثر بود تا دانشآموز با تكيه بر يكی از آن شيوهها به شكل خودجوش و همانند يك پژوهشگر برای يادگيری ساير مراحل يك علم و فن انرژی بگذارد.
ارائه شيوههای آموزش قرآن بايد جايگزين آموزش محفوظات و معلومات قرآنی شود
اين كارشناس علوم تربيتی و آموزشی گفت: در مورد درس قرآن قبل از آنكه به اصل محتوای آن بيانديشيم و آن را بلاواسطه در كتابهای درسی بگنجانيم، ابتدا بايد با زمينهسازی و طرح داستانهای مذهبی، مراد از نزول قرآن، جايگاه، شأن و منزلت آن را در ابعاد مختلف زندگی عنوان كرده و سپس به اين مسأله بپردازيم كه حال چرا بايد قرآن را به زبان عربی و مرجع خود خواند و آموخت.
اين مدرس دانشگاه گفت: بايد درس قرآن را از حالتی خشك و به دور از انعطاف خارج كرد و محتوای آن را به گونهای شاد، فرحبخش و مخلوط و آميخته با بازی و سرگرمی و هنر به دانشآموزان ارائه داد. تنها به اين واسطه است كه آموزش قرآن از حالت انتزاعی و غيرقابل دسترس خارج شده و دانشآموز نياز به آموختن آن را حس میكند.