نوع نگرش و جهان‌بينی همسران مهمترين مسئله در ثبات خانواده است

حجت الاسلام والمسلمين علی غضنفری عضو هيئت علمی دانشكده علوم قرآنی

حجت‌الاسلام‌والمسلمين علی غضنفری، دكترای علوم قرآنی و نويسنده كتاب ازدواج ماندگار، در گفت‌و‌گو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) به بيان عواملی پرداخت كه در بررسی‌های دينی به عنوان عوامل ثبات و پايداری ازدواج می‌توان از آن نام برد.

وی مهمترين مسئله در ثبات خانواده را جهان‌بينی همسران عنوان كرد و گفت: آنچه اسلام مطرح می‌كند، اين است كه نگرش انسان نسبت به دنيا معلوم باشد. غالب اختلاف‌های خانوادگی از اين است كه خانواده‌ها، زن، شوهر و يا هر دو نگرش درستی در تعريف دنيا برای خودشان ندارند و معتقدند كه دنيا همه چيز است و در اين همه چيز، بايد بهترين نوع زندگی مادی را داشته باشند؛ به همين دليل كوچكترين مشكل مالی و يا غير مالی زندگی آنها را بر هم می‌زند.

عضو هيئت علمی دانشكده علوم قرآنی تصريح كرد: اگر جهان‌بينی و نگرش به دنيای زوجين درست باشد و معتقد باشند كه دنيا ابزاری برای رسيدن به جهانی والاتر است، كم و زياد داشتن اين دنيا را برای خودشان سخت نمی‌گيرند و آستانه صبر و تحمل خود را بالا می‌برند.

وی در ادامه سخنان خود اعتماد به مقدرات الهی را از مهم‌ترين ديدگاه‌هايی دانست كه می‌تواند به ثبات و استحكام خانواده كمك كند و تأكيد كرد: حتی برگی بدون اذن خداوند متعال بر زمين نمی‌افتد؛ اگر چه بخشی از ناملايمات زندگی به دليل عملكرد خود افراد است، اما اگر به اين صورت به مشكلات زندگی نپگاه شود كه مقدرات الهی است، بار سنگين مشكلات اجتماعی برای آنها سبك‌تر می شود.

وی با تأكيد بر جايگاه ايمان و عمل صالح در ايجاد جهان‌بينی درست، به نقش بسيار مهم توكل در زندگی انسان‌ها اشاره كرد و گفت: توكل نقش بسيار حساسی دارد اما متأسفانه در زندگی‌های امروزی ما نقش توكل فقط به صورت لقلقه زبان در آمده است، در حالی‌كه توكل يعنی كار را واقعاً به خدا سپردن، واقعاً به اين اعتقاد داشتن كه خداوند تواناست و بعد حركت كردن.

حجت‌الاسلام غضنفری در ادامه سخنان خود خواستار بی‌توجهی به ديدگاه فمينيسم شد و گفت: نبايد ديدگاه‌ها و حركت‌های افرادی را كه سابقه خوبی نداشته‌اند و ديدگاهشان باعث نابودی خانواده در كشور خودشان شده است را دنبال كنيم، چرا كه نتيجه‌ای نخواهيم گرفت.

وی يكی ديگر از راه‌های پايداری زندگی بين همسران را دوری از تصورات رويايی و آرمان‌گرايی دانست و اظهار كرد: آرمان‌خواهی متأسفانه بين برخی از دخترها و پسرهای جوان وجود دارد؛ آنها اين تصورات را در ذهن خودشان می‌پرورانند و احساس می‌كنند همسرشان بايد چنين خصوصيت و شرايطی داشته باشند، ولی بعد از ازدواج می‌بينند كه اين‌گونه نيست و نگران و سرخورده می‌شوند.

اين دكترای علوم قرآن كه در زمينه ازدواج تحقيقات فراوانی دارد، به جوانان توصيه كرد كه تصورات خود را بر روی كاغذ آورده و بر اساس محيط جامعه آن را پياده كنند و گرنه با مشكل مواجه می‌شوند.

وی تعامل را مسيری مهم در ايجاد پايداری در خانواده دانست و به تشريح اصول تعامل پرداخت و گفت: اولويت تعامل احترام به همسر است، احترام متقابل يعنی قائل شدن شأن برای طرف متقابل هم در خفا و هم به صورت علنی و هم در نظرات، رفتار قيافه و تمام امور ديگر؛ لازم است دختر و پسری كه تازه ازدواج می‌كنند، به هم احترام بگذارند. نبايد انتظار داشته باشند كه همسرشان همان چيزی باشد كه انتظار دارند و دقيقاً از چيزی خوششان بيايد كه آنها آن را دوست دارند؛ اين انتظار درستی نيست، بلكه بايد برای آرا، رفتار، اخلاق و اعمال يكديگر تا وقتی كه در چارچوب مقررات دينی‌ست، احترام قائل شوند.

اين مدرس دانشگاه در ادامه افزود: پرهيز از تحقير، توهين، تمسخر، سوء‌ظن، به دنبال ايرادگيری نبودن، پرهيز از خودرأيی و … همه مواردی هستند كه به بقای خانواده می‌انجامد.

وی با تأكيد بر جايگاه مشورت در زندگی همسران اظهار كرد: مشورت، زندگی را بسيار با صفا می‌كند، بسيار زيباست كه زن و شوهر كنار هم بنشينند و در مورد مسائل مختلف، حتی چيدمان منزل، كارهای روزمره و هر چيز ديگری با هم صحبت كنند، اين كار تأثير بسيار زيادی دارد و طرفين احساس می‌كنند كه برای هم احترام قائل هستند.

وی به روايتی از پيامبر اكرم 9 اشاره كرد كه فرموده‌اند: يك لحظه زن و شوهر كنار هم بنشينند، از اعتكاف در مسجد من (مسجد نبوی) ثوابش بالاتر است؛ واقعيت دين اين است كه آمده زندگی‌ها را زيبا كند، منتهی از اين زندگی پلی بسازد برای آخرت، دين نيامده تا سختی ايجاد كند.